Δεν περίμενε κανείς πως ο Παναθηναϊκός θα κάνει περίπατο στο Αγρίνιο και ας μας γέμισε αισιοδοξία και υποσχέσεις το βράδυ της Πέμπτης. Έχουμε ξανά πει: αν δεν… υποφέρει, δεν είναι Παναθηναϊκός. Και ποδοσφαιρικά να το δεις, μετά από ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι εκτός έδρας την Πέμπτη, δεν είναι ποτέ εύκολο να παίζεις στην επαρχία τρεις μέρες μετά. Για καμία ομάδα στην Ελλάδα, πόσο μάλλον για μια ομάδα που παίζει συνεχώς με την πίεση κολλημένη στην πλάτη της, όπως είναι αυτή τη στιγμή οι πράσινοι.
Όλοι θα προτιμούσαν μια εύκολη επικράτηση απέναντι στον Παναιτωλικό, όμως να με συγχωρέσετε: ο τρόπος με τον οποίο ήρθε είναι ο ιδανικός και ας βγήκε η… ψυχή για να έρθει η ανατροπή. Γιατί; Γιατί μια νίκη στις καθυστερήσεις σε συσπειρώνει, σε δυναμώνει, φέρνει πιο κοντά τον έναν στον άλλον. Και ειδικά μια τέτοια νίκη που δεν ήρθε στην τύχη. Το έψαξε πολύ ο Κόντης, το δούλεψαν πολλοί οι ποδοσφαιριστές, το διεκδίκησαν μέχρι το τέλος και το πήραν. Μια νίκη που την άξιζαν, αφού ήταν καλύτεροι στο γήπεδο, είχαν κραυγαλέες ευκαιρίες κυρίως στο πρώτο μέρος και μάλλον άδικο θα ήταν να φύγουν χωρίς τους τρεις βαθμούς από το Αγρίνιο.
Αφήνει αρκετά καλά στο τριφύλλι αυτό το παιχνίδι. Με πρώτο και καλύτερο, την εικόνα του Ρενάτο Σάντσες για δεύτερο σερί ματς. Εξαιρετικός στην Ελβετία πριν λίγες μέρες, ηγετικός και καθοριστικός στο Αγρίνιο την Κυριακή το βράδυ. Από τα δικά του πόδια έρχεται μια γλυκιά σέντρα που βγάζει τον Γερεμέγεφ φάτσα με το γκολ. Και για όσους θεωρούν πως αυτό το γκολ θυμίζει κάτι, πράγματι: πέρσι στην Τρίπολη ήταν ξανά Γερεμέφεφ, ξανά με το κεφάλι, ξανά στις καθυστερήσεις, ξανά υπό καταρρακτώδη βροχή.
Ο Σουηδός θα μπορούσε να είναι εκτός Παναθηναϊκού, αλλά δε βρέθηκε ομάδα που να τον θέλει. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι ποδοσφαιριστής επιπέδου ομάδας που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Αλλά κάτι τέτοια γκολ όπως το αποψινό του θα τα θυμόμαστε. Είναι γκολ όχι μιας απλής νίκης, αλλά ενός τριπόντου που κρατάει ζωντανό τον Παναθηναϊκό σε όλα: βαθμολογικά και ψυχολογικά. Τον κρατάει όρθιο, δεν επαναφέρει την γκρίνια και την εσωστρέφεια και του δίνει περιθώριο να το εξαργυρώσει όλο αυτό μέσα στην εβδομάδα που ξεκινά.
Είναι απαραίτητο να έρθουν άλλες δύο νίκες πριν τη διακοπή: με την Γκόου Αχέντ Ιγκλς στο ΟΑΚΑ την Πέμπτη και αυτό με τον Ατρόμητο στη Λεωφόρο την Κυριακή. Μόνο έτσι ο Παναθηναϊκός θα αποκτήσει αληθινή ηρεμία, θα νιώσει ξανά ισχυρός στο εσωτερικού του, θα αφήσει πίσω του τα πάρα πολλά προβλήματα που δημιούργησε με το ξεκίνημά του στο πρωτάθλημα και θα μπορέσει να πάει ομαλά στη μετάβαση στον επόμενο προπονητή του.
Αν θα υπάρξει επόμενος; Η αλήθεια είναι ότι ο Κόντης και στο Αγρίνιο το δούλεψε, το διεκδίκησε, το πάλεψε και τελικά δικαιώθηκε με τις επιλογές του έστω και με αυτόν τον ψυχοβγαλτικό τρόπο. Αξίζει να ζήσει έστω και για μια εβδομάδα ακόμα αυτό που του αρέσει και το απολαμβάνει, δηλαδή στιγμές που θα γράψουν πολλά για το βιογραφικό του. Αλλά είναι ζήτημα της διοίκησης τι θα κάνει και αυτό μάλλον θα είναι να πάει σε έναν πιο έμπειρο προπονητή.
