Όλοι τους δοκιμασμένοι σε τοπ επίπεδο

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η έλευση παικτών που έχουν «τριφτεί» σ’ επίπεδο Ευρωλίγκας θα γλιτώσει τον Παναθηναϊκό από τον βραχνά των τελευταίων ετών που τον ήθελε να ποντάρει σε παιδιά που τα αληθινά ζόρια τους ήταν άγνωστα. Π.χ ο   Κούζμιτς, ο Ραντούλιτσα, ο Φελντέιν, ο Ουίλιαμς,  ο Χάντερ, ο Πάβλοβιτς δεν ήξεραν καν πως παίζεται το παιχνίδι σε τόσο υψηλό επίπεδο κι έτσι βλέπαμε τον  Δημήτρη Διαμαντίδη να παλεύει μόνος απέναντι στους παίκτες του Περάσοβιτς.

Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς εκτός από την καινοτομία να ποντάρει στο μπόι (όλοι του οι σέντερ από 2.13 και πάνω) σ’ εποχές που το μπάσκετ έχει πάει στην ταχύτητα δεν προνόησε να στραφεί σε αθλητές που «ήξεραν» το θεσμό. Επί Ιβάνοβιτς και στην πρώτη θητεία Πεδουλάκη το πράγμα μπλέχτηκαν με τους τραυματισμούς ενώ το μειωμένο μπάτζετ σε οδηγούσε σε επιλογές από το κάτω ράφι κάτι που δυσχέραινε το έργο της ομάδας για διακρίσεις.

Ο A.J Σλότερ ας πούμε το φθινόπωρο «πετούσε» όμως αργότερα πλήρωσε την μετάβαση από το γαλλικό πρωτάθλημα και το Eurocup στο ανώτερο επίπεδο της Ευρωλίγκας εκεί που η λέξη «ήττα» απαγορεύεται για ομάδες επιπέδου Παναθηναϊκού. Ο Ντε Μάρκους Νέλσον είχε προβλήματα με το πόδι του, Μπατίστα, Μπλουμς ήταν μια ζωή ρολίστες άμαθοι στο «πρέπει», ενώ ο Γκάνι Λαουάλ που ήρθε μεσούσης της σεζόν ως «δώρο» του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ουδέποτε αξιοποιήθηκε παρότι διέθετε ενδιαφέρον βιογραφικό. Τέτοιοι παίκτες δεν υπάρχουν φέτος, ο Φελντέιν πέρσι πήρε την…κρυάδα, ο Τζέιμς πρωταγωνίστησε στην Ισπανία, ο Ρίβερς με τον Μπουρούση είναι παλιές καραβάνες, ο Καλάθης κατακτούσε την κούπα ως…μειράκιο πλάι σε Διαμαντίδη, Νίκολας, ο Νίκολς θα φέρει αέρα ανωτερότητας στα αποδυτήρια ως ενεργός πρωταθλητής Ευρώπης, ο Γκιστ έχει φάει με το κουτάλι την διοργάνωση, ο Παππάς έχει προλάβει να μοιράσει «20άρες» σε Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ (που να βρει και ρυθμό)…