Προδιαγραφές «εκτόξευσης»

Κολέγιο θυμίζει τα τελευταία χρόνια ο μπασκετικός Άρης. Με λεφτά να μην υπάρχουν ούτε για δείγμα, οι “κίτρινοι” στράφηκαν σε νέα παιδιά, αποτέλεσμα οικονομικής δυσπραγίας. Πριν δύο έτη με Τσαϊρέλη,Δήμα ,Βεργίνη.Κρούσιτς(όλοι 87άρηδες), τους highschoolers Μποχωρίδη,Βεζένκοφ ο ιστορικός σύλλογος της Θεσσαλονίκης έμπαινε στην εκκίνηση της σεζόν με μ.ο ηλικίας 22.3 χρόνια. Αν αφαιρούσαμε τα…πουρά Χρήστο Ταπούτο (29 ετών τότε) και Ντομινίκ Τζέημς ( στα 25) φτάναμε στα 21.4! Μόνο αίτηση για το …NCAA έλειπε να συμπληρώσουν οι Σαλονικιοί που χάρη στο ειδικό βάρος φανέλας και το θερμό μπασκετικό κοινό που διαθέτουν έφεραν την ομάδα μεταξύ 6ης κι 7ης θέσης στην regular season από το 2011 και μετά. Με μόλις 400.000 μπάτζετ και ήδη τους  Βεζένκοφ, Μποχωρίδη στο μικροσκόπιο μεγαλύτερων ομάδων, δείχνει ότι το project λειτούργησε…

Αλεξανδρής, Αγγέλου, Μίνιτς έκαναν καλή δουλίτσα, ο Άρης έπαιξε και τελικό κυπέλλου φέτος, ανησυχώντας για ένα ημίχρονο τον παντοκράτορα Παναθηναϊκό. Στον σύλλογο καιρό τώρα είχαν καταστήσει σαφές ότι τους ενδιέφερε μονάχα το «χτίσιμο» με οπτική τριετίας κι όχι η διεκδίκηση π.χ μιας καλής πορείας στο Eurocup, το γεγονός ότι ήδη αρκετοί «ξερογλύφονται» για τα φυντανάκια τους φανερώνει επιτυχία του πλάνου. Ο Άρης ήθελε να δημιουργήσει μια ισχυρή βάση νεαρών Ελληνων παικτών και να εξυγιανθεί οικονομικά γι αυτό μ’ όσους υπέγραφε τους έδινε το πολύ 60 χιλιάρικα τον χρόνο.

Οι «μπέμπηδες» κολύμπησαν καλά και σκληραγωγήθηκαν γρήγορα λαμβάνοντας μέρος σ’ ένα από τα πιο επίπονα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Στο Βορρά ήθελαν να διαλαλήσουν την καλή τους «πραμάτεια», αφού περιμένουν πως και πως χρήματα για ν’ αναπνεύσουν. Πέρσι ο Βαγγέλης Αγγέλου πήγαινε «καρφί» για κόουτς της χρονιάς δημιουργώντας ένα σκληροτράχηλο νεανικό σύνολο που ,ενώ πολλοί δεν του έδιναν καμιά τύχη στην έναρξη της σεζόν, μπόρεσε να βγάλει το σωματείο 6ο. Χωρίς την δυνατότητα να πληρώσει ξένο για να κάνει τη διαφορά, ο Αγγέλου πάντρεψε στο «1» τον Μποχωρίδη με τους Πάσαλιτς-Βεργίνη, με τον αριστερόχειρα, λιανοκόκαλο γκαρντ (σας θυμίζει τίποτα;) να προσφέρει ταχύτητα, ενέργεια και σκληρή άμυνα στον αντίπαλο scoring guard.

Πέρσι ξεπετάχτηκε κι ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ τον οποίο ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ορέγεται μήνες. Παρότι η θέση του είναι στο «3», η ανάπτυξη του κορμιού του (αναμενόμενο σ’ αυτή την ηλικία) επέτρεπαν στον προπονητή πειραματισμούς, με τον πιτσιρικά να χρησιμοποιείται και στις δύο θέσεις των ψηλών, όπου (μέσω «ξύλου») ενηλικιώθηκε απότομα. Θέλοντας και μη, σε μια ομάδα που είχε ηγέτες τους (αιώνιους ρολίστες), Μιχάλη Πελεκάνο, Αντώνη Ασημακόπουλο, ο 18χρονος φόργουοντ «κωλοπετσώθηκε» στο άψε-σβήσε.

Η συγκυρία για τον 19χρονο άσο είναι ιδανική, ο Παναθηναϊκός ψάχνει εναγωνίως γηγενείς (ή παιδιά γαλουχημένα στο greek way) ώστε να δημιουργήσει τη φουρνιά που θα πάρει τη σκυτάλη από Διαμαντίδη-Φώτση.

Αυτό που μας προβληματίζει με την περίπτωσή του είναι ότι φέρνει αρκετά στον Βλάντο Γιάνκοβιτς που φέτος βαρέθηκε να γυαλίζει τον πάγκο. Μιλάμε για δύο αθλητές με προδιαγραφές ν’ αποτελέσουν τους επόμενους σπουδαίους σούτινγκ φοργουορντ στο πρωτάθλημά μας, αμφοτέρων το ποσοστό ευστοχίας από τα 6.75 ακουμπά το 40%. Είναι σε κρίσιμη ηλικία, καθώς βιώνουν μια περίοδο όπου προσπαθούν ν’ αναπτύξουν κι άλλες πτυχές του παιχνιδιού τους. Στο προηγούμενο πρωτάθλημα ο «Αρειανός» ανέβηκε στο «4» εκμεταλλευόμενος τα μακριά του άκρα που τον βοηθούν σημαντικά στο ριμπάουντ (έξι «σκουπίδια» μ.ο φέτος) και φυσικά το καλό του σουτ (63% στα δίποντα, 39% στα τρίποντα). Εάν θέλει να κοιτάξει στο υψηλότερο επίπεδο η βελτίωση του στην άμυνα  αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση όπως φυσικά κι η συνεργασία με προπονητή που θα τον νουθετήσει και θα τον επεξεργαστεί καταλλήλως. Ο Πεδουλάκης δεν το έκανε με Παππά, Γιάνκοβιτς γι αυτό οδηγήθηκε στο ταμείο ανεργίας.

Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι κόουτς που του αρέσει ν’ αναδεικνύει παίκτες, αλλά είναι άγνωστο αν κάθε ελπιδοφόρος άσος που πραγματοποιεί το παραπάνω βήμα στην καριέρα του, κατανοεί το μέγεθος της ευκαιρίας που έχει στα χέρια του και των προοπτικών που ανοίγονται εφόσον βάλει κάτω το κεφάλι και δουλέψει. Σαν πρώτη ύλη-δεν το συζητάμε-Βεζένκοφ, Βλάντο, Παππάς είναι τοπ…Ο Βεζένκοφ έχει μεγάλο κορμί, δεν είναι μονοκόμματος στις κινήσεις του, ενδεχομένως να πάρει κι άλλους πόντους σε μπόι, αν έρθει στον Παναθηναϊκό κι οι προπονητές του θελήσουν να τον καθιερώσουν ως παίκτη ρακέτας θα έχει το πλεονέκτημα ότι θα «παντρευτεί» με γρήγορο undersized «5» (Λάσμε) που θα καλύπτει πολλές από τις δικές του αδυναμίες σε αμυντική τακτική προσήλωση. Σε βάθος χρόνου ο μικρός μπορεί να εξελιχτεί σ’ ένα αρκετά αξιόπιστο σκόρερ από το low post κι έξω, παίκτες που από το 2000 κι έπειτα έκαναν θραύση (Ρότζερς, Μπατίστ στα ξεκινήματα, Αλβέρτη στα …γεράματα, Ντικούδη, Τσαρτσαρή, Γκιστ) όντας ακροβολισμένοι κι «οπλισμένοι»…

Δημήτρης Στρατής Για τον Δημήτρη Στρατή το panathinaikos24 αποτελεί το τρίτο πράσινο μετερίζι στο οποίο θ' ασχολείται με το ομορφότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή του.
Η διαδρομή ξεκίνησε από το balla.gr, συνεχίστηκε στο leoforos.gr, τώρα όντας ο 13ος (προφανώς σημαδιακό μιας κι ο αριθμός -για προφανείς λόγους- είναι ο αγαπημένος του) συνεργάτης του site θ' ασχολείται (σχεδόν) καθημερινά με τον μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο! Θεωρεί τη γενιά του προνομιακή αφού έζησε live τα σπουδαιότερα επιτεύγματα των τμημάτων του κλαμπ, πλην Γουέμπλεϊ. Μια ζωή θα τον στοιχειώνει ο χαμένος προημιτελικός με την Πόρτο του Μουρίνιο το 2003 , όταν χάθηκε τελικός-φαντασίωση για όλους τους πράσινους πιστούς απανταχού Γης! Φαντάζεστε τι θα γινόταν σε συναπάντημα ΠΑΟ και...Σέλτικ;