Ηταν πρωταπριλιά 2004 και έμοιαζε με ψέμα, αλλά ήταν αλήθεια. Ο Γιάννης Κυράστας έφυγε από κοντά μας μετά από ένα ιατρικό λάθος. Εδωσε μεγάλη μάχη για αρκετό καιρό στην εντατική, αλλά δεν τα κατάφερε. Ολες τις άλλες μάχες στην ζωή του τις νίκησε. Τον χάρο δεν μπόρεσε να τον κερδίσει.
Και βύθισε στο πένθος την οικογένειά του, τους φίλους του, όλο τον κόσμο του ποδοσφαίρου, αλλά πρώτα από όλα τον κόσμο του Παναθηναϊκού, που τον λάτρεψε. Ο Γιάννης Κυράστας για όσους δεν τον πρόλαβαν ήταν τοπ και σαν ποδοσφαιριστής και σαν προπονητής. Σαν ποδοσφαιριστής δίδαξε την θέση του λίμπερο στον Παναθηναϊκό, ενώ έκανε σπουδαία καριέρα και στον Ολυμπιακό στην θέση του δεξιού μπακ και σαν προπονητής δημιούργησε και έφτιαξε τον καλύτερο Παναθηναϊκό της τελευταίας 25ετίας.
Τον Παναθηναϊκό του 2000 που έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, αλλά η παράγκα του το στέρησε και τον Παναθηναϊκό του 2001, που έφθασε στα προημιτελικά του τσάμπιονς λιγκ. Απλά η τότε διοίκηση τον είχε ωθήσει σε παραίτηση μετά από μία ήττα με τον ΠΑΟΚ και πικραμένος από όλα ο Γιάννης τότε ανακοίνωσε, ότι σταματάει την προπονητική του καριέρα.
Για όσους τον ήξεραν προσωπικά ξέρουν ότι ήταν ντόμπρος, άνδρας, αληθινός, κράταγε πάντα τον λόγο του, σκιζόταν για τους φίλους του, φιλόδοξος, κορυφαίος σε όλα γενικά ένας άνθρωπος που σήμερα σπανίζει. Μοναδικός ήταν ο Γιάννης και αγαπητός σε όσους τον ήξεραν προσωπικά. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού δέθηκε μαζί του και διότι πρόσφερε πολλά σαν ποδοσφαιριστής, αλλά και διότι σαν προπονητής παρουσίασε τον πιο ελκυστικό Παναθηναϊκό της τελευταίας 25ετίας. Και τα έβαλε με το σύστημα και είπε την ατάκα τότε: «Θα πεθάνουμε για αυτούς τους αλήτες; Δεν θα πεθάνουμε».
Γιάννη για πάντα θα είσαι στις καρδιές μας και στο μυαλό μας.
