Το πιο σημαντικό απ’ όλα όσα έγιναν το βράδυ της Κυριακής στο Καραϊσκάκη είναι ότι ο Παναθηναίκός δεν έχασε και πάλι από τον μεγάλο του αντίπαλο. Σε μια βραδιά που έπαιζε εκτός έδρας, που ήταν πολύ κακός αγωνιστικά και χωρίς εμπνεύσεις μεσοεπιθετικά, που δεν κατάφερε να φτιάξει ευκαιρίες και να απειλήσει. Και που μάλλον εγκλωβίστηκε απέναντι στη μαζική άμυνα του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο. Ακόμα κι έτσι, στα… χειρότερά του, δεν έχασε στο Καραϊσκάκη. Και είναι μεγάλο το δείγμα των εννιά σερί αγώνων πια χωρίς ήττα από τον Ολυμπιακό. Οπως είναι μεγάλος και το βάρος του αντιπάλου όταν έχει μία νίκη σε 17 παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Με λίγα λόγια, οι πράσινοι έχουν πάρει για τα καλά τον αέρα του Ολυμπιακού στις μεταξύ τους μονομαχίες, είτε πρόκειται για πρωτάθλημα, είτε για Κύπελλο, είτε πρόκειται για εντός, είτε για εκτός έδρας ματς. Πηγαίνουν στο Καραϊσκάκη με αέρα πως ό,τι κι αν – τους – συμβεί δε θα φύγουν ηττημένοι. Για να το καταλάβουμε περισσότερο φέρνοντας ένα παράδειγμα: η Νέα Φιλαδέλφεια είναι ένα γήπεδο που για την ώρα ο Παναθηναϊκός μοιάζει ανήμπορος να το αντιμετωπίσει. Σαν να χάνει σε αυτοπεποίθηση κάθε φορά που μπαίνει σε αυτό. Με το Καραϊσκάκη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Είναι σίγουρα σημαντικό το γεγονός αυτό τόσο για το επερχόμενο ματς Κυπέλλου της επόμενης εβδομάδας, όσο φυσικά και για τα Play Offs, όταν ο Παναθηναϊκός θα διεκδικεί το πρωτάθλημα και θα χρειάζεται αποτελέσματα παντού. Όπως είναι σημαντικό ενόψει της συνέχειας πως με τον Βιτόρια στον πάγκο ο Παναθηναϊκός δεν έχει ήττα ακόμα στην Ελλάδα σε 14 ματς σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Στο πρωτάθλημα μετράει οχτώ νίκες και τρεις ισοπαλίες, οι δύο εκ των οποίων αποτελούν… μαγική εικόνα. Με τον Ατρόμητο, που ισοφαρίστηκε στο 90′ και στις Σέρρες που όλοι είδαμε τι συνέβη, σε ένα ματς που δεν έπρεπε να αρχίσει καν κσι φυσικά αλλοιώθηκε το αποτέλεσμα.
Αυτό που πρέπει να κοιτάξει πια ο Βιτόρια είναι να επιστρέψει η ομάδα του στις καλές εμφανίσεις. Γιατί δεν είχε ωραία εικόνα ούτε με την ΑΕΚ, ούτε με τον Ολυμπιακό, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα. Έχει ελαφρυντικά και έχει… λογική. Ήταν μια περίοδος που οι πράσινοι είχαν συνεχόμενα δύσκολα παιχνίδια και σε αυτές τις περιπτώσεις ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Καλύτερα η… βαθμοθηρία από το να ικανοποιείς το μάτι του φιλάθλου σε τέτοιες περιπτώσεις. Αρχής γενομένης από το Σάββατο και το ματς με τον ΟΦΗ, οι πράσινοι πρέπει να παρουσιάσουν καλύτερη εικόνα στο γήπεδο αν θέλουν να πάρουν τις νίκες που χρειάζονται.
Και ο Βιτόρια είχε δίκιο που είπε πως θα είναι καταστροφή να σκεφτούν κάποιοι πως τώρα αρχίζουν εύκολα παιχνίδια. Θα ήταν εύκολα αν ο Παναθηναϊκός δεν την είχε πατήσει απέναντι σε ένα σωρό ομάδες που του έκαναν ζημιά. Ο Αστέρας, η Καλλιθέα, ο Ατρόμητος, οι Σέρρες, παραλίγο ο Λεβαδειακός. Κανείς δεν πρέπει να αφήσει το πόδι από το γκάζι, το αντίθετο. Τώρα είναι που ο Παναθηναϊκός οφείλει να το πάει μέχρι το τέρμα. Την ώρα που οι αντίπαλοι θα έχουν τα δικά τους ντέρμπι και ως εκ τούτου απώλειες, οι πράσινοι πρέπει να το εκμεταλλευτούν και να πλησιάσουν περισσότερο ή ακόμα και να βρεθούν στην κορυφή πριν τα Play Offs.
Τώρα όσον αφορά τη διαιτησία του ντέρμπι, που σήκωσε και πάλι αρκετή σκόνη ακόμα και αν σφύριζε ένας από τους κορυφαίους διαιτητές του κόσμου: αποτέλεσμα διαμορφώνει το πέναλτι του Ιωαννίδη και γι’ αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για ορισμό της παράβασης. Ποτέ στο ποδόσφαιρο δε διαμόρφωσε αποτέλεσμα μια κόκκινη κάρτα, ένα φάουλ, ένα ανάποδο πλάγιο. Άρα η πιο σημαντική και κρίσιμη φάση είναι αυτή και το VAR ήρθε να διορθώσει τη λανθασμένη απόφαση του Βίντσιτς. Πάλι καλά!
Όσο για την κόκκινη του Κοστίνια, είναι μια περίπτωση που ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως θέλει και ανάλογα από ποια οπτική γωνία το βλέπει. Διάβασα ένα σχόλιο κάπου πως ο Τζούρισιτς τεντώνει το πόδι για να… επιδιώξει επαφή. Ελάχιστη σχέση να έχει κάποιος με το άθλημα και να έχει παίξει έστω και σε πέντε επί πέντε, αποκλείεται να θεωρεί ότι υπάρχει ποδοσφαιριστής που τη στιγμή που είναι έτοιμος να βγει τετ α τετ, θα σκεφτεί σε κλάσματα δευτερολέπτου ότι αν κάνει επαφή θα πάρει και κόκκινη κάρτα. Να ήταν μέσα στην περιοχή, να το συζητούσαμε. Ο Τζούρισιτς πάει για να σκοράρει, ο Κοστίνια χωρίς να τον θέλει του κάνει φάουλ και μετά είναι στην κρίση του διαιτητή να δει αν υπάρχει προφανής θέση για γκολ ή όχι.
Αυτό είναι όλο το ζήτημα. Αν ο Τζούρισιτς, δηλαδή, θα βρεθεί σε θέση τετ α τετ απ’ τη στιγμή που θα μείνει όρθιος. Το «έπιασε την μπάλα ο Τζολάκης» είναι μάλλον άστοχο, αφού κανείς δεν ξέρει ποιος θα προλάβει την μπάλα σε περίπτωση που ο Σέρβος μείνει όρθιος στη φάση.
