Τελικά ο Γκρέιτζερ δεν είναι Σάδα…

Μετά από μία τόσο κακή εμφάνιση πολλά μπορούν να ειπωθούν. Το ζήτημα είναι να βρει κανείς τι πήγε στραβά και αυτό ήταν ξεκάθαρα το… πλάνο. Ο Παναθηναϊκός δεν διάβασε ποτέ σωστά την άμυνα των Ανδαλουσιανών, πιστεύοντας πως θα είναι μονίμως εύστοχος από την περιφέρεια, δεν πήρε βοήθειες από πολλούς παίκτες του είτε γιατί… δεν αγωνίστηκαν ή γιατί ήταν σε πολύ κακή βραδιά. Αλλά το πρόβλημα με το πλάνο δεν ήταν μόνο εκεί αλλά και στην άμυνα.

Παθητικός, αντιμετώπισε τον Γκρέιτζερ ως… Σάδα, έπαιξε push σε κάθε σκριν και παρά το ότι δεν του έβγαινε… δεν άλλαξε και τίποτα. Μία ήττα εκτός έδρας μπορεί να μην κοστίσει τίποτα, αλλά μία εμφάνιση σαν αυτή δείχνει ξεκάθαρα πως ο Παναθηναϊκός αν του στραβώσει κάτι και έχει απουσίες… δεν μπορεί να γυρίσει την κατάσταση. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Για να μιλήσουμε με τεχνικούς όρους. Η Μάλαγα έπαιξε με δυναμικό heads out που έφτανε σε παγίδα σε κάθε σκριν, με τον τελευταίο παίκτη στην weakside να παίζει σαν… λίμπερο κάτω από το καλάθι.

Τι ήθελε να πετύχει (και το πέτυχε); Να βγάλει εκτός ρυθμού τον Διαμαντίδη που έτρωγε όλο το ξύλο, να κόψει σε πρώτη φάση τις εύκολες συνεργασίες του «1» με το «5» και να ρισκάρει (γιατί κάθε άμυνα έχει ένα ρίσκο) το αμαρκάριστο σουτ από την weakside στην πρώτη πάσα ή κάποιο άλλο μετά από περιστροφή.

Ο Διαμαντίδης έμεινε από την αρχή ουσιαστικά εκτός αγώνα, δεν μπόρεσε να σουτάρει και δημιουργούσε με πολύ μεγάλη δυσκολία, ενώ ο Παναθηναϊκός δεν πήρε καμία απολύτως βοήθεια από τον Ούκιτς, αλλά και από τα «4άρια» του. Ο Ματσιούλις ουσιαστικά σκόραρε μόνο σαν «3άρι», ενώ η προσπάθεια να τον ποστάρει ο Παναθηναϊκός έπεφτε πάνω στην άμυνα της Μάλαγα για 100% από μπροστά.

Δεν θα κάνω τον έξυπνο να σας πω τι θα μπορούσε να κάνει ο Παναθηναϊκός, αλλά η κοινή λογική λέει πως όταν σε ένα σκριν γίνεται παγίδα, κάποιος μένει πάντα μόνος του… Κυρίως αν αντί για dive στην ρακέτα κάνει pop out και γίνει δεύτερος πλέι μέικερ. Πάμε στο αμυντικό κομμάτι τώρα. Ο Παναθηναϊκός είδε τα 0/8 τρίποντα του Γκρέιτζερ ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, και αποφάσισε να παίξει ξεκάθαρα βάθος στον Αμερικανό. Μόνο που ο ίδιος παίκτης στην πρώτη φάση είχε 37% στα τρίποντα και από το πέρασμα του στην Εστουντιάντες δεν τον λες και κακό σουτέρ.

Αποτέλεσμα ήταν τα 4/5 τρίποντα και ρεκόρ καριέρας στην Euroleague, ενώ σε μία φάση που η Μάλαγα έκανε τουλάχιστον έξι φορές (ένα curl κόψιμο μετά από διπλό σκριν) δεν βγήκε ποτέ κανένας να τσεκάρει τον Τούλσον ή τον Ντράγκιτς που έπαιρναν το σκριν με αποτέλεσμα διαδοχικά καλάθια, ή βοήθειες από τον ψηλό που οδηγούσαν σε… κόψιμο ή επιθετικό ριμπάουντ.

Ήρθε η καταστροφή με μία ήττα; Μπορεί και να ήρθε αν περάσουν όλοι από την Μάλαγα και ο Παναθηναϊκός δεν ρεφάρει κάπου την ήττα του αυτή, που συνδυάστηκε και με μεγάλη διαφορά. Τι μπορεί να γίνει; Ο Παναθηναϊκός δεν ξέρω κατά πόσο θα ωφεληθεί αν πάρει κάποιον παίκτη τώρα. Πόσα λαχεία τύπου Κάρι θα του κάτσουν, που να μπορούν να προσαρμοστούν και άμεσα; Αλλά αν το κάνει, πάει να πει πως βγάζει τελείως εκτός ρόστερ 3 παίκτες…

Τους Παππά και Γιάνκοβιτς που ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν χρησιμοποιεί αλλά και προφανώς τον Ούκιτς. Αν όντως δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους τρεις τους, η μεταγραφή είναι μονόδρομος για τον Παναθηναϊκό. Αλλά επίσης όλα τα προβλήματα του τριφυλλιού δεν θα λυθούν αν παίξει ξαφνικά περισσότερο ο Παππάς ή ο (ψαρωμένος και πολύ αγχωμένος) Γιάνκοβιτς.

Ο Παναθηναϊκός θέλει περισσότερες επιλογές στην επίθεση από το να πηγαίνει σε πικ εν ρολ από την κορυφή ή να ψάχνει 10’’ να ποστάρει τον Ματσιούλις. Και στην άμυνα η συνταγή των αλλαγών παντού δεν μπορεί να εξαρτάται από τον Γκιστ… Αν είναι έτσι, ο Παναθηναϊκός θέλει και ψηλό για μεταγραφή. Όχι μόνο γκαρντ-δημιουργό.