Αγωνιζόμενος φέτος πρώτη φορά στη Γηραιά ήπειρο μια χαρά αριθμούς είχε ο Κρις Σίνγκλετον (8.4 πόντοι με 47% στα δίποντα, 73% στις βολές, 4.5 ριμπάουντ, 1,2 κλεψίματα) στην Euroleague. Στην αμερικάνικη αποικία του Κούμπαν ο 27χρονος φόργουορντ δεν αισθάνθηκε ούτε στιγμή εκτός κλίματος, μαζί με Ράντολφ-Κλαβέρ αποτέλεσαν τ’ αμυντικά όπλα του Μπαρτζώκα που με αυτούς μίκραινε τους διαθέσιμους χώρους στην αντίπαλη επίθεση, ποντάροντας με την σειρά του σε Ντρέιπερ, Ντιλέινι, Τζάνινγκ για να πάρει σκορ.
Ο Σίνγκλετον ήταν το σημείο αναφοράς της «Λόκο» στην άμυνα κόντρα στον Παναθηναϊκό, τον θυμόμαστε πόσο αποτελεσματικά κόλλαγε το σώμα του σ’ εκείνο του Κούζμιτς ή πως ρόλαρε απέναντι στον Ραντούλιτσα (κορμιά ψηλότερα από το δικό του) με τον προπονητή του να του δίνει πολλές μπάλες στα εφτά μέτρα εμπιστευόμενος τον καρπό του και την καλή αίσθηση που έχει με το καλάθι.
Αν προχωρήσει η μεταγραφή, ο παίκτης θα βρεθεί πρώτη φορά να παίζει σε κλαμπ μεγάλων απαιτήσεων όμως η αθλητική του υπεροχή έναντι των προκατόχων του κι η βοήθεια που θα πάρει από τους «παιγμένους» σ αυτό το επίπεδο Γκιστ, Καλάθη θα τον βοηθήσουν να προσαρμοστεί γρήγορα. Από κει και πέρα η παρουσία του Αργύρη Πεδουλάκη και το αγωνιστικό (physical) στυλ που λανσάρει είναι παράγοντες ικανοί να τον βγάλουν γρήγορα «στον αφρό».
Ο Σίνγκλετον διαθέτει εκτέλεση από την περιφέρεια μα κι η άμυνά του όσο κι η αίσθησή του στο ριμπάουντ είναι μια χαρά. Αν μπόρεσαν να βρουν χώρο στον Ολυμπιακό παίκτες σαν τους Όντομ, Ουόρικ, σκεφτείτε τι μπορεί να κάνει ο Κρις σε περιβάλλον που ξέρει να δουλεύει και να βελτιώνει παίχτες. Ο ορθολογισμός λέει ότι οι «πράσινοι» αν υπογράψουν μαζί του θα προσθέσουν μέγεθος και «κιλά» κάτω από την ρακέτα αφού πάντα είναι χρήσιμος ένας παίκτης που ξέρει να τελειώνει φάσεις με πλάτη.
Με ένα «βοηθό» του Καλάθη και «τριάρι» ικανό να ποστάρει, ν’ αμυνθεί, να σουτάρει αξιοπρεπώς, να μπορεί ν’ ανέβει στο «4» σε ελαφρά σχήματα, δίχως να παρεμποδίσει την εξέλιξη του «Χαραλαμπό», μια χαρά δείχνει ο πρώτος Παναθηναϊκός της μετά Διαμαντίδη εποχής.
Σε λίγες εβδομάδες θα γνωρίζουμε αν η ομάδα διαφοροποίηση στυλ, ο Παναθηναϊκός από την πρώτη μέρα παρουσίας του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στην Αθήνα «έχτισε» την επίθεση του σε χαρακτήρες pass first. Η ικανότητα στη δημιουργία χρυσοπληρώνονταν από τους διοικούντες (Διαμαντίδης, Καλάθης, Σάρας, Σισκάουσκας, Τομάσεβιτς έβγαλαν «τρελά» λεφτά), η παραγωγική διαδικασία ήταν το νο1 προσόν των καλύτερων παιχτών του Εξάστερου. Μετά την αποχώρηση Διαμαντίδη, ο προπονητής καλείται ν’ αποφασίσει τι μπάσκετ θα παίξει, ενδεχομένως να βρισκόμαστε ενώπιον κοσμογονικών αλλαγών παρότι ο Πεδουλάκης κατηγορείται από τους πολέμιούς του ως ο πλέον «κολλημένος» κόουτς.
Τα νέα δεδομένα έχουν ως εξής: Ο Καλάθης ξέρει να συνεργάζεται και ν’ αξιοποιεί συμπαίκτες αλλά ο Ντρέιπερ (που ακούγεται έντονα), ο Παππάς, ο Φελντέιν, ο Γιάνκοβιτς (αν μείνει) είναι αθλητές που προτιμούν να τελειώνουν φάσεις. Είδαμε πως η ομάδα βελτιώθηκε στην Ευρωλίγκα βάζοντας «πόδια» στην εξίσωση (Ουίλιαμς, Χάντερ, Χέηνς), εκμεταλλευόμενη την έφεση του πρώτου στην προσωπική φάση.
Λαμβάνοντας υπόψη την προτίμηση του Πεδουλάκη σε παιδιά που τρέχουν γρήγορα το γήπεδο (Μπράμος, Σίνγκλετον, Ντρέιπερ, Αντετοκούνμπο) συμπεραίνεις ότι του χρόνου το τριφύλλι θα βρίθει από αθλητικότητα, παρότι προ ημερών ο κόουτς λίγο έλειψε ν’ αφήσει τον Ολυμπιακό άτιτλο ποντάροντας στη δύναμη του μυαλού που μόλις για δύο σουτ δεν υπερίσχυσε των αυτοματισμών και της ταχύτητας, ατού που λάνσαρε η απέναντι πλευρά.
