Η πίεση μεταφέρθηκε

Από τη στιγμή που έγινε το 1-0, φόρτωσες τεράστια πίεση τους απέναντι.  Έτσι κι αλλιώς η βροντερή απουσία του κόσμου από το ΟΑΚΑ (θυμόμαστε κι επί Ομπράντοβιτς το γήπεδο να μην φισκάρει στον πρώτο τελικό της σειράς, αλλά το χθεσινό έβγαζε μάτια) δείχνει ότι οι οπαδοί μάλλον σνομπάρουν (!!!) τον τίτλο (άρα αφαιρούν και μεγάλο μέρος του άγχους από το τμήμα), στο όνομα του διαχρονικού παναθηναϊκού ελιτισμού που θέλει πρωτίστως τους πιστούς της από δω πλευράς να νοιάζονται περισσότερο για το ευρωπαϊκό προφίλ του συλλόγου.

Δεύτερη σεζόν μακριά από το φάιναλ-φορ είναι «κάπως» για τους καλομαθημένους Παναθηναϊκούς, μόνο που προ διετίας ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε βγάλει ανακοίνωση στην οποία σαφέστατα καθόριζε το τέλος των καιρών των «παχιών αγελάδων». Για τη μεταβατική περίοδο που περνά ο Εξάστερος, έχοντας άπειρη διοικητική ηγεσία στο τιμόνι (μην το ξεχνάμε κι αυτό), ¾ τίτλοι (με προοπτικές για το απόλυτο) και κοντράρισμα Μπάρτσα, ΤΣΣΚΑ στα προημιτελικά δεν είναι μικρά κατορθώματα.

Ενδεχομένως οι φίλαθλοι να δείχνουν την αποστροφή τους στην αδικαιολόγητη απόλυση Πεδουλάκη και την αντικατάστασή του από τον τιμ-μάνατζερ (έστω κι αν μιλάμε για μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην ιστορία του Α.Ο), το μίζερο θέαμα, το ξεζούμισμα του Διαμαντίδη που στα 34 του παραμένει Α και Ω, τις φτωχές ιδέες που δεν επέτρεψαν να δούμε κάτι φρέσκο στα πρόσωπα Παππά, Γιάνκοβιτς που σκουπίζουν πάγκο την ώρα που απέναντι παίρνουν λεπτά συμμετοχής ο Παπαπέτρου κι ο Κόλινς!

Λένε πως όταν δεν σέβεσαι το άθλημα, αυτό έχει τον τρόπο του να σ’ εκδικηθεί, χθες πολλές φορές αναρωτηθήκαμε πόσο ακόμα τα «φαντάσματα» του ΟΑΚΑ θα κατατρέχουν τους Πειραιώτες που είχαν το παιχνίδι στα χέρια τους (το ίδιο συνέβη στον ευρωπαϊκό αγώνα) και πάλι αποχώρησαν με σκυμμένο κεφάλι.  Σίγουρα  είναι τεράστιο το βάρος της πράσινης φανέλας (αυτής που ο Γιωργάκης Πρίντεζης αποκαλούσε στον Πέτρο Κωστόπουλο…πράγμα) κι η αύρα του συγκεκριμένου γηπέδου, αλλά ο Παναθηναϊκός ολοφάνερα παίζει με αναθυμιάσεις από τα ανύπαρκτα καύσιμα του ρεζερβουάρ του. Το γράφαμε και χθες, με Ούκιτς, Κάρι, Ράιτ φευγάτους ο κόουτς πρέπει να βαλσαμώσει τον 34χρονο Διαμαντίδη που για μια ακόμα φορά κόντρα στον Ολυμπιακό έπαιξε ΥΠΕΡΟΧΑ, δείγμα της απαράμιλλης κλάσης του. Το ερώτημα είναι πόσο θ’ αντέξει ο Καστοριανός…

Η σειρά προβλέπεται ανηφορική και δεν γνωρίζουμε εάν ο Αλβέρτης μπορεί να δημιουργήσει κίνητρο σε αθλητές που γνωρίζουν ότι σε μια εβδομάδα θα ψάχνουν εργοδότη. Όλα αυτά βέβαια γυρίζουν μπούμερανγκ και στον αντίπαλο που απέχει δύο βήματα από το να χάσει το πρωτάθλημα από  μαθητευόμενο κόουτς του οποίου δεν βγαίνουν με τίποτα τα κουκιά! Το τι ακούει από χθες ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν περιγράφεται, ενώ θεωρήστε δεδομένο πως το ΣΕΦ την Δευτέρα θα είναι μισοάδειο και με το …δάχτυλο στη σκανδάλη σε περίπτωση που ο μόνιμος πρωταθλητής «μείνει» στο παιχνίδι.

Χθες οι ψηλοί είχαν φορτωθεί με φάουλ από νωρίς κι οι λιμανίσιοι δοκίμαζαν τον καρπό τους από τα οκτώ μέτρα. Οι μόλις 10 πόντοι μετά από 13 (!) λεπτά παιχνιδιού φανέρωσαν ανύπαρκτη ψυχολογική  προετοιμασία. Το άθλιο ξεκίνημα, οι απανωτές γκάφες των ύστατων 100 δευτερολέπτων, η «θάλασσα» που ήπιαν όταν στο 38-36 απώλεσαν αμυντικό ριμπάουντ, έφαγαν γκολ-φάουλ κι ακολούθως ο Μάντζαρης έχασε το… πορτοφόλι του από τον 3-D (άλλες δύο βολές του Γκιστ), φανερώνουν του λόγου το αληθές.  Επιπλέον ο Μπαρτζώκας με τις ασταμάτητες χειρονομίες και τους κωμικούς μορφασμούς προς τους διαιτητές το μόνο που καταφέρνει είναι να μεγαλώνει τον εκνευρισμό των παικτών του που έτσι κι αλλιώς νιώθουν άβολα στην Καλογρέζα.

Όσο για τον πρωταθλητή; Συνεχίζει ν’ ακολουθεί την πεπατημένη, με μεγάλη έμφαση στην άμυνα, κληροδότημα χρόνων από τις διδασκαλίες Ομπράντοβιτς-Πεδουλάκη με μοναδική διαφοροποίηση το «τάισμα» των ημίψηλων στο ζωγραφιστό (βαρέθηκε να ποστάρει ο Ματσιούλις) και το κόψιμο του τρικ να βγαίνουν οι ψηλοί μπροστά στον Σπανούλη στην άμυνα. Μπορεί ο Ούκιτς π.χ να ήταν ξανά άθλιος επιθετικά, μπορεί να έκανε χαζόμαρα στο τέλος αφήνοντας τον Λαρισαίο να το μπουμπουνίσει από τα οκτώ μέτρα (ενώ είχε φάουλ να δώσει), αλλά στην άμυνα «μάτωσε». Ο Κροάτης δεν καλουπώνεται στο σκεπτόμενο στυλ παιχνιδιού που λανσάρει χρόνια το τριφύλλι, είναι παίκτης street basketball κι αποτελεί τεράστια μαγκιά του ατζέντη του που του βρήκε συμβόλαιο στην Αθήνα με 800 χιλιάρικα (ο …Μπεργκ παίρνει τα μισά, χαχαχαχα), πετυχαίνοντας τον σύλλογο σε μεταβατική σεζόν.  Άλλωστε την τελευταία διετία η ομάδα φτιάχτηκε κυρίως για να διεκδικήσει τους εγχώριους τίτλους αφού το τεράστιο «εγώ» του Δημήτρη Γιαννακόπουλου δεν δεχόταν την ομάδα δεύτερη σ’ ένα χώρο που την κληρονόμησε παντοκράτορα…

Δημήτρης Στρατής Για τον Δημήτρη Στρατή το panathinaikos24 αποτελεί το τρίτο πράσινο μετερίζι στο οποίο θ' ασχολείται με το ομορφότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή του.
Η διαδρομή ξεκίνησε από το balla.gr, συνεχίστηκε στο leoforos.gr, τώρα όντας ο 13ος (προφανώς σημαδιακό μιας κι ο αριθμός -για προφανείς λόγους- είναι ο αγαπημένος του) συνεργάτης του site θ' ασχολείται (σχεδόν) καθημερινά με τον μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο! Θεωρεί τη γενιά του προνομιακή αφού έζησε live τα σπουδαιότερα επιτεύγματα των τμημάτων του κλαμπ, πλην Γουέμπλεϊ. Μια ζωή θα τον στοιχειώνει ο χαμένος προημιτελικός με την Πόρτο του Μουρίνιο το 2003 , όταν χάθηκε τελικός-φαντασίωση για όλους τους πράσινους πιστούς απανταχού Γης! Φαντάζεστε τι θα γινόταν σε συναπάντημα ΠΑΟ και...Σέλτικ;