Έμπλεξε… Ο Παναθηναϊκός AKTOR «μπλέχτηκε» στο παιχνίδι της Μακάμπι Τελ Αβίβ και υπέστη οδυνηρή ήττα (87-91) στο πρώτο ματς της σειράς των playoffs. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα του Αταμάν έχει τον τρόπο της και μπορεί να το γυρίσει, αρκεί να βελτιωθεί άμεσα σε αρκετούς τομείς.
Οι «πράσινοι» πλήρωσαν ουσιαστικά την έλλειψη καθαρού μυαλού στην τελική ευθεία της αναμέτρησης, αφού στο 4ο δεκάλεπτο έκαναν 5 λάθη και εκτέθηκαν αμυντικά από το ταλέντο και την κλάση των αντιπάλων, που πέτυχαν 28 πόντους στην πιο καθοριστική περίοδο και επιβεβαίωσαν την πολύ καλή κατάσταση στην οποία βρίσκονται εδώ και λίγο καιρό.
Το κακό για τον «εξάστερο» ήταν ότι δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά στον βαθμό που θα ήθελε, αλλά ούτε και να συντηρήσει τις διψήφιες διαφορές και το μομέντουμ που έχτισε κατά τη διάρκειας της αναμέτρησης. Ακόμα και το +7 στο φινάλε της 3ης περιόδου (που έμοιαζε καλό προβάδισμα), το πέταξε αφελέστατα μέσα σε λιγότερα από 51 δευτερόλεπτα στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου.
Αυτό συνέβαινε διότι δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να βρει σκορ από την περιφέρεια μετά τα μισά της 2ης περιόδου: μόνο ένα εύστοχο τρίποντο είχε σε σχεδόν 25 λεπτά έκτοτε, αυτό του Γκραντ στα 77’’ πριν από το τέλος. Επιπροσθέτως, οι παίκτες του Αταμάν έχαναν όλες σχεδόν τις μάχες κάτω από τα καλάθια επιτρέποντας στους Ισραηλινούς να κάνουν… πάρτι με τα 15 επιθετικά ριμπάουντ: μπορεί να μην πήραν πολλούς δεύτερης ευκαιρίας από αυτά, όμως ανανέωναν τις κατοχές και γέμιζαν αυτοπεποίθηση φέρνοντας και τον ρυθμό του αγώνα στα επίπεδα που εκείνοι ήθελαν. Κάπως έτσι έφτασαν να έχουν 15 περισσότερες κατοχές από τους γηπεδούχους, αριθμός τεράστιος για έναν τόσο αμφίρροπο αγώνα.
Την ίδια ώρα, παίκτες όπως ο Σλούκας και ο Λεσόρ ξέμειναν από δυνάμεις και συγκέντρωση στο φινάλε της αναμέτρησης, κάτι που φαινόταν και στη γλώσσα του σώματος. Ο αρχηγός του «τριφυλλιού» τα έκανε όλα σωστά για 39 λεπτά και 47 δευτερόλεπτα (12 πόντοι, 13 ασίστ), ωστόσο έμελλε να γίνει ο μοιραίος με το μοναδικό λάθος που έκανε στην τελευταία επίθεση της ομάδας του. Ο Γάλλος σέντερ κρατούσε όρθιο επιθετικά τον «εξάστερο» στο δεύτερο μέρος, ωστόσο… ξεχνιόταν στην άμυνα και πετούσε στα σκουπίδια τις βολές (σ.σ. 4/11 είχε). Ναν και Χουάντσο βοήθησαν ελάχιστα στην επίθεση, αφού ο πρώτος βγήκε εκτός πνεύματος αγώνα με τα φάουλ που χρεώθηκε και ο δεύτερος έδειχνε… ματιασμένος πάλι και δεν μπορούσε να τελειώσει τόσο κοντά, όσο και μακριά από το καλάθι. Από τη στιγμή που «σίγησαν» εκτελεστικά μετά την ανάπαυλα οι Γκριγκόνις και Βιλντόσα, ο Αταμάν δεν έβρισκε διαφορετικούς πόλους στην επίθεση για να ακουμπήσει την μπάλα.
Αν βάλουμε στην εξίσωση και τις τραγικές διαιτητικές αποφάσεις, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε ότι θα χρειαζόταν κάτι υπερβατικό για να τσεπώσει το ροζ φύλλο. Δύο… αστεία φάουλ για 3 βολές στον Μπόλντγουιν που απλά δεν κοιτούσε το καλάθι και πέταξε την μπάλα, ένα φάουλ του Νίμπο πάνω στον Βιλντόσα σε εύστοχο τρίποντο στο πρώτο ημίχρονο, φάουλ-ανακάλυψη εις βάρος του Γκριγκόνις στο καλάθι του Κλίβελαντ συν ένα φάουλ υπέρ του Λεσόρ στο 2:50 πριν από το τέλος που δεν δόθηκε ποτέ. Ε δεν χρειάζονται και πολλά ακόμα να γίνουν…
Η πρώτη μάχη χάθηκε λοιπόν για τον Παναθηναϊκό, αλλά όχι ο… πόλεμος. Οι «πράσινοι» έχουν τις δυνατότητες, διαθέτουν την προσωπικότητα και την κλάση για να φέρουν τη σειρά και πάλι στα μέτρα τους. Αρχής γενομένης από την Πέμπτη, όπου το 1-1 κρίνεται τουλάχιστον απαραίτητο…
