Ο ορισμός της ποιότητας

Ούτε … βαλτός να ήταν ο Λουτσιάν Σανμαρτεάν. Ο Ρουμάνος αρτίστας, ότι κοντινότερο είδαμε σε Βασίλη Χατζηπαναγή αφότου ο «Νουρέγιεφ» κρέμασε τα παπούτσια του, βάλθηκε να μιμηθεί τον παλαίμαχο σταρ του Ηρακλή, σκοράροντας από το κόρνερ σε χθεσινό ματς με τη Στεάουα ( http://www.youtube.com/watch?v=6EDBZSG71zo). Ο «Βάσια» ήταν πρωτοπόρος σε γκολ από εκείνο το σημείο με δεύτερο στη λίστα τον Δημήτρη Σαραβάκο.

Τις προάλλες γράφαμε με αφορμή την επιθυμία της Μακάμπι να ξεφορτωθεί τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη (λόγω υπερβολικού βάρους) ότι ο θηριώδης σέντερ συναγωνίζεται τον 34χρονο «μάγο» στην κατηγορία «πιο αυτοκαταστροφικός αθλητής που πρόβαρε την πράσινη φανέλα». Η Στεάουα αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Λουντόγκορετς στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ κι έτσι χάσαμε την ευκαιρία να χαζέψουμε στην κορυφαία διοργάνωση ένα παιδί που άμα είχε μυαλό δεν υπήρχε περίπτωση να μην παίξει σε τοπ σωματείο.

Σαν χθες θυμόμαστε το ντεμπούτο του, σ’ εκείνο το επεισοδιακό φιλικό με τη Βίλεμ στη Λεωφόρο, όταν η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι απ’ τα απόνερα του χαμένου πρωταθλήματος στη Ριζούπολη, η «13» πετούσε προς την πλευρά των παικτών τις φανέλες που εκείνοι χάριζαν στους φανατικούς λίγο πριν ξεκινήσει το ματς.

Με το που η μπάλα τσούλησε στο χορτάρι ο κόσμος εκστασιάστηκε με το βλαχάκι απ’ τη Μπίστριτσα που κολλούσε τη μπάλα στο δεξί και δεν έλεγε να την χάσει με τίποτα, κάνοντας το ένα σλάλομ μετά το άλλο. Το τέρμα δε που πέτυχε στο β΄ μέρος, με ψηλοκρεμαστό εν κινήσει σουτ «μαλάκωσε» το κοινό που άρχισε την αποθέωση. Ο Τύπος (που καλοκαίρι του 2003 ασκούσε δριμύτατη κριτική για την επιλογή Ζάετς-Λιβαθηνού να μην αναζητήσουν στην αγορά πιο «γνωστό» δεκάρι) κυκλοφορούσε την επόμενη μέρα με λογοπαίγνια («Σαν-Μαραντόνα», «Σαν-Πλατινί») με τον Γιτζάκ Σουμ να προσπαθεί να κρατήσει χαμηλά τους τόνους.

Βέβαια ούτε ο Ισραηλινός μπόρεσε να συγκρατήσει στον ενθουσιασμό του στην πρεμιέρα με την Ξάνθη, όταν ο «Λούτσι» …χόρευε, σερβίροντας μια τέλεια μπαλιά τον Παντελή Κωνσταντίνιδη για το νικηφόρο 2-1, ελάχιστα λεπτά πριν το τέλος. «Αυτό το παιδί έχει αξιοπρόσεκτο επίπεδο στην πάσα» φώναζε ο κόουτς, χαζεύοντας ξανά και ξανά τον τρόπο που ο Βαλκάνιος κοντά στη γραμμή του πλαγίου, μπροστά από την «9», σήκωσε το κεφάλι, με το δεξί σήκωσε το τόπι στον αέρα, αυτό πήρε τόσα πολλά φάλτσα που πέρασε πάνω από τα κεφάλια δύο μπακ του αντιπάλου, στρώθηκε «λουκούμι» στον σκόρερ που με ένα χάδι το έστειλε ν΄αναπαυτεί στο πλεκτό! Η Λεωφόρος είχε βρει το νέο της «καμάρι», παθαίνοντας παράκρουση μαζί του, 2η αγωνιστική στο Ηράκλειο που ο Ρουμάνος ήταν σαν να έπαιζε τον ΟΦΗ μόνος του, βγάζοντας πολλές φορές Κωνσταντίνου και τον Παπαδόπουλο τετ-α-τετ.

Χρόνια μετά, κρίνοντας όσα (λίγα) απολαύσαμε  από τον χαρισματικό χαφ διαπιστώνουμε ότι εύκολα  μπορούσε να κλέψει το προσωνύμιο του Ντομινίκ Ουίλκινς. Human Highlight Film. Τέσσερα γκολ σκόραρε με την πράσινη φανέλα, όλα ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ. Το ψιλοκρεμαστό με τη Βίλεμ, την γκολάρα με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη (14 Μαρτίου 2004, με τον ΠΑΟ να πιάνει κορυφή στη βαθμολογία που έκτοτε δεν ξανάχασε), ένα γκολ-ποίημα με τον ΟΦΗ για το κύπελλο κι ένα με την Αϊντχόβεν για το Τσάμπιονς Λιγκ.

Οι επινοήσεις του άφηναν τους πάντες με ανοικτό το στόμα, αλλά το απόλυτα οργιώδες (!!!)  παιχνίδι το πραγματοποίησε σε ματς που δεν παρουσίαζε έντονο ενδιαφέρον, με τον Ιωνικό στη Λεωφόρο, 15.12.2004, για την Β΄ φάση του κυπέλλου. Εκείνο το απόγευμα αντίπαλος δεν τον έκοψε ούτε μία φορά, το κοινό όποτε έπαιρνε την μπάλα τον μπιζάριζε ουρλιάζοντας «όλους, όλους»! (…να τους ντριμπλάρει, δηλαδή) χώρια το απόλυτο χάι-λάιτ με την πάσα ακριβείας 50 μέτρων (!) -με εξωτερικό φάλτσο παρακαλώ -που έβγαλε τον Ηλία Σαπάνη απέναντι στον τερματοφύλακα (το γκολ το έχασε ο τελευταίος, αλλά η προσπάθεια έμεινε) …

Απομονωμένος σε μεγαλούπολη (αυτός, ένα επαρχιωτάκι από την Ρουμανία), μακριά από τους δικούς του και τον άρρωστο πατέρα του, όταν δεν αυτοθαυμαζόταν στους συμπατριώτες του («οι Έλληνες περίμεναν μεγαλύτερο όνομα από εμένα, αλλά με το που είδαν τι μπάλα ξέρω το βούλωσαν», έλεγε μετά τα πρώτα του εντυπωσιακά ματς) αντιμετώπιζε είτε προβλήματα τραυματισμών, είτε είχε τα…ψυχολογικά του! Κανείς δεν μπόρεσε να τον κουλαντρίσει, ούτε καν ο κολλητός του Δημήτρης Παπαδόπουλος τον οποίο αν δείτε βίντεο θα παρατηρήσετε ότι απομακρύνει…αφιονισμένος από κοντά του όταν δέχεται συγχαρητήρια για ασίστ ή γκολ του. Πόσο κρίμα που δεν γευτήκαμε παρά μονάχα λιγοστές στιγμές από την σπουδαία του κλάση. Πόσο λυπηρό που οι προπονητές του δεν φρόντισαν να ταιριάξουν έστω μία φορά με τον Έκι στο ίδιο σχήμα!

Δημήτρης Στρατής Για τον Δημήτρη Στρατή το panathinaikos24 αποτελεί το τρίτο πράσινο μετερίζι στο οποίο θ' ασχολείται με το ομορφότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή του.
Η διαδρομή ξεκίνησε από το balla.gr, συνεχίστηκε στο leoforos.gr, τώρα όντας ο 13ος (προφανώς σημαδιακό μιας κι ο αριθμός -για προφανείς λόγους- είναι ο αγαπημένος του) συνεργάτης του site θ' ασχολείται (σχεδόν) καθημερινά με τον μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο! Θεωρεί τη γενιά του προνομιακή αφού έζησε live τα σπουδαιότερα επιτεύγματα των τμημάτων του κλαμπ, πλην Γουέμπλεϊ. Μια ζωή θα τον στοιχειώνει ο χαμένος προημιτελικός με την Πόρτο του Μουρίνιο το 2003 , όταν χάθηκε τελικός-φαντασίωση για όλους τους πράσινους πιστούς απανταχού Γης! Φαντάζεστε τι θα γινόταν σε συναπάντημα ΠΑΟ και...Σέλτικ;