Στις 13 Απριλίου του 2008, πάνω από 30.000 φίλοι του Παναθηναϊκού βγήκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας, απαιτώντας την αλλαγή σελίδας στα διοικητικά του «τριφυλλιού».
Πίκρα, εσωστρέφεια και αγανάκτηση: Αυτά ήταν τα τρία στοιχεία που κυριαρχούσαν στην «πράσινη» πραγματικότητα ακριβώς 16 χρόνια πριν. Ο Παναθηναϊκός είχε βυθιστεί στην κατήφεια ο κόμπος είχε φτάσει στο «χτένι», με τις βαριές ήττες από τον ΟΦΗ (4-1) και τον Ολυμπιακό (4-0) στο Κύπελλο Ελλάδος να αποτελούν την αφορμή για το ξέσπασμα.
Το μήνυμα κυκλοφόρησε παντού, οι προετοιμασίες που έγιναν κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών του Απρίλη φανέρωναν ότι θα ακολουθούσε κάτι μεγαλειώδες. Η εικόνα των κεντρικών δρόμων της Αθήνας το απόγευμα της 13ης Απριλίου του 2008 το επιβεβαίωσε στο έπακρο. Οι οδικές αρτηρίες είχαν γεμίσει από χιλιάδες πράσινες παρουσίες και φωνές, κατά της διοίκησης Βαρδινογιάννη.
Το μήνυμα ήταν ηχηρό και συντεταγμένο. Όσοι βρέθηκαν στους δρόμους το μετέφεραν σε κάθε γωνιά της Ελλάδος. Η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην ΠΑΕ έπειτα από 30 χρόνια παρουσίας της οικογένειας Βαρδινογιάννη, ήταν το κύριο αίτημα της μεγαλύτερης «πράσινης» κινητοποίησης.
Το ραντεβού δόθηκε στο Πεδίον του Άρεως στις 16:00 και θα είχε ως κατάληξη το γήπεδο της Λεωφόρου, εκεί όπου το τριφύλλι αντιμετώπιζε τον Άρη (19:00). Όσοι είχαν προμηθευτεί εισιτήριο κατέληξαν στις εξέδρες του «Απ. Νικολαΐδης», με τους υπόλοιπους να σταματούν λίγο νωρίτερα στο ύψος της Λουκάρεως.
Στο μεσοδιάστημα οι φωνές των οπαδών, τα ευφάνταστα πανό και πλακάτ και οι μεγαλειώδεις ομιλίες όσων παλαιμάχων ανέβηκαν στο βήμα (Σούρπης, Λουκανίδης, Πιτυχούτης) εξέφραζαν την ιστορική ανάγκη επιστροφής του Παναθηναϊκού σε ρόλο πρωταγωνιστή.
Ακολούθησε η αλλαγή διοικητικού μοντέλου με την πολυμετοχικότητα, το νταμπλ, αλλά και η εκ νέου διάλυση με τον επιστροφή του Γιάννη Βαρδινογιάννη στη διοικητική ηγεσία και εν τέλει την αποχώρησή του για την παραχώρηση των μετοχών στον Γιάννη Αλαφούζο.
