Παναθηναϊκός: Η θετική εμφάνιση του Σάρλια είναι σημαντική ενόψει της συνέχειας

Στην περίπτωση του Σβόνιμιρ Σάρλα ισχύει ότι και σε όλες: Δε χρειάζονται βιασύνες και αναλύσεις δίχως να έχουμε εικόνα καθημερινή από έναν ποδοσφαιριστή.

Προσοχή: Δε λέμε ότι ο Κροάτης είναι ο νούμερο ένα στόπερ για τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι, όμως, και για… πέταμα όπως φάνηκε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Είναι ένας στόπερ με όχι υψηλό συμβόλαιο που αποκτήθηκε για να καλύψει μια ακόμη θέση στην ομάδα και αν βρει χημεία με τους υπόλοιπους αμυντικούς, να βοηθήσει την ομάδα δίνοντας κι αυτός το… παραπάνω απ’ αυτό που μπορεί.

Πολλές συζητήσεις μπορούν να γίνουν για το αν ο Παναθηναϊκός έπρεπε να πάρει άλλον κεντρικό αμυντικό, από τη στιγμή που ο Μπαρτ Σένκεφελντ έχει καθυστερήσει να επιστρέψει. Ο Ολλανδός κάνει προπονήσεις με την ομάδα, αλλά για να φορτσάρει και να βρει ρυθμό χρειάζεται ακόμα αρκετό διάστημα.

Κανείς, όμως, δεν μπορεί να απαξιώνει τόσο μα τόσο εύκολα έναν παίκτη, δίχως να τον έχει δει. Ούτε, φυσικά, να τον αποθεώνει. Οι υπερβολικά βιαστικές και απλές εκτιμήσεις όχι μόνο δε βοηθούν, αλλά παραπλανούν και δημιουργούν εντυπώσεις.

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στους αριθμούς του Σάρλια στο ματς του Φαλήρου, θα διαπιστώσει ότι το πρόσημο ήταν θετικό. Κέρδισε 10 από τις 17 μονομαχίες που έδωσε, ενώ ήταν πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι με 5/7 κερδισμένες  φάσεις. Είχε 13 παρεμβάσεις με σωστές τοποθετήσεις στο ματς. Τέλος, στις συνολικές του ενέργειες στο ματς το ποσοστό επιτυχίας ήταν στο 59,4% με 41/69.

Ο Κροάτης τα πήγε πολύ καλά και ήταν σχεδόν αλάνθαστος στα αμυντικά του καθήκοντα. Λέμε “σχεδόν” διότι υπάρχει η φάση που η μπάλα πήγε να του φύγει από κόντρα στο κοντινό σουτ του Ελ Αραμπί, το οποίο θα μπορούσε να γίνει γκολ. Ο Σάρλια δεν είναι ο πιο ποιοτικός αμυντικός του κόσμου. Είναι, όμως, ένας παίκτης – στρατιώτης, παίζει με δυναμισμό και μπορεί να δώσει εξτρά λύσεις στο τριφύλλι και καθημερινά να γίνεται κι αυτός καλύτερος και συγκεντρωμένος σε όσα ζητάει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Η εμφάνισή του στο ντέρμπι του δίνει αυτοπεποίθηση, τον κάνει να νιώθει σημαντικός στην ομάδα κι αυτό είναι ό, τι καλύτερο για όλους ενόψει τη απαιτητικής συνέχειας.