Την εικόνα ενός πολύ καλού ηθοποιού αλλά και «πολύ κακού» ανθρώπου περιέγραψε στο δικαστήριο η Εβελίνα Παπούλια, που μιλώντας για τον Πέτρο Φιλιππίδη έκανε λόγο για έναν «ταλαντούχο, ακραία διπολικό άνθρωπο», αλλά και «εξουσιομανή».
«Είμαι εδώ γιατί πιστεύω ότι θα μπορούσα να είμαι κι εγώ ένα από τα θύματα του Πέτρου Φιλιππίδη. Απλώς τότε είχε εκείνος ανάγκη εμένα, κι όχι εγώ εκείνον» ήταν τα πρώτα λόγια της Εβελίνας Παπούλια. Η δημοφιλής πρωταγωνίστρια ανάφερε πως δεν τον θαύμαζε ως σκηνοθέτη, χαρακτηρίζοντάς τον μέτριο.
«Έχω βιώσει μια ημισκηνοθεσία του. Δεν θεωρώ ότι είναι σπουδαίος σκηνοθέτης, είναι ένα μέτριος σκηνοθέτης, αυτή είναι η γνώμη μου. Είναι ένας πολύ κακός άνθρωπος! Αν αποφάσιζε να έλεγε μια συγγνώμη κι έμπαινε στη διαδικασία να καταλάβει ότι έχει κάνει με τον κακό του τροπο, θα είχαν λήξει όλα. Το ταλέντο του είναι τεράστιο που πολλές φορές οι άνθρωποι του συγχωρούν τα λάθη. Ηταν ένας άνθρωπος που είχε μια πολύ ισχυρή οικογένεια και όταν διεκόπη η σχέση με την οικογένεια άνοιξαν στόματα.
Η ηθοποιός αναφέρθηκε σε συνεργασία που είχε το 1996-1997 με τον Πέτρο Φιλιππίδη όταν αντικατέστησε φίλη της ηθοποιό που αποχώρησε από παράσταση λόγω εγκυμοσύνης. «Ο Πέτρος ήταν εξαιρετικός στη διάρκεια των προβών. Ηταν εξαιρετικός, γλυκός. Εγινε η παράσταση, αντεπεξήλθα. Ολος ο θίασος ήταν άνδρες.
Κάποια στιγμή είμαι στο πίσω μέρος της σκηνής. Ο Πέτρος είναι κρυμμένος πίσω από τις κουίντες και όπως παίζω τον παίρνει το μάτι του να κατεβάζει το παντελόνι του και να μου επιδεικνύει τα γεννητικά του όργανα. Επαθα σοκ. Το έκανε άλλη μέρα ξανά στο ίδιο σημείο, την ίδια στιγμή. Δεν θυμάμαι αν το έκανε και τρίτη. Δεν του είπα απολύτως τίποτα γιατί ήθελα να του δείξω ότι δεν έχει καμία εξουσία πάνω μου αυτό που κάνει. Αυτό με έσωσε. Αν τσακωνόμουν ήξερα ότι έχει τελειώσει, είμαι πολύ έντονη. Το προσπέρασα, το είχα πει στη μητέρα μου».
Η μάρτυρας περιέγραψε και τρίτο περιστατικό κατά το οποίο ο κατηγορούμενος επιχείρησε να την ακουμπήσει απρεπώς κι εκείνη τον απέφυγε. «Την επόμενη ημέρα ήρθε στο καμαρίνι το δικό μου κι έκλεισε την πόρτα. Ανησύχησα αλλά ήμουν ψύχραιμη στις αντιδράσεις μου. Ενιωθα παράξενα και απλά του είπα βγες έξω, θέλω να αλλάξω. Το οποίο και έκανε. Θεωρώ ότι την γλίτωσα γιατί έχω μια πολύ συγκεκριμένη συμπεριφορά γιατί όταν αγριεύει το μάτι μου… κάπως τρομακτική γίνομαι. Πιστεύω ότι δεν έγινε περαιτέρω κίνηση γιατί θα οδηγούσε σε δεύτερη αντικατάσταση».
