Λένε στο ποδόσφαιρο, ότι μία νίκη είναι ακόμα πιο σημαντική, όταν ο αντίπαλος είναι σε πολύ καλή κατάσταση, όταν είναι στα πάνω του. Αυτό ισχύει και για τη νίκη με 1-3, που πέτυχε ο Παναθηναϊκός επί του Ολυμπιακού στο Φάληρο. Αυτό το διπλό πήρε ακόμα μεγαλύτερη αξία, από την Πέμπτη το βράδυ και όταν ο Ολυμπιακός νίκησε με 1-6 στην παράταση την Μακάμπι και προκρίθηκε στα προημιτελικά μίας διοργάνωσης για δεύτερη φορά στην ιστορία του.
Είναι πιο γλυκό αυτό το 1-3, όταν βλέπεις ότι το έκανες στο σπίτι του αιωνίου σου αντιπάλου, που είναι στα καλά του, έχει έναν πολύ καλό προπονητή τον Μεντιλίμπαρ και λίγες ημέρες μετά από την ήττα του πάει και βάζει έξι γκολ στην πρώτη ομάδα του Ισραήλ. Εγώ είμαι από αυτούς, που πιστεύω, ότι η απαξίωση του αντιπάλου σου μειώνει και τη δική σου νίκη. Στην προκειμένη περίπτωση ο Παναθηναϊκός πήγε και νίκησε με ανατροπή μέσα στον Φάληρο μία ομάδα, που πάει για πρωτάθλημα και είναι στους 8 του Conference League.
Είναι μεγάλη μαγκιά του Παναθηναϊκού αυτή η νίκη. Όπως και είναι πολύ σημαντικό το γεγονός, ότι μία ομάδα που λίγες ημέρες μετά έβαλε έξι γκολ ,σε σένα έκανε ένα γκολ και άλλη μία φάση στον αγώνα. Και του έβαλες τρία γκολ βγαλμένα από το …..playstation. Μέσα σε ένα γήπεδο με 33000 κόσμο, που δίψαγε για νίκη επί του Παναθηναϊκού και με τον Ολυμπιακό να θέλει να βγάλει αντίδραση μετά το 1-4 εντός έδρας από την Μακάμπι. Προσπάθησε να βγάλει αντίδραση, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν τον άφησε και τον πέρασε στην βαθμολογία.
Τώρα όσον αφορά τα ευρωπαϊκά εμείς οι Παναθηναϊκοί είμαστε μαθημένοι διαχρονικά σε μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές και καταλαβαίνουμε την χαρά που πήραν την Πέμπτη το βράδυ οι φίλοι του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ. Απλά επειδή στην Ελλάδα ζούμε και δεν ξεχνάμε μέχρι και το 2009 που έκανε την τελευταία πολύ καλή ευρωπαϊκή του πορεία ο Παναθηναϊκός ακούγαμε, ότι «πορείες κάνουν μόνο οι συνταξιούχοι, μόνο αν πάρεις την κούπα μετράει στην Ευρώπη». Συνέχεια αυτό έλεγαν, για να μηδενίσουν τις μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές του Παναθηναϊκού(έναν τελικό, δύο ημιτελικά, τρεις προημιτελικούς) αυτοί, που σήμερα αποθεώνουν τις ευρωπαϊκές πορείες των ομάδων τους. Τώρα δεν κάνουν πορείες μόνο οι συνταξιούχοι, η κάνατε την ….τούμπα;
*Σίγουρα το να βλέπεις τις άλλες ομάδες να προχωράνε στην Ευρώπη και εσύ σαν Παναθηναϊκός να μην τα καταφέρνεις σου κακοφαίνεται. Συμφωνώ απόλυτα. Απλά όταν είσαι εκτός Ευρώπης για 12 χρόνια και τα τελευταία έξι είχες και αποκλεισμό συμμετοχής δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση από την ομάδα σε ένα χρόνο και σε ομίλους να μπει και να προκριθεί από τους ομίλους. Φέτος έγινε η αρχή, η συνέχεια έρχεται τα επόμενα χρόνια, για να ζήσουμε στην Ευρώπη τις βραδιές του Μαρτίου και του Απριλίου, που τόσο μας έχουν λείψει εδώ και 15 χρόνια.
