Μέσα σε ένα χρόνο ο Παναθηναϊκός κατάφερε να γυρίσει τρία χρόνια πίσω. Εκεί που βρισκόταν το καλοκαίρι του 2021, όταν μετά την λαίλαπα Μπόλονι έμεινε εκτός Ευρώπης. Τότε η μιζέρια και η αρρώστια είχε φθάσει στα υψηλότερα επίπεδα. Όπως είναι και σήμερα με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο, που έγινε από τους οργανωμένους φίλους του Παναθηναϊκού χθες το μεσημέρι με σύνθημα να πουλήσει την ΠΑΕ ο Γιάννης Αλαφούζος σε άλλον επενδυτή. Το συλλαλητήριο πιθανότατα δεν θα είχε γίνει αν ο Παναθηναϊκός παρουσίαζε μέχρι το τέλος την εικόνα, που παρουσίασε πέρυσι. Μετά το λάθος με την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία τον Δεκέμβριο η ομάδα από πρώτη έφθασε τέταρτη, ο Παναθηναϊκός έμεινε χωρίς πρωτάθλημα τα 12 χρόνια, που είναι ο Γιάννης Αλαφούζος στην προεδρία και άλλα δύο που προηγήθηκαν χωρίς να είναι αυτός στην ομάδα. Όλα αυτά οδήγησαν στον συλλαλητήριο, αλλά το 2008 υπήρχαν ο Βγενόπουλος, ο Πατέρας και ο Γιαννακόπουλος που ανέλαβαν. Τώρα δεν έχει εμφανιστεί κάποιος σοβαρός και δεν αναφέρομαι σε πρίγκιπες από το… Αιγάλεω.
Μέσα σε ένα χρόνο ο Παναθηναϊκός έχασε αυτό, που έχτιζε με κόπο δυόμισι χρόνια με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο. Η ομάδα έβγαζε υγεία, η συσπείρωση δεν είχε προηγούμενο και έβλεπες στο γήπεδο μία ομάδα από σίδερο και ο κόσμος γούσταρε, έκανε sold out και γέμισε δύο φορές το ΟΑΚΑ μέσα στο καλοκαίρι.
Τώρα φθάσαμε πάλι στο μηδέν. Η εσωστρέφεια, η διχόνοια είναι στα ύψη, ο κόσμος λογικά δεν έχει άλλη υπομονή και η ομάδα, που ήταν πρώτη στο τέλος του πρώτου γύρου στο πρωτάθλημα, κατέληξε τέταρτη και εκτός Ευρώπης. Η απόλυτη αποτυχία και καταστροφή. Ο Τερίμ βρήκε μία ομάδα έτοιμη και με τις τρέλες του και την έπαρσή του, την διέλυσε, ακύρωσε το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ και έφυγε πολύ αργά, για να προλάβει ο επόμενος να σώσει, ότι σώνεται.
Ο Χρήστος Κόντης ήρθε σε ρόλο καμικάζι και πρόλαβε σε μία μέρα να παρουσιάσει έναν Παναθηναϊκό, που μας θύμισε τις βραδιές με την Βιγιαρεάλ και την Μαρσέιγ. Στο πρώτο ημίχρονο το σκορ έπρεπε να ήταν 3-0 και όχι 1-0 και πραγματικά ο Παναθηναϊκός είχε και πολλές ευκαιρίες και δοκάρια απέναντι στον Ολυμπιακό, που δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό. Μετά το 60 αυτό άλλαξε, διότι ζήτησαν αλλαγή ο Μπερνάρ, ο Χουάνκαρ και ο Τσέριν και αυτοί που μπήκαν δεν ανταποκρίθηκαν. Ο Ολυμπιακός αντέδρασε, ισοφάρισε και πήρε την τρίτη θέση.
Η έξοδος στην Ευρώπη δεν χάθηκε χθες, χάθηκε στις τρεις συνεχόμενες ήττες από ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Αρη. Χθες ο Κόντης πήγε να κάνει κάτι που ήταν απίθανο και παραλίγο να τα καταφέρει. Τώρα τα αφήνουμε όλα πίσω και πάμε στον τελικό του κυπέλλου. Μία κουβέντα θα πω. Δεν με νοιάζει πως, αλλά αυτό τον τελικό πρέπει ο Παναθηναϊκός να τον πάρει. Να κατακτήσει το δεύτερο τρόπαιο στην χώρα και να βγει στην Ευρώπη. Οσοι παίξετε βάλτε το στο νου σας. Δεν είναι ανεκτό από κανέναν να μην πάρετε το κύπελλο.
*Ο κόσμος του Παναθηναϊκού έδειξε το μεγαλείο του και χειροκρότησε τον Ποντένσε μετά το γκολ που πέτυχε. Και αυτός υποκλίθηκε αλλά μετά από λίγα λεπτά έκανε κάτι που δεν τον τιμάει. Χτύπησε τον Ρούμπεν και πήγε από πάνω του και τον έβριζε και χτυπιόταν. Ντροπή, απαράδεκτη συμπεριφορά από επαγγελματία ποδοσφαιριστή, αλλά εκεί που παίζει τι περιμένει κανείς…. *Ο Ολυμπιακός είχε πει ότι θα έρθει στην Λεωφόρο να σηκώσει την κούπα. Καμία κούπα δεν σήκωσε και πανηγύρισε την ισοπαλία(δείτε πως κάνουν οι παίκτες του με την λήξη), διότι φέτος σε έξι παιχνίδια ο Παναθηναϊκός έχει τρεις νίκες, τρεις ισοπαλίες και μία πρόκριση στο κύπελλο. Και όμως τον έχεις πιάσει αιχμάλωτο στα μεταξύ σας παιχνίδια και σε πέρασε στην βαθμολογία. Αυτό δείχνει την καταστροφική χρονιά στο πρωτάθλημα.
