- Ο Ράφα Μπενίτεθ ανέβασε την εικόνα της ομάδας, εμφανίζοντας σαφές πλάνο και προσωπικότητα στον πάγκο.
- Ο Παναθηναϊκός έδειξε στοιχεία «κανονικής ομάδας», προσαρμογή σε απουσίες και πειθαρχημένη εκτέλεση τακτικού σχεδίου.
- Το 3-5-2 και η αποκάλυψη του Ζαρουρί ως φουλ-μπακ έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη νίκη.
- Η ατομική ποιότητα του Καλάμπρια καθόρισε το νικητήριο γκολ, παρά τα λάθη λόγω έλλειψης ρυθμού.
- Η νίκη ισοδυναμεί με «μισή πρόκριση» και προετοιμάζει τον μεγάλο «τελικό» με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.
Επί των ημερών του Ράφα Μπενίτεθ στον πάγκο, η εικόνα της ομάδας δεν έχει καμία σχέση με όσα βλέπαμε πριν τον ερχομό του Ισπανού. Τα έχουμε πει και θα τα ξαναπούμε, όπως θα σχολιάσουμε και τα αρνητικά εφόσον προκύψουν.
Το «τριφύλλι» δεν είναι μόνο ότι κέρδισε τη Στουρμ Γκρατς, αλλά το γεγονός ότι το έκανε παρουσιάζοντας στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ, στοιχεία κανονικής ομάδας που είχε και πλάνο και στόχο στο παιχνίδι της. Ένας Παναθηναϊκός που προσαμόστηκε στις συνθήκες που δημιουργήθηκαν λόγω των πολλών απουσιών. Ούτε δικαιολογίες, ούτε τίποτα, κάτι που δείχνει και την προσωπικότητα που πλέον υπάρχει στην άκρη του πάγκου. Το 6/7 που «τρέχει» ο Μπενίτεθ δεν είναι τυχαίο. Είναι ένα πρώτο ουσιαστικό αποτέλεσμα της δουλειάς του.
Στο ματς με τους Αυστριακούς, ο Μπενίτεθ δεν δίστασε να πειραματιστεί, έχοντας βέβαια πάρει τις σχετικές αποφάσεις από τα όσα δούλευε στις προπονήσεις. 3-5-2 με τον Ζαρουρί να είναι η αποκάλυψη ως φουλ – μπακ στην αριστερή πλευρά. Όλοι ακολούθησαν πιστά το πλάνο και αυτό λειτούργησε υποδειγματικά στον αγωνιστικό χώρο. Ο Παναθηναϊκός δεν πτοήθηκε από την ισοφάριση της Στουρμ με ένα γκολ που μπαίνει μία φορά στις 100 προσπάθειες. Αντίθετα, είχε επιμονή και υπομονή να ψάξει το γκολ της «χρυσής» νίκης μέχρι το τέλος. Εκεί μίλησε η ατομική ποιότητα του Καλάμπρια που γενικότερα κινείται σε άλλες ταχύτητες. Μπορεί να κάνει κάποια λάθη σε μεταβιβάσεις κάτι λογικό γιατί του λείπει ρυθμός λόγω και του τραυματισμού του, ωστόσο είναι σχεδόν σε όλα τα ματς ο μοναδικός που παίζει με τη μία χωρίς χρονοτριβή, δείγμα των προσόντων και του ποδοσφαιρικού IQ που διαθέτει.
Εν κατακλείδι λοιπόν, είδαμε έναν Παναθηναϊκό που ήξερε τι ήθελε και κυρίως πώς να το πάρει. Έναν προπονητή που όρθιος μέσα στη βροχή έδινε οδηγίες και παράλληλα… απαντήσεις σε αυτούς που έλεγαν ότι ήρθε στην Ελλάδα για τα τελευταία ένσημα. Η νίκη αυτή ισοδυναμεί με μισή πρόκριση καθώς βάζει την ομάδα γερά στο κόλπο ακόμα και της πρώτης οκτάδας. Όμως επειδή στο ποδόσφαιρο τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει χρόνος ούτε για υπερβολικές χαρές και λύπες, σε λίγες ώρες οι «πράσινοι» έχουν μπροστά τους μία άλλη πρόκληση.
Το παιχνίδι με την ΑΕΚ στο «Απ. Νικολαΐδης» δεν είναι απλά σημαντικό. Για τον Παναθηναϊκό είναι ένας «τελικός» στους πολλούς που ήδη έχει δώσει αν θέλει να παραμείνει σε θέση διεκδίκησης για κάτι περισσότερο στο πρωτάθλημα. Το έργο προφανώς και δεν θα είναι εύκολο. Η «Ένωση» προέρχεται και αυτή από ένα σημαντικό «διπλό» στη Φλωρεντία και έχει ψυχολογία.
Αν η ομάδα του Μπενίτεθ καταφέρει να κερδίσει, τότε θα μιλάμε για μία άκρως επιτυχημένη εβδομάδα με 2/2 νίκες που αλλάζουν άρδην τα δεδομένα. Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν…
