Αναλυτικά οι δηλώσεις του Σένκενφελντ στο MatchDay Mag:
Ο Παναθηναϊκός προέρχεται από ένα πολύ κακό αποτέλεσμα στη Λαμία. Πώς πρέπει να αντιδράσει η ομάδα;
Πρέπει να επιστρέψουμε πίσω στα βασικά. Πρέπει να παίξουμε με πνεύμα, σαν ομάδα. Πρέπει να είμαστε συλλογικοί, να είμαστε ενωμένοι. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πολλά, ούτε να ακούμε τον θόρυβο απ’ έξω. Όλοι στην ομάδα, ιδίως όσοι είναι μέσα στον αγωνιστικό χώρο, πρέπει να νιώσουμε ότι υπάρχει η ενέργεια, ότι όλοι μας έχουμε αφυπνιστεί και ότι έχουμε να δώσουμε μάχη μέχρι τέλους. Αυτές τις στιγμές, πρωτίστως, σημασία δεν έχει τόσο το να παίξουμε φανταστικά, όσο το να επιστρέψουμε εκεί όπου ανήκουμε, εκεί όπου έχουμε δείξει ότι μπορούμε να κινηθούμε ποδοσφαιρικά.
Πράγματι, η ομάδα έχει δείξει τι μπορεί να κάνει ποδοσφαιρικά. Υπάρχουν όμως και στιγμές αδράνειας μέσα στα ματς που κοστίζουν. Ποια πρέπει να είναι η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης;
Πρέπει να βρούμε ισορροπία στο παιχνίδι μας. Να έχουμε κατά νου αυτό που πρέπει να κάνουμε δίχως να χάνουμε το μυαλό μας. Δεν πρέπει να είμαστε πολύ δραματικοί. Υπάρχει πολύ… συναίσθημα. Το βλέπουμε στα παιχνίδια, όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Σίγουρα είναι πολλοί οι αγώνες και με πίεση. Υπάρχει η σωματική αλλά και η πνευματική κούραση. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες όμως. Πρέπει να επιστρέψουμε πίσω στα βασικά. Δεν πρέπει να το σκεφτόμαστε πολύ και να το υπεραναλύουμε. Επαναλαμβάνω ότι δεν πρέπει να είμαστε τόσο συναισθηματικοί. Δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε αν τα πράγματα πηγαίνουν καλά ή άσχημα. Υπό μία έννοια, πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε σαν μηχανές. Στο τέλος της ημέρας πρέπει να μάθουμε απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν και να συσπειρωθούμε. Πάντοτε όμως, το τέλος της ημέρας, φέρνει και μία νέα μέρα, έναν νέο αγώνα. Κι αυτό που έχουμε μπροστά μας, πρέπει να είναι ο στόχος και αυτό το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Όλοι νιώθουν χάλια μέσα στην ομάδα. Όλοι! Αλλά μετά από δύο ημέρες, δεν μπορείς να μείνεις κολλημένος σ’ αυτό που έχει συμβεί. Πρέπει να μιλήσεις, πρέπει να μάθεις, αλλά πρέπει να συνεχίσεις. Κι αυτό κάναμε στην προκειμένη περίπτωση…
Ακολουθεί το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό, που είναι ένας δύσκολος κι επικίνδυνος αντίπαλος. Ούτως ή άλλως, όπως έχει αποδειχτεί, δεν υπάρχουν εύκολοι αγώνες. Ποια είναι η νοοτροπία που πρέπει να έχετε μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο;
Ισχύει ότι κανένα παιχνίδι δεν είναι εύκολο. Εμείς πρέπει να το κάνουμε εύκολο. Και είναι απλό κάποιες φορές. Αν όλοι κερδίζουμε τις μονομαχίες μέσα στο γήπεδο, κι αν ο καθένας μας τρέξει ένα μέτρο περισσότερο και για τον διπλανό του, θα κερδίσουμε αυτοπεποίθηση μέσα στον αγωνιστικό χώρο και τα πράγματα θα κυλήσουν ομαλά. Κι έτσι όλα θα έρθουν όπως τα θέλουμε. Αναμφίβολα, η ποιότητα υπάρχει στον Παναθηναϊκό. Αλλά η ποιότητα θα εμφανιστεί στο γήπεδο αν βγάλουμε ένταση σαν ομάδα.
Ο Παναθηναϊκός έχει μείνει οχτώ βαθμούς μακριά από την κορυφή. Πώς πρέπει να διαχειριστεί η ομάδα την κατάσταση από εδώ και πέρα;
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βλέπουμε μόνο το επόμενο παιχνίδι. Μόνο το παιχνίδι που έχουμε μπροστά μας. Πρέπει να το κάνουμε πολύ απλό και πολύ ξεκάθαρο. Πρέπει να πορευτούμε παιχνίδι με το παιχνίδι και να αντιμετωπίσουμε κάθε ματς σαν να είναι τελικός. Δεν μπορούμε ούτε να βλέπουμε τη βαθμολογία, ούτε να κοιτάζουμε μακριά. Ο μοναδικός τρόπος για εμάς είναι να έχουμε στο μυαλό μας μόνο το παιχνίδι που έρχεται. Μόνο αυτό που έχουμε μπροστά μας. Πρέπει να το κερδίσουμε και να προχωρήσουμε στο επόμενο.
Μετά τον Παναιτωλικό ακολουθεί μία μεγάλη ευρωπαϊκή πρόκληση απέναντι στη Φιορεντίνα για τους 16 του Conference League. Τι σημαίνει αυτή η αναμέτρηση για την ομάδα;
Είναι ένα μεγάλο ευρωπαϊκό παιχνίδι με έναν μεγάλο αντίπαλο. Πρόκειται για μια μεγάλη πρόκληση για όλους στον σύλλογο. Και ανυπομονούμε όλοι γι’ αυτές τις αναμετρήσεις. Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στους 16 μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μπορούμε όμως να μιλάμε όλη μέρα και να αναλύουμε πράγματα και καταστάσεις. Δεν είμαι τέτοιος τύπος. Αν κάνω κάτι λάθος, είμαι ο πρώτος που θα κατηγορήσω τον εαυτό μου. Στο τέλος της ημέρας όμως, εγώ και όλοι μας πρέπει να δείξουμε την αξία μας στο γήπεδο.
Έχεις αγωνιστεί 164 φορές με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, την οποία φοράς επί μια εξαετία. Σχεδόν η μισή καριέρα στη ζωή ενός ποδοσφαιριστή… Κοιτάζοντας πίσω, πώς αισθάνεσαι;
To αγκαλιάζω! Αγκαλιάζω όλα όσα έχω ζήσει στην ομάδα κι όλα όσα μου έχει δώσει για να μπορώ να προσφέρω στην οικογένειά μου. Γι’ αυτό και εκτιμώ πάρα πολύ τον ιδιοκτήτη της ομάδας για όλο αυτό που ζω. Δεν θα πω ότι ήταν πάντα τέλεια. Πάντοτε όμως τα έδινα όλα. Ο κόσμος μπορεί να με κρίνει και να λέει ό,τι θέλει. Έχει το δικαίωμα. Αλλά τη μέρα που θα φύγω, θα ξέρω ότι έδωσα τα πάντα. Ο κόσμος δεν το γνωρίζει, κι είναι λογικό αυτό, αλλά δεν ξέρει τι πρέπει να κάνω για να παίξω έναν αγώνα. Ο πόνος, οι θεραπείες, οι ενέσεις… Δεν το ξέρουν και δεν το βλέπουν και το καταλαβαίνω. Αλλά εγώ, και οι άνθρωποι γύρω μου, ξέρουν. Είναι λογικό όταν βρίσκεσαι στο γήπεδο να σε κριτικάρουν, αλλά εγώ μιλώντας για τον εαυτό μου και κοιτάζοντας πίσω -αν ήμουν καλός ή κακός θα το κρίνει ο κόσμος- το σίγουρο είναι ότι φεύγοντας κάποια στιγμή απ’ την ομάδα θα ξέρω ότι έχω δώσει τα πάντα…
