Με τον Ράσμους Τελάντερ να δείχνει καλά στοιχεία και τον Σέρχιο Σάντσεθ ν’ αποθεραπεύεται ο προπονητής είναι λογικό να προβληματίζεται για τον παρτενέρ του Στάθη Ταυλαρίδη στα Πηγάδια εκεί που στις δύο τελευταίες του επισκέψεις για το πρωτάθλημα το τριφύλλι επέστρεψε στην Αθήνα έχοντας δεχθεί εφτά γκολ! Η διαλυμένη ψυχολογία φοβίζει περισσότερο ενόψει Σαββάτου αφού στο ματς με τον Πλατανιά ο γηπεδούχος έδειχνε ικανός να ισοφαριστεί από ένα σύνολο που δεν προκαλεί τον παραμικρό φόβο με την επιθετική του ισχύ.
Ο ΠΑΟ μακριά από τη Λεωφόρο δεν σκίζει κιόλας, λαμβάνοντας υπόψη τα άσχημα αποτελέσματα και στα ευρωπαϊκά του παιχνίδια. Θεωρητικά το να κάνεις καλό ανασταλτικό παιχνίδι μακριά από την έδρα σου είναι ευκολότερο από το να είσαι πλήρης συγκεντρωμένος αμυντικά στο γήπεδό σου εκεί που η εξέδρα και το βάρος της φανέλας σου επιβάλλουν να πάρεις ρίσκα. Παρότι η ποιότητα Ταυλαρίδη-Σάντσεθ είναι υψηλή το γεγονός ότι ακόμα ψάχνουν να βρουν χημεία κάνει τον Παναθηναϊκό ευάλωτο.
Ο αντίπαλος ξέρει πως αν γεμίσει προς τα καρέ του Στιλ ευκαιρίες θα βγάλει είτε γιατί ακόμα δεν υπάρχουν αλληλοκαλύψεις, είτε γιατί ο Ισπανός δεν είναι εξπέρ στο «ένας μ΄ έναν». Επιπλέον ανασταλτικά οι χαφ σου δεν «δαγκώνουν» κι έτσι η πίεση που μεταφέρεται στους μπακ είναι μεγαλύτερη, ιδίως άμα υπάρξουν σχήματα με τους Κροάτες βασικούς.
Ο προπονητής της Ξάνθης ποντάρει στην άμυνα, το Σάββατο θα ψάξει αντεπιθέσεις, άρα οι πράσινοι εκτός από το να μην αφήσουν χώρους επιβάλλεται να ξέρουν τι να κάνουν τη μπάλα στον μπόλικο (;) χρόνο που αυτή θα γυρνά στα πόδια τους. Ακόμα είναι ξεκίνημα της σεζόν, οι ποδοσφαιριστές παρουσιάζονται «πιασμένοι» και κίνηση χωρίς το τόπι δεν βλέπουμε! Την Κυριακή π.χ πέρασε εκτός αγώνα ο Ατζαγκούν που εκτός του γκολ δεν είχε σταυρώσει πάσα και με τον (ξεκούραστο) Αμπέιντ στη θέση του νομίζαμε ότι αγωνιζόμασταν με παίκτη λιγότερο μιας κι ο Αλγερινός δεν κάλυψε τα μέτρα που συνηθίζει να τρέχει ο βραχύσωμος συμπαίκτης του.
Το πρόβλημα διογκώνεται αφού οι χαρισματικοί σου παίκτες είτε είναι τραυματίες (Νίνης, Λουντ, Εσιέν), είτε είναι εκτός πλάνων (Καλτσάς, Κλωναρίδης) άρα για να βγουν φάσεις στηρίζεσαι στους «τράκους» του Καρέλη, την ιδιοφυϊα του Μπεργκ και τις κούρσες του Νάνο. Ο Ισπανός είναι ο μόνος που ανεβοκατεβαίνει διαρκώς 60-70 μέτρα στην προσπάθειά του να βγάλει καμιά σέντρα της προκοπής. Η ομάδα στερείται τον Βέμερ, ενώ ο Νίκος Μαρινάκης δεν πατά γερά κι ο προπονητής έχει ν’ αντιμετωπίσει την απουσία σταθερής αξίας ΚΑΙ στις πλάγιες γραμμές.
Ο Παναθηναϊκός υπό το τεράστιο βάρος του γελοίου ευρωπαϊκού αποκλεισμού παρουσιάζεται «σκοτωμένος» ψυχολογικά κι ελάχιστα συμπαγής. Για το τελευταίο θα ορκιζόμασταν πως θα υπάρξει βελτίωση μόνο που η κλεψύδρα έχει αρχίσει ν’ αδειάζει για τον προπονητή ο οποίος καλείται να δουλέψει πια υπό καθεστώς απίστευτης πίεσης. Αν το κλαμπ έπαιζε στους ομίλους του Γιουρόπα θα είχε πίστωση χρόνου ώστε τουλάχιστον σε κάθε στραβή να μην γίνεται το σώσε!
Έχουμε κατανοήσει πως ο ΠΑΟ με αυτόν τον κόουτς βελτιώνεται από τα Χριστούγεννα, ως τότε όμως ο «Ολλανδός» καλείται να βρει τρόπο ν’ αναδείξει ένα παιχνίδι που θ’ αναδεικνύει τις προσωπικότητες του. Το κακό είναι πως λίαν προσφάτως υποστήριξε ότι αυτές λείπουν από το ρόστερ επιβαρύνοντας περισσότερο το κλίμα.
Μόνο που στη ταπεινή Σούπερ Λίγκα, ο Μπεργκ, ο Πέτριτς, ο Κλωναρίδης, ο Καρέλης, ο Νίνης, ο Νάνο μπορούν να προσφέρουν ακόμα κι αν δεν έχουν τις φυσικές δυνάμεις (ακόμα) να βγάλουν 90 ποιοτικά λεπτά, ούτε να ενταχθούν στις ανάγκες κάποιου συστήματος. Στο «ρόμβο» του Αναστασίου π.χ το δεκάρι πρέπει να κινείται διαρκώς, να ζητά μπάλα, να κατευθύνει τους συμπαίκτες κάτι που Νίνης, Πέτριτς…δεν! Όπως επίσης είναι απαιτούμενο το «φόρτωμα» των πτερυγών εκεί που ως τώρα υφίσταται μονάχα ο Νάνο!
Μ’ αυτά και μ΄ αυτά για να γίνει απειλητικός ο Παναθηναϊκός πρέπει ή ο Μπεργκ να γίνεται Τιραμόλα τρέχοντας από τα αντίπαλα καρέ ως τη σέντρα και τούμπαλιν ή οι αμυντικοί να βγάζουν την ομάδα μπροστά, συνέβη με Παναιτωλικό -Καλλονή (πολύ καλός στο ρόλο του ο Σάντσεθ).
Επίσης επιβάλλεται να βρουν τρόπο να συνεφέρουν τους παίκτες, προπονητές, γυμναστές, τεχνικοί διευθυντές, αρχηγοί τμήματος! Έτσι όπως ξεκίνησε η χρονιά αυτό είναι το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ απ’ την εφαρμογή οποιοδήποτε συστήματος, την διάθεση για πρέσινγκ, την απουσία αυτοματισμών!
