Αναμνήσεις από τα «πράσινα» Final Four (part 1)

Αναμονή τέλος για τον Παναθηναϊκό AKTOR, που επιστρέφει σε Final Four της Ευρωλίγκας μετά από 12 χρόνια και ετοιμάζεται για τη 12η συμμετοχή του στην κορυφαία γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Το Panathinaikos24.gr γυρίζει τον χρόνο πίσω και καταγράφει τις αναμνήσεις από τις 11 προηγούμενες παρουσίες του «εξάστερου». Η αναδρομή στο παρελθόν ξεκινάει με το πρώτο μέρος του αφιερώματος και τις 5 συμμετοχές του «τριφυλλιού» από το 1994 μέχρι το 2001. Αναλυτικά:

1994 & 1995: Οι δύο πρώτες (πικρές) εμπειρίες Η παρθενική εμπειρία του «τριφυλλιού» από Final Four είχε πικρή γεύση, καθώς ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό της διοργάνωσης, που διεξήχθη στο Τελ Αβίβ από τις 19 μέχρι τις 21 Απριλίου του 1994. Οι «πράσινοι» προσπέρασαν το εμπόδιο της Λιμόζ στα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (με 2-1) και έχοντας στις τάξεις τους τον Νίκο Γκάλη και ένα εκρηκτικό μίγμα ταλαντούχων Ελλήνων και ποιοτικών ξενών (με τον Κώστα Πολίτη στον πάγκο), κατέφθασαν στο Ισραήλ με στόχο την υπέρβαση. Στον ημιτελικό όμως ο «γκάνγκστερ» περιορίστηκε από την ασφυκτική άμυνα του Γιώργου Σιγάλα κι έμεινε στους 8 πόντους. Έτσι πήγε στράφι η μυθική εμφάνιση του Σάσα Βολκόφ, ο οποίος πέτυχε 32 πόντους και κατέβασε 8 ριμπάουντ. Στον μικρό τελικό η ομάδα του Πολίτη επικράτησε 100-83 της Μπαρτσελόνα και κατέκτησε την τιμητική 3η θέση.

Έναν χρόνο αργότερα στη Σαραγόσα, είχαμε… επανάληψη του ίδιου έργου, με τον Παναθηναϊκό να λυγίζει στον ημιτελικό από τον αιώνιο αντίπαλο πάλι (52-58). Η ομάδα του Κιουμουρτζόγλου ήταν εντυπωσιακή στην πρώτη φάση και στους «8» προσπέρασε το εμπόδιο της Μπάκλερ Μπολόνια (με 2-1). Εντούτοις, δεν τα κατάφερε κόντρα στον Ολυμπιακό, παρότι είχε τον έλεγχο του ρυθμού και το προβάδισμα στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο τραυματισμός του Παναγιώτη Γιαννάκη, που στοίχισε στην τελική ευθεία του ματς. Για τους «πράσινους» ξεχώρισαν ο Βράνκοβιτς, ο οποίος είχε 12 πόντους και 17 ριμπάουντ, αλλά και ο Οικονόμου (12 πόντοι, 8 ριμπάουντ). Στον τελικό της… παρηγοριάς το «τριφύλλι» καθάρισε τη Λιμόζ (91-77).

1996: Το πρώτο αστέρι!

Η 3η διαδοχική παρουσία του Παναθηναϊκού σε Final Four ήταν και η… φαρμακερή, με τους «πράσινους» να βάζουν τέλος στην κατάρα των ελληνικών ομάδων και να γίνονται ο πρώτος σύλλογος της πατρίδας μας που κατακτά το μεγάλο τρόπαιο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το Παρίσι ντύθηκε στα… πράσινα από τις 9 μέχρι τις 11 Απριλίου του 1996 και το «τριφύλλι» καθοδηγούμενο από τον σπουδαιότερο παίκτη που μετακόμισε από το ΝΒΑ στην Ευρώπη (βλ. Ντομινίκ Ουίλκινς), έφτασε στην «κούπα» αφού πρώτα προσπέρασε το εμπόδιο της Μπενετόν Τρεβίζο στους «8» (με 2-1), με τον Βράνκοβιτς να ταπώνει τον Ρέμπρατσα στην τελευταία φάση του 3ου αγώνα της σειράς. Ακολούθησε ο ημιτελικός με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όπου ο Human Highlight Film… οργίασε (35 πόντοι, 8 ριμπάουντ) και καθοδήγησε μαεστρικά την ομάδα του Μάλκοβιτς στη νίκη (81-71). Στον τελικό με την Μπαρτσελόνα, ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε απόλυτα για 30-35 λεπτά φτάνοντας μέχρι και το +14, ωστόσο στο φινάλε βραχυκύκλωσε και είδε τους Καταλανούς να επιστρέφουν έχοντας και συμμάχους τους διαιτητές. Στην τελευταία φάση του αγώνα, ο Βράνκοβιτς έκανε το σπριντ της καριέρας του και σταμάτησε τον Μοντέρο με μια τάπα που έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων, με την οποία χάρισε το πρώτο αστέρι στον σύλλογο (67-66). Οι «μπλαουγκράνα» διαμαρτυρήθηκαν ότι το καλάθι έπρεπε να μετρήσει, αλλά ξεχνούν ότι το χρονόμετρο είχε σταματήσει να «τρέχει» και το παιχνίδι έπρεπε να διακοπεί… Όπως είναι φυσικό, ακολούθησαν μοναδικές στιγμές με τους πανηγυρισμούς και τα κλάματα χαράς να τρέχουν στα πρόσωπα όλων τη στιγμή που ο Παναγιώτης Γιαννάκης σήκωνε στον ουρανό του «Μπερσί» το βαρύτιμο τρόπαιο.

2000 & 2001: Δεύτερη «κούπα» και back to back τελικοί με Μακάμπι Τελ Αβίβ

Το «τριφύλλι» είχε εγκαθιδρύσει την κυριαρχία του εντός συνόρων και αναζητούσε την επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης έχοντας στον πάγκο του τον κορυφαίο όλων, Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Στο Final Four της Θεσσαλονίκης, οι «πράσινοι» έφτασαν αφού πρώτα απέκλεισαν Μπουντούτσνοστ (με 2-1) και Τσιμπόνα (με 2-0) στους «16» και στους «8» αντίστοιχα. Το κλειστό της Πυλαίας ήταν κατάμεστο από φίλους του Παναθηναϊκού και η ομάδα του Ζοτς φρόντισε να τους αποζημιώσει και με το παραπάνω. Στον ημιτελικό καθάρισε την Εφές του Εργκίν Αταμάν (81-71) με τον Μποντιρόγκα να είναι απολαυστικός (22 πόντοι με 7/10 εντός παιδιάς, 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ). Στον τελικό ήταν η σειρά της Μακάμπι Τελ Αβίβ να γονατίσει μπροστά στον «βασιλιά» (73-67), με τον Ρέμπρατσα να είναι ασταμάτητος (20 πόντοι, 8 ριμπάουντ). Καθοριστικός παράγοντας ο Όντεντ Κάτας, ο οποίος «σκότωσε» την πρώην ομάδα του (17 πόντοι). Μοναδικές στιγμές σε εκείνο το Final Four τα κλάματα του νυν προπονητή των Ισραηλινών μετά το φινάλε του τελικού, που γνώρισε την αποθέωση από τους φιλάθλους και των δύο ομάδων, αλλά και η σφιχτή αγκαλιά του Ρέμπρατσα στον Θανάση Γιαννακόπουλο.

Την αμέσως επόμενη σεζόν, η «ομάδα του λαού» πήρε τη ρεβάνς και επικράτησε 81-67 του Παναθηναϊκού στον τελικό της Σουπρολίγκας, που διεξήχθη στο Παρίσι. Θυμίζουμε ότι το ευρωπαϊκό μπάσκετ βίωνε το δικό του σχίσμα και είχαμε τη «διαίρεσή» του σε δύο διοργανώσεις. Για την ιστορία, το σύνολο του Ομπράντοβιτς «σκούπισε» (με 2-0) την Κρκα και την Άλμπα στους «16» και στους «8» αντίστοιχα, ενώ στον ημιτελικό καθάρισε την Εφές (74-66) με ένα ακόμα σόου του Μποντιρόγκα (22 πόντοι με 9/12 εντός παιδιάς, 5 ασίστ, 4 ριμπάουντ). Στον τελικό όμως η Μακάμπι ήταν ανώτερη και ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο για τους «πράσινους», από τους οποίους διασώθηκαν οι Μποντιρόγκα (27 πόντοι, 8 ριμπάουντ) και Φώτσης (15 πόντοι, 8 ριμπάουντ).