Ομάδα χωρίς σπίτι…
Ένας βαθμός σε τέσσερις αγώνες. Συγκομιδή που συνιστά το χειρότερο ρεκόρ στην ιστορία του. Και δείχνει πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού σε εντός έδρας αγώνες...
Το ένα αρνητικό ρεκόρ πίσω από το άλλο. Η μία σελίδα πιο… μαύρη από την προηγούμενη. Μια ομάδα που ψάχνει να βρει τι της φταίει, ψάχνει την αναγέννηση της, αλλά δεν καταφέρνει να τη βρει. Μια ομάδα που δεν μπορεί να πατήσει στα πόδια της και να κάνει δύο συνεχόμενες νίκες.
Ο Παναθηναϊκός μοιάζει με σύλλογο… χωρίς σπίτι πλέον. Σαν να είναι αναγκασμένος να δώσει 13 εκτός έδρας παιχνίδια και άλλα 13 σε… ουδέτερο γήπεδο. Ναι έτσι μοιάζει το ΟΑΚΑ. Από την εικόνα του στις εξέδρες, μέχρι τα αποτελέσματα.
Αυτά, τα αποτελέσματα, συνιστούν και τη χειρότερη εντός έδρας συγκομιδή στην ιστορία του στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια. Ένα ακόμα αρνητικό ρεκόρ.
Και τη σεζόν 2012-13, ξανά επί εποχής Αλαφούζου, ο Παναθηναϊκός είχε ένα κάκιστο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα και κυρίως στα εντός έδρας παιχνίδια του. Αγνοούσε τη νίκη για τέσσερα συνεχόμενα ματς στο γήπεδό του. Όμως τότε είχε ισάριθμες ισοπαλίες: με ΠΑΣ Γιάννινα (1-1), Ατρόμητο (1-1), Αστέρα Τρίπολης (0-0) και Άρη (1-1). Τέσσερις βαθμοί σε τέσσερα ματς.
Η φετινή συγκομιδή των πράσινων σε ΟΑΚΑ και Ριζούπολη (που έδωσαν ένα ματς με την Ξάνθη) δείχνει πως το πρόβλημά τους είναι τεράστιο κάθε φορά που αγωνίζονται στην έδρα τους. Τρεις ήττες από τρεις επαρχιακές ομάδες: τον ΟΦΗ, την Ξάνθη, τη Λάρισα. Με έξι γκολ παθητικό και δύο στο ενεργητικό του σε αυτά τα τρία παιχνίδια. Και ένας βαθμός στο ισόπαλο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στο οποίο η ομάδα του Δώνη ισοφάρισε με πέναλτι του Μολό το γκολ του Γκερέρο.
Πως να δημιουργηθεί μια δυνατή έδρα, όμως, χωρίς κόσμο; Τα πέταλα άδεια, ο απλός κόσμος ξενερωμένος, μια ομάδα που οδεύει προς ακόμα χαμηλότερα χωρίς τη στήριξη του κόσμου της. Κάτι πρέπει να αλλάξει. Άμεσα…
