Την μισή του ψυχή να έχει…
Ο Αντόνιο Βράνκοβιτς την μισή ψυχή του πατέρα του να έχει θα κάνει καριέρα στην Αμερική.
Διαβάσαμε την Παρασκευή την είδηση για τον γιο του Στόγιαν Βράνκοβιτς, Αντόνιο, που χτυπά την πόρτα του ΝΒΑ. Ο μικρός θα δείξει τι αξίζει στο κολλέγιο και κατόπιν η εξέλιξή του θα κρίνει πόσο ψηλά θα φτάσει στο ντραφτ.
Την… μισή ψυχή του πατέρα του να έχει πάντως, είναι σίγουρο πως θα καταφέρει να κερδίσει συμβόλαιο στον «μαγικό» κόσμο. Τσεκάροντας τον μ.ο του σε πόντους (27.5 είχε σε αγώνες με το Λύκειό του) φαίνεται πως τα «στάζει», ταλέντο που ο πρεσβύτερος Βράνκοβιτς δεν διέθετε. Αυτός ήταν ο λόγος που ο Στόγιαν δεν κατάφερε να κάνει καριέρα ούτε στη Βοστώνη, ούτε στο Λ. Αντζελες (Κλίπερς), ούτε στη Μινεσότα.
Παρότι ο ψηλός δεν είχε το επιθετικό ταλέντο των φημισμένων συναδέλφων του στα 90’s (Ντίβατς, Σαμπόνις, Τάμπακ, Ράτζα, Τάρπλεϊ, Ρέμπρατσα) καθιερώθηκε στις συνειδήσεις Τύπου, οπαδών ως το αρτιότερο δείγμα «σκιάχτρου» που δεν θα επέτρεπε ελεύθερα σουτ από το ζωγραφιστό.
Χάρη στον Κροάτη γίγαντα (2.17), τα ριμπάουντ κι οι τάπες απέκτησαν διαφορετικό νόημα, όντας πλέον άρρηκτα συνδεδεμένα τόσο με την ουσία (νίκες) όσο και με το θέαμα, άλλωστε έχοντας συμπαίκτες Πέτροβιτς, Γκάλη, Γιαννάκη, Σούμποτιτς, Κόμαζετς, Ντομινίκ ο ρόλος του… «τερματοφύλακα» του πήγαινε περισσότερο.
Στον Παναθηναϊκό τον λάτρεψαν αρκετό καιρό πριν μπλοκάρει τον Μοντέρο στον επικό τελικό του Παρισιού, αφενός για το γοερό κλάμα του μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Τελ Αβίβ αλλά και το… πήδημα στους φανατικούς στον αγώνα κυπέλλου με τους Πειραιώτες, μερικούς μήνες μετά, στο γηπεδάκι του Σπόρτιγκ. Αν ο γόνος του κληρονομήσει το ψυχικό του μεγαλείο προβλέπουμε να ριζώνει για τα καλά στην Αμερική.
