Σε νέα εποχή μπαίνει πλέον ο Παναθηναϊκός, αφού ο Ντιέγκο Αλόνσο απέρχεται της τεχνικής ηγεσίας, με τον Ρουί Βιτόρια να παίρνει τη σκυτάλη από τον Ουρουγουανό τεχνικό στον πάγκο της ομάδας.
Οι πράσινοι θα καθοδηγούνται από τον πολύπειρο Πορτογάλο, του οποίου το βιογραφικό είναι αρκετά “βαρύ” και αξιοπρόσεκτο, αφού στην καριέρα του, έχει καταγράψει μια σπουδαία πορεία με την Μπενφίκα την τετραετία 2015-2019 κατακτώντας δυο πρωταθλήματα, ισάριθμα Κύπελλα και ένα Super Cup Πορτογαλίας, ενώ το 2016 οδήγησε τους “αετούς” της Λισαβόνας στα προημιτελικά του Champions League. Ακολούθησε η Αλ Νασρ της Σαουδικής Αραβίας με την οποία και κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, ενώ έκανε και ένα πέρασα από την Σπαρτάκ Μόσχας και την Εθνική Αιγύπτου.
Ποιός είναι όμως ο Ρουί Βιτόρια;
Πρόκειται για έναν προπονητή που κάθεται στους πάγκους από νεαρή ηλικία, καθώς ανέλαβε σε ηλικία 32 ετών, τα ηνία της Βιλαφρανκέσε. Η απόφαση αυτή τον “σημάδεψε” όχι λόγω της αλλαγής περιβάλλοντος, αλλά εξαιτίας μιας τραγωδίας. Συγκεκριμένα λίγο μετά την απόφασή τού να γίνει προπονητής, βίωσε την σκληρή και “βίαιη” απώλεια των γονιών του σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Σε συνέντευξη του στην ιστοσελίδα Coaches Voice ο Ρούι Βιτόρια είχε αναφέρει χαρακτηριστικά για το συγκεκριμένο γεγονός:
«Στα 32 πήρα την απόφαση να γίνω προπονητής. Λίγο καιρό μετά, οι γονείς μου σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Δεν με είδαν ποτέ να προπονώ. Τότε δεν άλλαξε μονάχα το επάγγελμά μου, αλλά και ολόκληρη η ζωή μου.
Έχασα τη μητέρα και τον πατέρα μου την ίδια μέρα. Ήταν πιο η πιο αρνητική στιγμή της ζωής μου. Για αυτό, πλέον, όταν έχω πρόβλημα με έναν ποδοσφαιριστή ή έχω υποστεί μια μεγάλη ήττα, όλα παίρνουν τη θέση που τους πρέπει. Ό,τι και αν συμβεί, ξέρω ότι έχω περάσει πολύ πιο δύσκολες στιγμές.
Ο θάνατος των γονιών μου με δυνάμωσε. Δεν θα έλεγα ότι άλλαξα ως άνθρωπος, αλλά πλέον είμαι προετοιμασμένος για κάθε δυσκολία. Δεν είμαι ήρωας, αλλά καταλαβαίνω απόλυτα, πια, το νόημα της ζωής»
Η Υπόκλιση του Πεπ Γκουαρδιόλα
Ανάμεσα σε όλους τους τίτλους που έχει κατακτήσει στην καριέρα του ο Ρουί Βιτόρια, ένας από τους σημαντικότερους, ήταν – και είναι – οι αναφορές του Πεπ Γκουαρδιόλα προς το πρόσωπό του.
Ένας εκ των κορυφαίων, αν όχι ο κορυφαίος, προπονητής όλων των εποχών, την περίοδο που καθόταν στον πάγκο της Μπάγερν Μονάχου και ενόψει της κόντρας των Βαυαρών με την Μπενφίκα για τα προημιτελικά του Champions League, είχε αναφέρει ότι η ομάδα του θα αντιμετωπίσει μια από τις καλύτερες της Ευρώπης.
Ο λόγος ήταν οι τακτικές που χρησιμοποιούσε ο Ρουί Βιτόρια και κυρίως στην αμυντική της προσέγγιση, γεγονός το οποίο είναι ακόμη πιο μεγάλο, αφού ο Βιτόρια αρεσκόταν και συνεχίζει να αρέσκεται στο επιθετικό ποδόσφαιρο.
«Είναι μια ομάδα αντικατάστασης του Αρίγκο Σάκι, η οποία έχει την καλύτερη αμυντική οργάνωση στην Ευρώπη. Δεν είναι όμως αμυντική ομάδα. Η πρώτη και πιο η πίσω γραμμή βρίσκεται πολύ ψηλά και πιέζει χωρίς σταματηό. Δεν αφήνει κενό ανάμεσα στις γραμμές και έχει πολύ γρήγορους παίκτες. Στη Γερμανία, την Αγγλία και την Ισπανία, ο κόσμος δεν βλέπει τόσο το πορτογαλικό πρωτάθλημα και την Μπενφίκα, αλλά είναι μια ομάδα που θυμίζει εκείνες του Αρίγκο Σάκι».
Η φιλοσοφία του
«Πρόκειται για τον βιολιστή που έδωσε συναυλία σε μουσική σκηνή και ο κόσμος γέμισε το χώρο για να τον ακούσει, πληρώνοντας και τα ακριβά εισιτήρια. Την επόμενη μέρα, ο ίδιος βιολιστής απλά στάθηκε να παίξει μουσική στον σταθμό του μετρό και ελάχιστοι ήταν εκείνοι που του έδωσαν προσοχή. Καλώς ή κακώς και είτε μας αρέσει, είτε όχι, η “προθήκη” παίζει ρόλο…», αυτή την ιστορία ακούν οι παίκτες των ομάδων τις οποίες αναλαμβάνει ο Ρουί Βιτόρια και πιθανόν να ακούσουν και οι πράσινοι στο Κορωπί.
Σε αυτά τα λόγια κρύβεται ολόκληρη η φιλοσοφία ενός έμπειρου και άκρως “τετραγωνισμένου” μυαλού, το οποίο βρίσκεται στο κεφάλι ενός προπονητή ο οποίος ναι με αναζητά το αποτέλεσμα, αλλά δεν ζει για αυτό.
«Η προσαρμογή είναι λέξη κλειδί στο επάγγελμά μου. Μπορεί να έχετε μια αγαπημένη ιδέα παιχνιδιού, αλλά πρέπει να δείτε αν το πλαίσιο σας επιτρέπει να το κάνετε πράξη. Ο προπονητής πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους. Δεν μπορείς να είσαι πεισματάρης. Ποτέ δεν έπαιξα μόνο για το αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα, ποτέ δεν αγνόησα το πλαίσιο για να επιβάλω με εμμονή το στυλ παιχνιδιού που προτιμούσα.
Οι καλύτερες αποφάσεις περιλαμβάνουν αναγκαστικά ανάλυση της κατάστασης. Ποιοι είναι οι στόχοι; Ποιοι είναι οι παίκτες που έχω για να με βοηθήσουν να τους πετύχω; Πρέπει να βρείτε τις απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις για να μάθετε πόσο δυνατό είναι να εφαρμόσετε τον τρόπο παιχνιδιού που προτιμάτε.
Ήμουν μέσος. Ήμουν τεχνικά ευκρινής. Αυτό που μου άρεσε λιγότερο ήταν να βλέπω την μπάλα να περνάει πάνω από το κεφάλι μου. Μου αρέσει το καλά παιγμένο ποδόσφαιρο, ένα καλά μελετημένο παιχνίδι. Είμαι σοκαρισμένος όταν οι ομάδες συμπεριφέρονται άσχημα στην μπάλα. Η ιδέα μου για το παιχνίδι είναι η ποιότητα, η ένταση και η άμεση αντίδραση στην απώλεια της κατοχής.»