Φανταστείτε να είστε στη θέση του Φώτη Ιωαννίδη, της οικογένειάς του και των κοντινών του προσώπων. Σκεφτείτε το για λίγο. Σκεφτείτε τι ένιωσε όλο αυτό το διάστημα της ανθρωποφαγίας ο αθλητής και οι δικοί του άνθρωποι. Ένας αθλητής που είδε μέσα σε λίγες ώρες να σπιλώνεται το όνομά του και η υπόληψή του. Ένιωσε στον απόλυτο βαθμό την καφρίλα και τη σαπίλα των social media. Ανθρωπάκια κρυμμένα μέσα στην ανωνυμία του προφίλ τους, να τον κατηγορούν για ντοπάρισμα. Να τον χλευάζουν, να τον εξευτελίζουν. Δίχως στοιχεία, δίχως τσεκάρισμα και χωρίς κανένας ίχνος ντροπής.
Τα όσα συνέβησαν με την περίπτωση του 24χρονου επιθετικού, καταδεικνύουν για μια ακόμη φορά την απόλυτη χυδαιότητα που επικρατεί από μια πλειοψηφία οπαδών- και μη- στο διαδίκτυο. Ο κάθε ένας μπορεί να κατηγορεί τον οποιονδήποτε, να τον καθυβρίζει, να τον χλευάζει. Η απόλυτη ασυδοσία. Η μέγιστη ξεφτίλα…
Μόλις έγινε γνωστό ότι ο Ιωαννίδης δεν έχει την παραμικρή σχέση και τα δείγματά του είναι αρνητικά, κανείς απ’ όλους αυτούς δε ζήτησε συγγνώμη. Κι ούτε θα το κάνει. Διότι πολύ απλά ζούμε σε μια εποχή στην οποία η δολοφονία χαρακτήρα έχει γίνει συνήθεια. Είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Ειδικότερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κρεμάμε στα μανταλάκια τον οποιονδήποτε, δε φιλτράρουμε το παραμικρό, παίρνουμε τον ρόλο του… δικαστή και αν διαψευστούμε, «ούτε γάτα, ούτε ζημιά». Δε θα πάθουμε και τίποτα, διότι πολύ απλά κρυβόμαστε στην ανωνυμία μας…
Σήμερα είναι ο Φώτης Ιωαννίδης, αύριο θα είναι κάποιος άλλος. Η σαπίλα θα συνεχιστεί κι αυτό δυστυχώς αποτελεί την πραγματικότητα. Τίποτε δε θα αλλάξει. Οι διαδικτυακοί δολοφόνοι – κάφροι θα συνεχίσουν να στήνουν στο… εκτελεστικό απόσπασμα ανθρώπους. Θα συνεχίσουν να λασπώνουν προσωπικότητες. Κι όταν δε θα επιβεβαιωθούν, απλώς θα πατήσουν ένα delete και θα εξαφανιστούν για ένα μικρό χρονικό διάστημα…
Με τον Φώτη, λοιπόν. Χωρίς περιστροφές και στρογγυλέματα. Αρκετά με την ανοχή στην διαδικτυακή και κοινωνική αλητεία…