Μας πώρωσαν και γέλασε λίγο το χειλάκι μας

Το να είσαι Παναθηναϊκός αυτή την εποχή είναι δύσκολο. Το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι, το μπάσκετ με πολύ χαμηλό μπάτζετ πλέον σου έδινε την εντύπωση, ότι φέτος θα γινόταν σάκος του μποξ . Και όμως απόψε στην Ρωσία ο Βόβορας και τα παιδιά του μας έκαναν περήφανους. Κέρδισαν σε μία έδρα, που ο καλός Παναθηναϊκός άλλων ετών έχανε με κάτω τα χέρια. Ναι η Χίμκι είχε απουσίες βασικών παικτών, αλλά έχει τριπλάσιο μπάτζετ από τον Παναθηναϊκό μεγαλύτερο βάθος στο ρόστερ και ο Βόβορας δεν είχε στην διάθεσή του τους δύο παίκτες, που κατά βάση χρησιμοποίησε στον άσο στα περισσότερα φιλικά, τον Τζάκσον και τον Σαντ Ρός, που μπορεί να παίξει και σε άλλες θέσεις.

Για να μην το συζητάμε πολύ δεν νομίζω, ότι όσοι λένε τώρα, ότι η Χίμκι είχε απουσίες για αυτό ο Παναθηναϊκός κέρδισε, χθες έλεγαν, ότι ο Παναθηναϊκός θα κερδίσει. Οι περισσότεροι από αυτούς έλεγαν, ότι η ομάδα του Βόβορα θα χάσει με κάτω τα χέρια. Και πήγε η ομάδα μέσα στην Ρωσία και βούλωσε στόματα.

Ναι η ομάδα μία νίκη έκανε και πρέπει να είμαστε ταπεινοί, διότι θα έρθουν και δύσκολες βραδιές και ήττες. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν πρέπει να χαρούμε για αυτό, που είδαμε απόψε.Τι είδαμε; Μία ΟΜΑΔΑ με κεφαλαία γράμματα. Και αυτό, που είδαμε απόψε ήταν έργο Βόβορα. Πήρε την ευκαιρία, που άξιζε φέτος και είναι πρώτος προπονητής και στο πρώτο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα έδειξε, ότι θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του, για να αρπάξει αυτή την ευκαιρία.

Ο Βόβορας παρουσίασε μία ομάδα, που έπαιξε πολύ καλή άμυνα, υπερείχε στα ριμπάουντ(πήρε κρίσιμα επιθετικά) και με παίκτες, που είχαν ρόλους και όλοι μαζί συνέβαλαν, για να έρθει αυτό το 76-78. Και χωρίς το μεγάλο αστέρι της ομάδας ο Νεντοβιτς να είναι σε καλή βραδιά, και για αυτό η νίκη αποκτάει μεγαλύτερη σημασία. Είδαμε Ελληνες να καταθέτουν ψυχή. Ο Μήτογλου και ο Παπαπέτρου το περιμέναμε, διότι τους ξέρουμε πόσο σημαντικοί είναι . Για τον Μποχωρίδη και τον Κασελάκη δεν το περιμέναμε. Επαιξαν λες και είναι χρόνια στον Παναθηναϊκό και συνέβαλαν πολύ στην εξαιρετική άμυνα, που έπαιξε η ομάδα, αλλά και στην οργάνωση του παιχνιδιού.

Όπως λέω, πάντα στα ομαδικά σπορ παίζει μεγάλο ρόλο ο προπονητής. Ενας καλός προπονητής δεν θέλει χρόνο, για να φανεί. Τον βλέπεις, από τον τρόπο, που παίζει η ομάδα του, από τον τρόπο, που κοουτσάρει. Ο Βόβορας ξέρει, ότι λείπουν τα μεγάλα αστέρια φέτος και τι κάνει; Φτιάχνει μία ομάδα από ατσάλι ,που θα φτύνεις αίμα, για να βάλεις καλάθι και θα ψάχνεις με σωστό τρόπο να σκοράρει και όχι μόνο με τρίποντα. Αυτό είδαμε απόψε.

Αυτή η νίκη μας πώρωσε όλους και κυρίως η εμφάνιση, που ήταν ανέλπιστη. Μπράβο στον Βόβορα και σε όλα τα παιδιά, έδειξαν, ότι αξίζουν την στήριξή μας, όχι σε βραδιές σαν την σημερινή, αλλά σε βραδιές δύσκολες μετά από ήττες. Οσο καταθέτουν ψυχή στο παρκέ και έχουν πλάνο δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα.

*Στο ποδόσφαιρο την Κυριακή πρέπει, όσοι παίξουν να κάνουν τα πάντα, για να πάρουν τη νίκη, να ηρεμήσει η ομάδα και να μπορέσει να δουλέψει στην διακοπή.