Σε μια σεζόν που ουσιαστικά τελείωσε πριν καν αρχίσει -με τον αστείο αποκλεισμό απ’ την Καμπάλα- το μοναδικό παρήγορο που βλέπουμε στα τελευταία ματς είναι η πρόθεση του προπονητή να «παίξει» με τους Καλτσά-Κλωναρίδη που ο Γιάννης Αναστασίου δεν είχε στις πρώτες του επιλογές.
Τον Βίκτωρα δικαιολογημένα, το παιδί είχε θέματα με τραυματισμούς το καλοκαίρι πάνω που η ομάδα μονταριζόταν, ο «Ολλανδός» θεωρούσε αργότερα ότι ο παίκτης δεν ήταν σε ικανοποιητικό βαθμό ετοιμότητας. Για τον τέως άσο της Βέροιας (που ήταν σούπερ στα φιλικά) η εξαφάνισή του προκάλεσε απορίες αφού μπορεί να παίξει πλάγια, πατά πολλές φορές τα αντίπαλα καρέ, κάτι στο οποίο οι υπόλοιποι μέσοι του τριφυλλιού γενικώς δεν έχουν στο ρεπερτόριό τους.
Οι δυο τους ζωντάνεψαν κάπως την ομάδα στην Κέρκυρα (πλήγμα για το πρεστίζ τους, πάντως, ότι οι φιλοξενούμενοι ήταν με την πλάτη στον τοίχο 90 ολόκληρα λεπτά από ομάδα Β εθνικής) και τελικά το τριφύλλι απέφυγε την ήττα στον μοναδικό θεσμό που έχει ελπίδες διάκρισης.
Η ψυχολογία είναι πεσμένη καιρό τώρα, οι καιροί «περίεργοι» (ειδικά μετά τα όσα ακολούθησαν το ντέρμπι που δεν έγινε ποτέ) κι αν κάτι δεν χρειαζόταν το σωματείο είναι να φουντώσει κι άλλο την εσωστρέφεια λίγο πριν ανέβει Κομοτηνή. Στο παιχνίδι που θα λείπει ο Μάρκους Μπεργκ δίνεται η ευκαιρία στον Στραματσόνι να χρησιμοποιήσει τους τρεις διεισδυτικούς κυνηγούς που διαθέτει μπας και δούμε κάτι διαφορετικό μπροστά.
Σήμερα πάντως στα 20 τελευταία λεπτά που Καρέλης, «Κλώνα», Καλτσάς βρέθηκαν στο χορτάρι το τόπι τσούλησε καλύτερα αν και μιλάμε γι αυτονόητα πράγματα (που ωστόσο δεν βλέπαμε στο πρώτο ημίχρονο) απέναντι σε κλαμπ περιορισμένων δυνατοτήτων.
