Πηγαίναμε «καρφί» για νέο… Εθνικό

Από πότε συνιστά έκπληξη μια εκτός έδρας ήττα (ποσώς μάλλον όταν αυτή έρχεται από πολύ φορμαρισμένο αντίπαλο) όταν οι μικροί καλούνται ν’ ανταπεξέλθουν σε δυσμενείς συνθήκες (δύο γκολ στο ξεκίνημα) κι οι έμπειροι είναι «αλλού»;

Ο Γκόρντον Σίλντενφελντ μετά από ένα ονειρικό ξεκίνημα βρίσκεται σε άσχημο φεγγάρι εσχάτως, ίσως επηρεασμένος από την υπόθεση ανανέωσης του συμβολαίου του. Χημεία με τον Μέντες δεν υπάρχει κι η οπισθοχώρηση του Ολλανδού (που κάνει το «κατοστάρι» σε τρεις μέρες αλλά με την καλή του πρώτη πάσα μπορεί να ελέγξει τον ρυθμό) μας κάνει να τρώμε στη μάπα το βαριεστημένο «περίπτερο» που προφανώς απαγορεύεται να βγει από το γήπεδο ή ακόμα καλύτερα να μην ξεκινά στο βασικό σχήμα σε παιχνίδια που ξέρεις ότι θα είναι «αίμα κι άμμος».

Προσθέστε το χειρότερο παιχνίδι του Νάνο από τότε που ο Ισπανός πάτησε ελληνικό έδαφος, το άσχημο βράδυ του Ζέκα, την εξαφάνιση του Πέτριτς κι έχετε το ρεζουμέ της τεσσάρας που θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει διαστάσεις. Για δεύτερο σερί δύσκολο παιχνίδι ο ΠΑΟ δεν παρουσιάστηκε έτοιμος ψυχολογικά κι αν στην Τρίπολη την γλιτώσαμε απόψε κάθε ολιγωρία τιμωρήθηκε από τους ακρίτες που πήγαιναν καρφί για ισοφάριση του ρεκόρ του Εθνικού που μια φορά κι ένα καιρό μας έριξε έξι στο ΟΑΚΑ (με 14-15 διεθνείς, έτσι;) κι είπαμε κι ευχαριστώ…

Το να θιχτεί το θέμα της αμυντικής πληγής δεν έχει νόημα, τόσους μήνες έχουν γραφτεί εκατομμύρια λέξεις περιμένουμε να δούμε τι θα βγει από τα χειμερινά ψώνια μέχρι τότε όμως μας κάνει εντύπωση το «κόλλημα» του κόουτς με τον Μέντες πίσω που αφενός με τον «Σίφο» συνθέτουν το πιο αργό δίδυμο μπακ στον πλανήτη, αφετέρου ο πρώτος δεν πηδά εφημερίδα με αποτέλεσμα σε κάθε στημένη μπάλα να μας πιάνει ταχυπαλμία.

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί την πίεση για κατάκτηση του πρωταθλήματος μια ομάδα ανάγκης που στήθηκε απλώς για να είναι αξιοπρεπές το κλαμπ μέχρι να ξεχρεώσει, έλα όμως που όταν φοράς αυτή τη φανέλα οτιδήποτε κάνεις (η μάλλον ότι ΔΕΝ κάνεις) μπαίνει στο μικροσκόπιο…

Ο Αναστασίου πολλές φορές επαναλαμβάνει την επιθυμία του να βλέπει καλή μπάλα μόνο που η φετινή σεζόν διδάσκει (με πρώτα και καλύτερα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια) ότι δεν είναι όλα τα 90λεπτα «πέρα βρέχει», ίσα-ίσα που ΠΟΛΛΑ απαιτούν κυνική αντιμετώπιση και γυαλισμένο μάτι. Νέος είναι κι αυτός στο κουρμπέτι θα (θέλουμε να πιστεύουμε) μάθει!

Δημήτρης Στρατής Για τον Δημήτρη Στρατή το panathinaikos24 αποτελεί το τρίτο πράσινο μετερίζι στο οποίο θ' ασχολείται με το ομορφότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή του.
Η διαδρομή ξεκίνησε από το balla.gr, συνεχίστηκε στο leoforos.gr, τώρα όντας ο 13ος (προφανώς σημαδιακό μιας κι ο αριθμός -για προφανείς λόγους- είναι ο αγαπημένος του) συνεργάτης του site θ' ασχολείται (σχεδόν) καθημερινά με τον μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο! Θεωρεί τη γενιά του προνομιακή αφού έζησε live τα σπουδαιότερα επιτεύγματα των τμημάτων του κλαμπ, πλην Γουέμπλεϊ. Μια ζωή θα τον στοιχειώνει ο χαμένος προημιτελικός με την Πόρτο του Μουρίνιο το 2003 , όταν χάθηκε τελικός-φαντασίωση για όλους τους πράσινους πιστούς απανταχού Γης! Φαντάζεστε τι θα γινόταν σε συναπάντημα ΠΑΟ και...Σέλτικ;