Έμπλεξε χοντρά όταν το τόλμησε

Ο Γιάννης Αλαφούζος σκέφτεται τι συνέβη την τελευταία φορά που πήγε σε μαζεμένες αλλαγές προπονητών (Φερέιρα-Ρότσα-Φάμπρι). Προς το παρόν δεν συμπαρασύρεται απ’ τη λαϊκή απαίτηση που θέλει το κεφάλι του προπονητή.

Συνήθως μια απόλυση φέρνει αρχικά ψυχολογική ανάταση αλλά τα πράγματα στο τέλος χειροτερεύουν! Φωτεινές εξαιρέσεις ο Χουάν Ρότσα (που κόντεψε να  πάρει… Τσάμπιονς Λιγκ διαδεχόμενος τον Ίβιτσα Όσιμ), ο Κρίστο Μπόνεφ κι ο Βασίλης Δανιήλ (ο πρώτος αντικατέστησε τον Μπένγκτον, πήρε πρωτάθλημα, ο Καβαλιώτης προσελήφθη στη θέση του Βούλγαρου μερικούς μήνες μετά κατακτώντας το νταμπλ του 1991), ενώ μια χαρά τα πήγε ο Σέρχιο Μακραριάν αντικαθιστώντας Κυράστα, Σάντος, χάνοντας τους τίτλους από τη «σκληρή παράγκα νο1» που κυριαρχούσε! Η λεπτομέρεια έχει να κάνει πως οι παραπάνω πέτυχαν έχοντας πλειάδα παικταράδων στα ντουζένια τους.

Μπένγκτσον, Μουνιόθ, Φάμπρι, Αποστολάκης, Σκάζνι, Ρότσα (όποτε κλήθηκε να προσφέρει από το 1999 κι έπειτα), Νιόπλιας, Φερέιρα έκαναν μια τρύπα στο νερό καλούμενοι να βοηθήσουν τον σύλλογο σε χαλεπούς καιρούς. Τα χειρότερο, πάντως, για τον Γιάννη Αναστασίου είναι πως από χθες έτσι όπως χειρίστηκε ΚΑΙ επικοινωνιακά το κάζο έκλεισε τα στόματα ακόμα και των πιο φανατικών υπερμάχων του αφού τόσο μεγάλη αποτυχία είναι αναμενόμενο να «παγώνει»!