Ο βαθμός της αυτοσυγκέντρωσης που είχαν οι παίκτες στο ΣΕΦ φάνηκε μεγαλοπρεπώς από την αντίδραση τους όταν ο αντίπαλος πέρασε μπροστά στο 4ο δεκάλεπτο. Το passing game, το ψάξιμο των καλύτερων προϋποθέσεων για σουτ ήταν σεμιναριακού επιπέδου, στο κάτω-κάτω άμα σε νικά πανεύκολα η Μπάμπεργκ κι η Ζαλγκίρις δίνεις δικαιώματα και στον αντίπαλο ο οποίος 20 χρόνια σου έχει δημιουργήσει τέτοια συμπλέγματα που (όταν) κερδίζεις κοιτάς και ξανακοιτάς τον φωτεινό πίνακα για να βεβαιωθείς ότι δεν βλέπεις όνειρο.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης «έδωσε» το περιφερειακό σουτ (οι άλλοι πλην Λοτζέσκι, άντε και του Σπανούλη δεν πληρώνουν «φονικό» εκτελεστή) και στο τέλος ίσως ένιωσε την ανάγκη να στείλει…επιστολή στους Αγγελόπουλους να κρατήσουν στο ΣΕΦ άλλα 2-3 χρονάκια τον αρχηγό τους. Σπουδαίος ο Kill Bill αλλά στην τρύπα στην άμυνα συγκρίνεται μονάχα με τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Τα προηγούμενα χρόνια έκανε ήρωα τον Ρόκο Λένι Ούκιτς (τον αθλητή που αναρωτιόμασταν αν επί Ομπράντοβιτς θα έμπαινε στη διαδικασία ακόμα και να κουβαλήσει τον σάκο με τις μπάλες στις προπονήσεις), χθες λίγο έλειψε ν’ ακουμπήσει την τριαντάρα (!) ο Νικ Καλάθης, το πιο pass first πόιντ γκαρντ που κυκλοφορεί στην Ευρώπη.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος προσπάθησε το καλοκαίρι να χτίσει μια σκληρή αμυντική ομάδα που θα δίνει δικαίωμα στον Λαρισαίο να κάνει τα δικά του (με Μάντζαρη, Χάκετ, Στρόμπερι να «σκίζονται» στα…μετόπισθεν ώστε να καλύψουν την αδυναμία του ηγέτη τους), έλα όμως που στα ντέρμπι διαιωνίζει τον εθισμό του στις ήττες από το τριφύλλι μ’ ότι κι αν σημαίνει αυτό για την ερυθρόλευκη ιδιοσυγκρασία. Τα Μέσα που απευθύνονται στους άλλους γράφουν ότι οι Πειραιώτες είναι καλύτεροι, στο ΟΑΚΑ θα πάρουν «διπλό» γιατί δεν γίνεται οι πράσινοι να παρουσιαστούν τόσο δημιουργικοί κι εύστοχοι. ΟΚ ντέρμπι είναι, όλα τα αποτελέσματα παίζουν αλλά μ’ αυτά τα μυαλά πιθανότερο είναι το 2-0 παρά η «απάντηση».
Όντως ο νικητής ευτύχησε να βάλει ΟΛΑ τα σημαντικά σουτ μόνο που αυτό δεν λέγεται τύχη, μα ικανότητα, μέταλλο, προσωπικότητα! Στο κάτω κάτω δεν εκτελούσε ούτε ο Χέινς, ούτε ο…Πάβλοβιτς, μα οι Διαμαντίδης-Φώτσης που εκτόξευσαν τον μύθο τους γι αυτή τους ακριβώς την προσήλωση να «σκοτώνουν» ακόμα κι όταν όλα δείχνουν εναντίον τους. Ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε στη λογική να «κλέψει» το παιχνίδι οχυρώνοντας την ρακέτα του κι ελέγχοντας τις κατοχές, ίσα-ίσα κινήθηκε ψηλά επιθετικά (λαμβάνοντας υπόψη και ποιος τον διευθύνει απ’ τον πάγκο), τελειώνοντας το ντέρμπι με 29 τελικές. Αν αυτό δεν αποκρυπτογραφεί ένα άρτιο σχεδιασμένο πλάνο, τότε μάλλον άλλο άθλημα παρακολουθούμε. Το break άφησε απόλυτα εκτεθειμένο τον Σάσα Τζόρτζεβιτς που στις 25 Ιανουαρίου λίγο έλειψε να μας κάνει να θυμηθούμε το 73-38 κι όλα αυτά με πλήρες rotation και τον Λοτζέσκι (τον κορυφαίο σουτέρ τους) απόντα.
Τι μας άρεσε χθες; Ότι για σύνολο του οποίου ο προπονητής ακόμα μαθαίνει τα plays (όπως ο ίδιος παραδέχθηκε) είδαμε άριστη εκμετάλλευση ΟΛΟΥ του ρόστερ, παραλίγο 90 πόντους με «Ραντού», Έλιοτ να…ξεκουράζονται, αξιοποίηση του (πρωταθλητή Ευρώπης με την εφήβων) Χαραλαμπόπουλου τον οποίο βλέπαμε οκτάλεπτα απέναντι σε Κολοσσούς και Ρέθυμνα, ομαδικό μπάσκετ, όχι απελπισμένα σουτ! Κυρίως μία αποστολή (με προεξέχοντα τον ιδιοκτήτη) που είχε γυαλισμένα μάτια και τεντωμένες φλέβες. ΟΥΤΕ ένα παιχνίδι δεν θυμόμαστε με Πεδουλάκη στο κουμάντο που ο Ολυμπιακός να ένιωσε ότι τον παίρνει να κάνει το κομμάτι του, ακόμα και ο αγώνας που χάθηκε στο ΟΑΚΑ το φθινόπωρο του 2012 (με τον Στέφαν Λάσμε να έχει 1/7 βολές και τον…Χάρη Γιαννόπουλο να παίρνει το κρίσιμο τρίποντο στο τέλος) οι λιμανίσιοι «έφτυσαν αίμα» για να φύγουν με το ροζ φύλλο στις αποσκευές τους.
Όσες φορές οι οικοδεσπότες προσπέρασαν οι πράσινοι απάντησαν με σερί 6-0/5-0 σκοράροντας πάντα μακρινά σουτ που φρέναραν τον ενθουσιασμό. Γουστάραμε που στη στατιστική ο Βασιλάκης Χαραλαμπόπουλος ήταν στην ανάπαυλα δεύτερος στις ασίστ (3) πίσω από τον αρχηγό, ενώ παίζοντας στο «3» έδινε ακόμα ένα μεγάλο κορμί στον Κυπελλούχο. Μας άρεσε που ο Βινς Χάντερ μπήκε ορεξάτος, χωρίς στιγμή να ξεχαστεί στην άμυνα ή να δείξει διστακτικότητα στην επίθεση (που δεν είναι και το καλύτερό του στοιχείο). Όμως η σειρά έχει ακόμα μέλλον…
