Πράσινο βάφτηκε και το φετινό πρωτάθλημα στο βόλεϊ γυναικών με τα «φίνα κορίτσια» να κάνουν ένα επικό comeback και να φέρνουν στη Λεωφόρο το τρίτο διαδοχικό και 27ο συνολικά πρωτάθλημα στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Οι «πράσινες» κατέθεσαν την ψυχή του στο τάραφλεξ του «Μελίνα Μερκούρη» στου Ρέντη και πήραν τον 5ο τελικό στο tie break κρατώντας τα σκήπτρα για ακόμη σεζόν.
Το συγκεκριμένο πρωτάθλημα είναι το πιο γλυκό, αλλά και συνάμα το πιο… σαδιστικό με τον τρόπο που ήρθε, αφού το «τριφύλλι» χρειάστηκε τη φετινή σεζόν να υψώσει ασπίδα σε πολλά προβλήματα και να σταθεί στα πόδια του προκειμένου να φτάσει σε αυτήν την κούπα μέσα στο «άντρο» του αιωνίου αντιπάλου!
Και τι δεν άκουσαν φέτος στην ομάδα. Κατηγορίες για τον πρόωρο αποκλεισμό στην Ευρώπη, χλεύη για τις ήττες από Λαμία και Απολλώνιο, ακόμη και για «τέλος εποχής» έγινε λόγος…
Κακά τα ψέματα, πολλοί φοβηθήκαμε για το ποια θα είναι η έκβαση της χρονιάς τη φετινή σεζόν, εκτός από τα «φίνα κορίτσια» που απέδειξαν γιατί είναι η κορυφαία ομάδα στην Ελλάδα και γιατί μπορούν ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΝ να σηκώσουν το πρωτάθλημα.
Τα «χτυπήματα» ήταν αρκετά. Η χρονιά κυλούσε ομαλά, με μοναδική… κακοτοπιά τον αποκλεισμό στο Challenge Cup από τη Ναντ. Και εκεί ήρθε το πρώτο χτύπημα… Ο Γιώργος, έφυγε από ανακοπή. Ο αιώνια πιστός Γιώργος Αλεξανδρής, έχοντας ως τελευταία εικόνα του τον εξάστερο, δεν άντεξε και άφησε την τελευταία του πνοή. Μια προσωπικότητα που αγαπούσε τον σύλλογο, αλλά και τον υπηρέτησε ως τιμ μάνατζερ της ομάδας βόλεϊ ανδρών, αλλά και ως μέλος των ακαδημιών…
Και ποιος δεν πάγωσε όταν το πρωί της 3ης Μαρτίου του 2024, άνοιξε έναν υπολογιστή ή ένα κινητό και έμαθε τη χειρότερη είδηση που μπορεί να «σκάσει» για έναν φίλο του βόλεϊ και πολλώ δε μάλλον για έναν Παναθηναϊκό: «Πέθανε η Ρούξι Ντουμιτρέσκου», έγραφαν οι ιστοσελίδες και τρέχαμε να τα διασταυρώσουμε, παρακαλώντας να είναι ψέματα, αλλά δυστυχώς δεν ήταν. Η Ρούξι όλων των Παναθηναϊκών, η κορυφαία αθλήτρια που φόρεσε το τριφύλλι, είχε φύγει…
Και όμως τα «φίνα κορίτσια» πήγαν στο Final 4 του Κυπέλλου με στόχο να το κατακτήσουν και να το αφιερώσουν τόσο στον Γιώργο, όσο και στη Ρούξι! Δυστυχώς δεν τα κατάφεραν, γεγονός το οποίο αποτέλεσε το «κύκνειο άσμα» του Γιάννη Καλμαζίδη στον πάγκο.
Ο αντικαταστάτης βρέθηκε άμεσα και ήταν ο Μαυροβούνιος, Ντράγκαν Νέσιτς, που επένδυσε στην εμπειρία, στο πείσμα και στο ταλέντο της ομάδας αυτής, αλλά και στην βαριά, την ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΑΡΙΑ ΦΑΝΕΛΑ του συλλόγου.
Τα προημιτελικά και τα τελικά του πρωταθλήματος, πέρασαν με άνεση και πλέον το μεγάλο στοίχημα ήταν μπροστά. Τελικοί κόντρα στον Ολυμπιακό με μειονέκτημα έδρας. Μετά από μια πραγματική μάχη στον πρώτο, ήρθε η ήττα 3-2 σετ στου Ρέντη, ενώ τρεις ημέρες αργότερα, οι αντίπαλες έκαναν το break και άρχισαν… φιέστα! Αλλά… υπολόγισαν χωρίς τον ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ!
Επιβλητικό πέρασμα από του Ρέντη 3-0 σετ, νίκη στο Μετς και η σπουδαιότερη ανατροπή ήταν προ των πυλών με τη σειρά να μεταφέρεται σε 5ο και τελευταίο ματς στην έδρα του Ολυμπιακού!
Παρούσα, αλλά όχι στο τάραφλεξ, η Πέννυ Ρόγκα! Η φυσική αρχηγός της ομάδας, μπορεί να ταλαιπωρήθηκε με ένα πρόβλημα υγείας, όμως δεν ήθελε να είναι μακριά από τη ομάδα σε αυτή την κρίσιμη στιγμή!
Εκεί, παρούσα, στον πάγκο δίπλα από τα υπόλοιπα φίνα κορίτσια να παρακολουθεί εναγωνίως την εξέλιξη του 5ου τελικού. Τη μαέστρο και αρχηγό, Αθηνά Παπαφωτίου, την συγκλονιστική Ειρήνη Χατζηευστρατιάδου, την ήρεμη δύναμη Μαρτίνα Σάμανταν, την ψυχωμένη Μαριάννα Μπελιά, και τις εκτελέστριες και MVP του τελικού, Γιουλιμάρ Καρκάσες και Σέρινταν Άτκινσον.
Όλες και όλοι από την “πρώτη” παίκτρια μέχρι και το τελευταίο στέλεχος αυτής της ομάδας, έφεραν στη Λεωφόρο, το 27ο πρωτάθλημα, που ήταν το πιο γλυκό, πιο μεγάλο και πιο σπουδαίο που έχει πάρει ΠΟΤΕ, οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, σε ΟΛΑ τα αθλήματα!
Για τη Ρούξι, τον Γιώργο, την Πέννυ και τον κάθε ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ στα πέρατα της γης!
Υ.Γ. Πολλά ευχαριστώ χρωστάμε όλοι και στον Γιάννη Καλμαζίδη, έχτισε με κόπο την ομάδα και έλαβε τη αναγνώριση από τον Ντράγκαν Νέσιτς για τη δουλειά που έκανε σε αυτό το διάστημα που βρέθηκε στον πάγκο.
