Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού, Κώστας Σλούκας, παραχώρησε στο SDNA μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την ημέρα που φόρεσε τα πράσινα.
Αναλυτικά:
Για το αν έχει καταλάβει ο ίδιος τι έχει κάνει, ύστερα από έναν χρόνο: «Κάποιες φορές σηκώνομαι και σκέφτομαι αν τα ζήσαμε όλα αυτά. Είναι απίστευτες οι στιγμές. Όταν πήρα την απόφαση να έρθω στον Παναθηναϊκό δεν σας κρύβω ότι προφανώς είχα σκέψεις και ομίχλη μπροστά μου. Γνώριζα πως είναι ένα μεγάλο κλαμπ με φιλοδοξίες, είχα και εγώ φιλοδοξίες. Υπέγραψα για μία τριετία και έλεγα πως θέλω να ζήσω δύο Final Four αν μπορέσω και να πάρω και πρωταθλήματα. Κάναμε από την πρώτη χρονιά καταπληκτική πορεία, πήραμε το πρωτάθλημα Ευρώπης και το πρωτάθλημα Ελλάδας, όπως το πήραμε. Νομίζω πως δεν χωράει δεύτερες σκέψεις, ήταν κάτι συγκλονιστικό και απίστευτο».
Για την ημέρα της υπογραφής του στο «τριφύλλι» και όσα έγιναν στις 8/7/2023: «Η απόφαση να έρθω στον Παναθηναϊκό πάρθηκε δυο μέρες πριν, μετά τα όσα ακολούθησαν από τον Ολυμπιακό, τις συναντήσεις και τις επικοινωνίες που είχαμε. Την Πέμπτη άρχισε να μπαίνει στο μυαλό μου. Συζήτησα εν τάχει με όλους και προσπάθησα να καταλάβω το πλάνο που είχαν οι διοικούντες, δηλαδή ο κ. Γιαννακόπουλος. Μίλησα με τον Δημήτρη Κοντό και φυσικά τον κόουτς Αταμάν και τον Σάνι Μπετσίροβιτς. Την Παρασκευή είπα ότι θα το κάνω. Είχα πει στον Δημήτρη ότι δεν θέλω να διαρρεύσει τίποτα, θέλω να μείνει μεταξύ μας και τηρήθηκε. Το Σάββατο το πρωί με πήρε έντρομος ότι δεν μπορούν να το κρατήσουν άλλο και βγαίνει προς τα έξω. Είπα πως θα το κάνω. Μπήκα στο αυτοκίνητο και πήγα μόνος μου στο γραφείο που με περίμενε ο πρόεδρος. Μου αρέσει να έχω εγώ προσωπικές επαφές με προπονητές και διοικούντες, να ψυχολογώ, να βλέπω τι μου λένε. Μου αρέσουν οι ευθείες συζητήσεις. Πήγα στο γραφείο, είπαμε δυο – τρία πράγματα με τον πρόεδρο και έγιναν τα υπόλοιπα ιστορία».
Για τη συνάντησή του με τον Εργκίν Αταμάν στο αεροδρόμιο: «Στο μυαλό μου τότε δεν υπήρχε Παναθηναϊκός, καθόλου. Το είπα και στη συνέντευξη μετά το παιχνίδι. Η πρόταση του Παναθηναϊκού είναι τα τελευταία 15 χρόνια. Θα σας πω όμως ακριβώς τι έγινε. Είχα πάει διακοπές με τη γυναίκα μου και την κόρη μου μία εβδομάδα στη Σαρδηνία, εκεί έχει ξενοδοχείο ο Ντατόμε, ο παλιός μου συμπαίκτης. Είχαμε κλείσει δυο μήνες πριν να επιστρέψουμε την Κυριακή. Με παίρνει την Κυριακή το πρωί ο μάνατζέρ μου, ο Καπάζογλου και μου λέει να ξέρεις γενικά διαρρέουν ότι πιθανόν θα είναι και ο προπονητής του Παναθηναϊκού στην πτήση, που έχει σπίτι στην Ιταλία και πάει εκεί με την οικογένειά του. «ΟΚ», του λέω, πραγματικά στο μυαλό μου δεν υπήρχε τίποτα με τον Παναθηναϊκό. Όλοι νόμιζαν πως είχαμε κρυφό ραντεβού. Βρεθήκαμε στο αεροδρόμιο, σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, μιλήσαμε. Μου έκανε μία ερώτηση, μεταξύ σοβαρού και αστείου, αν πρόκειται να έρθω στον Παναθηναϊκό και του είπα όχι. Από εκεί και πέρα, συζητούσαμε. Με ρώτησε πού να βρει σπίτι, μου είπε ποιους σκεφτόταν να πάρει, μου είχε πει αν θυμάμαι καλά για τον Πάνγκος και κάποιους άλλους παίκτες, ότι δεν υπάρχουν γκαρντ στην αγορά. Μου είπε ότι ήθελε σπίτι κοντά στη θάλασσα, με ρώτησε σε ποια μαγαζιά να τρώει. Αυτή ήταν η συζήτησή μας. Για τον Παναθηναϊκό η κουβέντα ήταν 5” και του είπα όχι, δεν το σκέφτομαι καν. Ήταν τρομερή συγκυρία όλο αυτό. Και μετά βγήκαν τα αφηγήματα ότι είχαμε ραντεβού. Έπρεπε να το κάνω στη Σαρδηνία το ραντεβού; Και να γυρίσουμε και με το ίδιο αεροπλάνο;».
Για το αν θα πήγαινε στον Παναθηναϊκό και με χαμηλότερη οικονομικά πρόταση: «Θα γινόταν ακριβώς το ίδιο. Για εμένα το κίνητρο είναι το βασικότερο. Όταν γύρισα από τη Φενέρ στον Ολυμπιακό, έχοντας κλειστό συμβόλαιο με αρκετά χρήματα, δεν έχασα χρήματα; Έχασα χρήματα για να πάω στον Ολυμπιακό. Είχα πολύ καλύτερη πρόταση από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Είπα ότι θα πάω στον Ολυμπιακό. Ήταν σε δύσκολη περίοδο, στην Α2, δεν ήθελε να πάει κανένας παίκτης. Ήμουν ο πρώτος που το τόλμησε και ακολούθησαν οι υπόλοιποι για να κάνει ο Ολυμπιακός την πορεία που έκανε. Δεν λέω πως είμαι ο βασικότερος και ο ένας. Όλοι μαζί το κάναμε. Έκανα την εκκίνηση».
Για το αν έκανε λάθος που δεν πήγε νωρίτερα στον Παναθηναϊκό: «Η αλήθεια είναι πως έχω ζήσει τεράστιες στιγμές. Είναι και ο τρόπος που ήρθε η επιτυχία. Μιλάω για το δέσιμο της ομάδας, πώς ζούσαμε κάθε παιχνίδι, πώς ξεκίνησε η χρονιά στραβά και φτάσαμε να είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης και Ελλάδας. Πιστεύω στο πεπρωμένο. Κοιτάω το λάβαρο, βλέπω τα μούτρα μου και δεν το πιστεύω. Είναι από την μία ο Διαμαντίδης, από την άλλη ο Μποντιρόγκα, ο Ομπράντοβιτς και μετά εγώ. Δεν το πιστεύω. Το λέω κάθε φορά στον κόουτς Σερέλη όταν μπαίνω για προπόνηση. Θα το δείχνω στα παιδιά μου, θα πηγαίνω στο γήπεδο με τον γιο μου όταν μεγάλωσει. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια».
Για το αν μπορούσε να κάνει εικόνα στο μυαλό του το τι θα ζήσει με τα «πράσινα»: «Εγώ ονειρευόμουν να κάνουμε μια καλή ομάδα, να ζήσουμε ένα ή δύο Final Four και αν μας αξίωνε ο Θεός να πάρουμε μια Euroleague και πρωταθλήματα. Πήρα πολλή αγάπη από τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Δεν έγινε μόνο επειδή έφυγα από τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός ένιωσε πως επειδή 12 χρόνια ήταν μακριά από μεγάλες μέρες, έρχεται ένας αθλητής να παλέψει μαζί τους. Έτσι το εξήγησα».
Για τη σύνδεση με τον κόσμο του Παναθηναϊκού: «Νομίζω πως αυτό ήταν. Ήρθε ένας άνθρωπος με μια αναγνωρισμένη αξία να παλέψει μαζί με τον Παναθηναϊκό για να επιστρέψει στον δρόμο που του αξίζει. Νομίζω αυτό ήταν το βασικό. Ξέρετε και στην αρχή που δεν είχα καλές εμφανίσεις, δεν είδα ιδιαίτερη γκρίνια. Με είχαν δει από απέναντι, ίσως ήξεραν καλύτερα την αξία μου. Ο κόσμος με έβλεπε. Όλα αυτά μαζί ήταν ο λόγος που αγαπήθηκα και ο λόγος που έχω δεθεί και εγώ με την κερκίδα. Πραγματικά έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό, δεν περίμενα τέτοιο δέσιμο τόσο νωρίς με τον κόσμο. Όλο αυτό που χτίστηκε και στήθηκε ο κ. Γιαννακόπουλος εκείνο το Σάββατο μου το έλεγε, μου έλεγε το όραμά του. Του έλεγα πως είναι μακρινό όραμα, μπορεί να μην γίνει σε έναν χρόνο. Στέκομαι στον πρόεδρο γιατί όλο αυτό που γίνεται τώρα μου το είχε πει, μου τα είχε αναλύσει όλα. Αναρωτιόμουν πώς θα γίνουν όλα αυτά. Έχουν γίνει όλα και έχουν να κάνουν κι άλλα. Βλέπουμε πως το ΟΑΚΑ γίνεται γήπεδο ΝΒΑ».
Για το… κουμπί που πατήθηκε μέσα του και τον έκανε να πάει στον Παναθηναϊκό: «Ήταν αυτό που είπα και μετά το παιχνίδι. Συμπεριφορές και απαξίωση δεν μου αρέσουν. Γι’ αυτό το έκανα. Πιστεύω στις δυνατότητές μου, στη σκληρή δουλειά, στην τύχη, στο πεπρωμένο. Όλα αυτά σε συνδυασμό με όλους στην ομάδα δημιούργησαν κάτι που θα θυμόμαστε μέχρι να πεθάνουμε».
Για τον τελικό στο Βερολίνο με τη Ρεάλ Μαδρίτης και το τρίποντο μπροστά στον Φακούντο Καμπάτσο: «Ξεκινάει το παιχνίδι και χάνουμε. Είχαμε πει από πριν ότι ξέρουμε πως η Ρεάλ ξεκινάει δυνατά, είναι ταλαντούχα ομάδα. Έπρεπε να αποφύγουμε αυτό που έγινε με τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό. Ο Ολυμπιακός το γύρισε, αλλά δεν είχε χρόνο. Ξεκινάει ο τελικός και λέμε να ρισκάρουμε με το “4άρι” τους. Μας βάζει τρία τρίποντα. Είμαι με τον Σερέλη και τον Καμπερίδη στον πάγκο και μου φωνάζουν ήρεμα. Τους λέω να μην ξεφύγει πολύ. Μπαίνω στο ματς, βγαίνω, το παιχνίδι είναι στους 12π. και ο Σερέλης μου λέει ότι πάμε καλά. Εγώ αρχίζω και το πιστεύω. Ροκανίζεται η διαφορά και κλείνουμε το ημίχρονο με το καλάθι μου στους 7π. Μετά μπαίνει μία έξτρα πίεση στο φαβορί. Όπως είδατε στο τέλος το καλάθι μικραίνει για τη Ρεάλ, παρόλο που έχει αυτό το ταλέντο. Το μπάσκετ είναι ψυχολογία. Είχαμε πάρει ψυχολογία, ήμασταν έτοιμοι, το πιστεύαμε. Το μομέντουμ ακροβατεί. Έχουμε πάρει διαφορά, μας φτάνουν και η Ρεάλ το γυρίζει σε ζώνη. Δεν έκανα δεύτερες σκέψεις, δεν μου ήρθαν μνήμες. Ο κόουτς ήταν έτοιμος. Παίξαμε παιχνίδι ζώνης. Είναι ο ίδιος τρόπος που σκοράρω. Μου δίνει την μπάλα ο Ναν και ο Ντίνος πρέπει να είναι από την άλλη πλευρά για να μου κάνει σκριν. Ο Καμπάτσο είναι καλός αμυντικός. Γνωρίζω πως αν επιτεθώ στα πόδια του μπορεί να κάνω ένα βεβιασμένο τρίποντο. Είναι πιο κοντός από εμένα, σκέφτηκα πως θα σουτάρω μπροστά του, έχω εμπιστοσύνη στο σουτ μου. Έβαλα λίγο παραπάνω καμπύλη. Στην επόμενη φάση έγινε το ίδιο σύστημα. Πήρα την μπάλα από τον Ναν, σκόραρα ένα δεύτερο συνεχόμενο.
Ένιωσα και εγώ πως το μομέντουμ γέρνει προς τα εμάς. Εκεί που πίστεψα πως κερδίσαμε, γιατί η Ρεάλ είναι πολύ μεγάλη ομάδα, ήταν στο τρίποντο του Ντίνου. Συνειδητοποίησα πως ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης και δεν ξέρω πώς να αντιδράσω. Ο κόσμος ήταν εκεί για εμάς, ο παλμός του φανταστικός. Θυμάμαι βγήκαμε για ζέσταμα και έβραζε το γήπεδο. Όταν η Ρεάλ πήγε στο +14 θυμάμαι πως ο παλμός ήταν εκεί. Μπήκαμε από τάιμ άουτ, λέμε να κάνουμε ένα τρικ και ο κόσμος το πιστεύει. Δεν έχασα την πίστη μου. Ο Σερέλης μου έλεγε ήρεμα, υπήρχε σιγουριά. Τη συγκεκριμένη Ρεάλ δύσκολα την νικάς σε μια σειρά πέντε αγώνων. Όμως, σε ένα ματς μπορείς να το κάνεις».
Για την ελευθερία στον παίκτη, που δίνει ο Εργκίν Αταμάν και τα αποτελέσματα που έχει φέρει: «Δεν είναι συγκυρία. Είναι μακράν ο πιο πετυχημένος προπονητής στην Ευρώπη τα τελευταία έξι – επτά χρόνια. Έχει το δικό του στιλ, όπως όλοι προπονητές. Έχει το δικό του στιλ προπόνησης και προετοιμασίας, αλλά και το στιλ επαγρύπνησης στους παίκτες, όταν δεν παίζουν καλά. Σε πολλούς δεν αρέσει ότι λέει στα media ότι αυτός έπαιξε ή δεν έπαιξε καλά. Το έχει κάνει για όλους. Και για εμένα το έχει πει, είναι ο τρόπος του. Στο τέλος κάνεις ταμείο. Ο άνθρωπος είναι απόλυτα πετυχημένος. Έχω εξαιρετική σχέση με τον κόουτς. Όπως έχω πει, σεβασμός και εμπιστοσύνη είναι βασικά στοιχεία. Έχουμε πολύ καλή επικοινωνία. Υπήρχαν στιγμές που με είχε ρωτήσει κάτι ιδιωτικά, ήθελε την άποψή μου. Στο τέλος εκείνος παίρνει τις αποφάσεις. Υπάρχει εμπιστοσύνη, παίζαμε αντίπαλοι τόσα χρόνια και εγώ τον εμπιστεύομαι πραγματικά πάρα πολύ. Είναι λόγος που ήρθα στον Παναθηναϊκό. Προσπαθώ όσο μπορώ να διαλέγω προπονητές».
Για το αν ο Παναθηναϊκός θα κατακτήσει ξανά την Euroleague ή αν ήταν πυροτέχνημα αυτό που έγινε στο Βερολίνο: «Όχι δεν ήταν πυροτέχνημα. Έχει μπει στο σωστό δρόμο, έχει χτίσει κορμό. Αυτό που είναι βασικό και το λέω πάντα είναι η κάθε ομάδα να έχει έναν κορμό, μια βάση, να μην κάνει πολλές προσθήκες και αφαιρέσεις. Όταν έχεις πετύχει το απόλυτο πρέπει να πας σε κάτι συγκεκριμένο, χωρίς να μπερδέψεις την ομάδα. Δεν πιστεύω στα πυροτεχνήματα. Όπως βλέπετε, τα τελευταία 7-8 χρόνια οι ομάδες που πάνε στα Final Four είναι συγκεκριμένες. Πυροτέχνημα ήταν μόνο η Ζαλγκίρις του Σάρας, που μετά όλοι πήγαν σε ομάδες και ακόμα πρωταγωνιστούν. Από τώρα μπορώ να προβλέψω τις 6-7 ομάδες που θα είναι στα πλέι οφ. Θα είναι η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα συνήθως, ο Ολυμπιακός, πρώτα ο Θεός και ο Παναθηναϊκός. Το πυροτέχνημα μπορεί να μπει στα πλέι οφ. Πρέπει να είσαι πραγματικά καλή ομάδα για να μπεις στο Final Four».
Για την περιφέρεια του Παναθηναϊκού με την προσθήκη του Λορένζο Μπράουν και γραμμή των γκαρντ το 2009: «Πετάς ωραία την μπάλα, με έξτρα πάσα. Πιστεύω πως ο Παναθηναϊκός του ’09 είναι η κορυφαία ομάδα της Euroleague. Σπανούλης, Διαμαντίδης, Σάρας μαζί με Νίκολας, Χατζηβρέττα, Περπέρογλου στο “3”, Φώτση – Τσαρτσαρή, ήταν ο Μπατίστ και ο Πέκοβιτς. Δεν το κάνω από εμμονή ή επειδή παίζω στον Παναθηναϊκό. Όταν βγήκαμε στη σκηνή για τη συνέντευξη Τύπου στο Final Four και το είπα, είχα πει νωρίτερα στον Σάρας ότι το 2009 ήμουν εκτός 12άδας. Δεν το ήξερε. Έβλεπα. Ήταν η πλήρης ομάδα. Ο χρόνος θα δείξει».
Για την νέα περιφέρεια του «τριφυλλιού» και τον Μπράουν: «Είναι ένας πολύ έμπειρος και ταλαντούχος παίκτης. Έχει φάει με το κουτάλι τα ματς στην Euroleague. Είμαστε υπερπλήρεις στους γκαρντ. Μην ξεχνάμε την παράμετρο πως μεγαλώνουμε όλοι. Μεγαλώνω και εγώ, είμαι 34, όπως και ο Μπράουν, έχουμε την ίδια ηλικία. Ο κόουτς είναι ο πιο κατάλληλος για να διαχειριστεί προσωπικότητες και παίκτες. Προς το καλύτερο έγινε αυτή η προσθήκη».
Για το αν πίστευε πως οι «πράσινοι» θα πάρουν το πρωτάθλημα μετά το 0-2: «Πραγματικά το πίστευα. Έλεγα πως το πιο δύσκολο ματς για εμένα ήταν το πρώτο, που δεν ήμασταν εντάξει και αντάξιοι των προσδοκιών. Και πνευματικά και λόγω εμπειρίας. Ο Ολυμπιακός έχει κορμό, έχει εμπειρία από ελληνικό πρωτάθλημα δύο χρόνων. Εμάς οι περισσότεροι δεν είχαν ζήσει τέτοιους τελικούς. Όσο και να προσπαθήσεις να μιλήσεις, είτε ο Αταμάν, είτε ο Παπαπέτρου, είτε εγώ, δεν μπορείς να πεις και κάτι σε άτομα που έχουν γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας του πρωταθλητή Ευρώπης. Τι να του πεις του ξένου; Γύρνα στην ελληνική πραγματικότητα να παίξεις να πάρεις το ελληνικό πρωτάθλημα; Για εμάς τους Έλληνες είναι πολύ σημαντικό, όπως και για όλους, αλλά αυτό πρέπει να μπει στο αίμα σου».
Για το γεγονός πως φώναζε «το πρωτάθλημα τώρα» στο Βερολίνο: «Είναι πολύ σημαντικό να είσαι νικητής στο τελευταίο παιχνίδι. Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Γνωρίζουμε τι σημαίνει για έναν φίλαθλο να τελειώνει ως πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδας. Οι παίκτες μας κατάλαβαν τι συμβαίνει στην πρώτη ήττα και πόσο βάρος έχει το πρωτάθλημα. Το σημαντικό παιχνίδι ήταν το πρώτο, όπως και το τρίτο, να μην γίνει το 3-0».
Για το Game 4 στο ΣΕΦ και εκείνο το διπλό τίτλου: «Δείχνει τι μέταλλο νικητή έχει η ομάδα που έχει κάνει δύο νίκες, για να κάνει και 3η νίκη. Εμείς παίξαμε φέτος επτά ματς με την πλάτη στον τοίχο και τα κερδίσαμε και τα επτά. Φυσικά και ο Ολυμπιακός με το διπλό στη Βαρκελώνη που έκανε έδειξε μέταλλο. Είναι ομάδα που δίκαια βρέθηκε στο Final Four. Από την άλλη, έδειξε πως η Μπαρτσελόνα δεν πήρε την νίκη στο 2-2. Εγώ πίστευα σε εκείνο το ματς στο ΣΕΦ, πως υπάρχει η πίεση του γηπεδούχου και έχουμε πιθανότητες να κερδίσουμε. Έχουμε μεγαλύτερες προσωπικότητες. Χωρίς να θέλω να πω κάτι για τους παίκτες του Ολυμπιακού, που ήταν συμπαίκτες μου. Είναι πολύ καλοί παίκτες. Όμως, είδατε πως πήρε την μπάλα ο Κέντρικ και έβαλε 30 πόντους. Από την άλλη…».
Για τη δική του εμφάνιση στο Game 5 με τον Ολυμπιακό: «Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησε άσχημα το παιχνίδι, αν και δεν το περίμενα. Είχαμε τη ψυχολογία, ο κόσμος έβραζε, το σκηνικό ήταν απίστευτο στο ΟΑΚΑ. Χάναμε 15-3 αν δεν κάνω λάθος. Εκεί μου κάνει νεύμα ο κόουτς ότι μπαίνω και σκέφτομαι ότι πρέπει να παίξω, να βάλω. Αλλιώς θα χάναμε το πρωτάθλημα, ήταν ματς ζωής ή θανάτου. Και ο Κέντρικ δεν είχε ξεκινήσει καλά, ενώ στο προηγούμενο είχε βάλει 30π., ήταν λίγο νωθρός. Με παρέσυρε το παιχνίδι, όπως και στον τελικό με τη Ρεάλ. Προσπαθώ να αφεθώ και να βοηθήσω την ομάδα. Ένιωσα πως πρέπει να σκοράρω. Έβλεπα πως ο Ολυμπιακός άλλαζε παίκτες πάνω μου, δοκίμασε όσες άμυνες μπορούσε. Ήμουν σε πολύ καλό μομέντουμ. Όπως είπα, έχω δουλέψει για αυτά που βλέπετε. Αυτά τα σουτ μετά από ντρίπλα τα κάνω κάθε μέρα, 150-200 φορές τουλάχιστον, όπως και ο Ναν. Δουλεύουμε. Δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Χρειάζεται διάρκεια, άλλα χρειάζεται δουλειά».
Για το πώς θα χαρακτήριζε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο: «Θα τον χαρακτήριζα έναν άνθρωπο πολύ ευθύ, με μυτερό λόγο, αλλά πάντα με κριτήριο τη δική του άποψη και καρδιά, ύστερα από σκέψη. Είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης, μέχρι να του φερθείς σκάρτα. Είναι άνθρωπος της πιάτσας, συζητάμε στην ίδια γλώσσα. Είχαμε κάτσει τότε στο τραπέζι και είχαμε πει πράγματα, τα οποία 100% προσπάθησα από την μεριά μου να τα κάνω. Εκείνος τα έκανε 100% σίγουρα όλα όσα μου είπε. Ακόμα και το γήπεδο, που δεν το πίστευα και όντως γίνεται. Αγαπάει πάρα πολύ την ομάδα, πονάει την ομάδα. Εμένα μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι δεν ερχόταν στο γήπεδο, ειδικά όταν άρχισε να ανακάμπτει ο Παναθηναϊκός και να παίζει καλά. Φαντάζομαι πώς ήταν στο σπίτι του, βλέποντας όλο αυτό που είχε στήσει και δεν ήταν στο γήπεδο. Άρα, δείχνει έναν κρυφό πόνο; Είχε κάτι στην καρδιά του, απογοητεύτηκε από κάποιους και αυτό τον κρατούσε μακριά; Παρ’ όλα αυτά, στο τέλος ήταν μαζί μας και πανηγύρισε.
Οφείλω να πω επίσης ότι με στήριξε πολύ στην αρχή. Έχουμε κάνει μερικά ραντεβού, βρέθηκα μαζί του να συζητήσουμε, ειδικά στην αρχή που δεν έπαιζα ούτε εγώ καλά και η ομάδα δεν έφερνε αποτελέσματα. Μου έδειξε την πίστη του και στην ομάδα και σε εμένα. Είχε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σε αυτή την πορεία του Παναθηναϊκού».
Για το αν τρομάζει με το πόσο ψηλά έχει μπει ο πήχης για το «τριφύλλι» και όλα τα «πρέπει» που υπάρχουν: «Το κίνητρο παραμένει πάντα υψηλό. Δεν διαφέρει η νέα σεζόν με την περσινή, παρόλο που πήραμε την Euroleague και το πρωτάθλημα. Αν θυμάστε και πέρυσι η σεζόν άρχισε με μεγάλες περγαμηνές, αλλά στην πορεία διαφοροποιήθηκε από τον κόσμο. Εμείς συνεχίσαμε και το πιστεύαμε. Ξεκινάει πάλι μια χρονιά με στόχο να κατακτήσεις τα πάντα. Η αφετηρία είναι διαφορετική, έχεις πιο έτοιμη ομάδα. Ο κόσμος είναι πιο έτοιμος, γνωρίζει τι να περιμένει. Ξεκινάς να μπεις όσο καλύτερα μπορείς στα πλέι οφ, από εκεί και πέρα να παλέψεις για το Final Four και να πάρεις το πρωτάθλημα».
Για τον στόχο του Παναθηναϊκού και του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να πλησιάσουν οι «πράσινοι» τη Ρεάλ Μαδρίτης στα ευρωπαϊκά: «Όσο εγώ θα αγωνίζομαι, που δεν θα αγωνίζομαι για πάρα πολύ, δεν φτάνουν τα χρόνια. Εγώ σε 2-3 χρόνια… Στο να μειωθεί η διαφορά, γιατί όχι; Ο στόχος και του χρόνου θα είναι πλέι οφ, όσο καλύτερα μπορούμε και Final Four. Εκεί παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο όπως η τύχη, η κατάσταση που θα είσαι. Αλλά είναι σημαντικό να είσαι εκεί. Στο Final Four οι ομάδες έχουν 25%, το θέμα είναι να φτάσεις. Μιλούν και οι παίκτες στο τέλος. Αν έχεις ικανούς παίκτες και το σύνολο το οποίο είναι δεμένο, προχωράς και παίρνεις και τον τίτλο. Αυτό έγινε φέτος. Δεν είναι τυχαίο πως ο Γκραντ έκανε εξαιρετικό Final Four, όπως και ο Καλαϊτζάκης όσο αγωνίστηκε, ο Ναν ήταν εξαιρετικός, όπως και ο Λεσόρ, ο Μήτογλου ήταν πάρα πολύ καλός, όπως και ο Ιωάννης. Δεν είναι τυχαίο. Όπως είπα, δίνω πολύ σημαντικά credits και στους προπονητές».
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
