Τελικά είδαμε στη Μπάνια Λούκα έναν Παναθηναϊκό να παίζει στην Ευρώπη, όπως παίζει και στην Ελλάδα: χωρίς πολλές ιδέες, με 4-5 καλές ή πολύ καλές ευκαιρίες όλες κι όλες σε 90 λεπτά, με τις κλασικές πλέον ολιγωρίες στην άμυνα (όπου μια απ’ αυτές έφερε την ισοφάριση), με τη γνωστή δυσκολία να ανοίξει μια καλά οργανωμένη άμυνα, από ένα σημείο του αγώνα και μετά «ταμπουρωμένη» στο 1/3 του γηπέδου.
Παναθηναϊκός: Μίστερ, δεν είναι εικόνα αυτή
