Πόσες συγκινήσεις να αντέξεις σε μια βραδιά;

Οι τεράστιες μορφές του Παναθηναϊκού έχουν δώσει ραντεβού στο ΟΑΚΑ, για να βραβευθούν από την ΚΑΕ (Βράνκοβιτς, Μποντιρόγκα, Αλβέρτης, Διαμαντίδης, Φώτσης) στη λαμπρή εκδήλωση «Honouring our legacy» που ετοιμάζει η ΚΑΕ και όλοι οι φίλοι του «τριφυλλιού» θα είναι εκεί.

Θα είναι εκεί, όχι μόνο για να δουν από κοντά την κορυφαία πεντάδα που προέκυψε έπειτα από ψηφοφορία της ιστοσελίδας leoforos.gr αλλά για να είναι παρόντες τη στιγμή που θα βραβεύεται ο κορυφαίος παράγοντας του συλλόγου εν ζωή, Παύλος Γιαννακόπουλος! Τον μεγαλύτερο διοικητικό ηγέτη που αποφάσισε να τιμήσει ο ερασιτέχνης μετονομάζοντας το κλειστό της Λεωφόρου σε «Παύλος Γιαννακόπουλος». «Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι», έγραφε χαρακτηριστικά η ανακοίνωση και με την οποία γνωστοποιήθηκε ότι τα επίσημα αποκαλυπτήρια του κλειστού, θα γίνουν και εκείνα το βράδυ της 23ης Σεπτεμβρίου, στην ανάπαυλα του φιλικού του Παναθηναϊκού με την Παρτιζάν. Αξίζουν πολλά μπράβο στον ερασιτέχνη για αυτή την πρωτοβουλία, διότι αναγνωρίζει και τιμά ανθρώπους που έχουν προσφέρει και τη ζωή τους στο σύλλογο, όπως φυσικά και όλη η οικογένεια Γιαννακόπουλου.

Το «Παύλο Θεέ πάρε την ΠΑΕ», που ακουγόταν για χρόνια στην εξέδρα, είναι ένας ακόμη φόρος τιμής και αναγνώρισης της προσφοράς του στο «τριφύλλι». Πόσες φορές αλήθεια, προέτρεψαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού να αναλάβει το ποδοσφαιρικό τμήμα μπας και δει χαρά η ομάδα και στο χορτάρι; Άπειρες.

Ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ μεγαλούργησε και καθιερώθηκε στο ευρωπαϊκό στερέωμα, διότι είχε την τύχη να έχει πρόεδρο έναν άνθρωπο που ζούσε και ανέπνεε για την ομάδα. Που δεν τον ένοιαζε, αν το μεράκι του τον έβαζε ακόμη και μέσα οικονομικά. Η χαρά που έδινε στους φιλάθλους φέρνοντας στην ομάδα, ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στην ευρωπαϊκή και όχι μόνο, αγορά του έδινε ζωή. Πολλοί του έλεγαν, «πρόεδρε πολλά ξοδεύεις για την ομάδα». Η απάντησή του όμως, ήταν αφοπλιστική. «Παιδιά άλλοι πάνε και τρώνε τα λεφτά τους στο καζίνο, εγώ τα δίνω στον Παναθηναϊκό που είναι και το χόμπι μου».

Ξεχνιέται η μέρα που ανακοίνωσε την απόκτηση του Ντομινίκ Ουίλκινς; Τη μεγαλύτερη μεταγραφή που είχε κάνει ποτέ, ευρωπαϊκός σύλλογος; Και να ΄ταν μόνο αυτός; Ποιον να πρωτοθυμηθούμε; Καταρχάς οι παίκτες που θα βραβευθούν ήρθαν στο τριφύλλι, επί προεδρίας του. Και πόσοι ακόμη (Γκάλης, Ρέμπρατσα, Σκοτ, Μίντλετον, Ράτζα…). Ποτέ δεν σκέφτηκε τα χρήματα (σίγουρα ήταν και άλλες εποχές), αρκεί να ευχαριστούσε τον κόσμο και φυσικά τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς που επέλεξε και του παρέδωσε τα «κλειδιά» εν λευκώ για να φτιάξει την «αυτοκρατορία» που έφτιαξε. Ποτέ δεν του χάλασε χατίρι.

Σαν τώρα θυμάμαι, να χτυπάει το τηλέφωνο στην εφημερίδα «Sportime», όπου ξεκίνησα τα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα, τελείως ψαρωμένη και να ακούω στην άλλη άκρη της γραμμής μια φωνή να μου λέει: «Είμαι ο Παύλος Γιαννακόπουλος, πήρα να ενημερώσω ότι πήραμε τον… (πραγματικά δεν θυμάμαι ποιον παίκτη μου είχε πει)». Παρακαλώ;;;; Έμεινα κόκαλο. Κοιτούσα τους συναδέλφους μου με απορία και νόμιζα ότι κάποιος είχε αποφασίσει να μου κάνει πλάκα. «Ρε παιδιά πήρε τηλέφωνο κάποιος και μου είπε ότι είναι ο Παύλος Γιαννακόπουλος και…». «Έτσι κάνει ο Παύλος», μου απάντησαν βάζοντας τα γέλια. Μα είναι δυνατόν να παίρνει ο ίδιος ο πρόεδρος τηλέφωνο και να δίνει ρεπορτάζ; Κι όμως. Όπως την πάτησα εγώ, την είχαν πατήσει και άλλοι συνάδελφοι (ονόματα δεν θα πω). Όμως, έτσι ήταν ο Παύλος. Όσο απλός είναι σαν άνθρωπος, τόσο μεγάλος παράγοντας, υπήρξε. Έδωσε πολλή αγάπη στον Παναθηναϊκό και εισέπραξε άλλη τόση από τον κόσμο του που θα είναι εκεί την 23η Σεπτεμβρίου για να τον αποθεώσει και πάλι, μαζί με τα υπόλοιπα αστέρια της ομάδας.

Ραντεβού λοιπόν στο ΟΑΚΑ, στις 23 Σεπτεμβρίου, για μια βραδιά έντονης συναισθηματικής φόρτισης.

Ρούλα Στεφανάκη Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει, λέει o λαός και η Ρούλα πιστεύει ότι της ταιριάζει γάντι. Η δημοσιογραφία δεν ήταν στα σχέδιά της, ούτε γεννήθηκε με το όνειρο να γίνει δημοσιογράφος. Ααα… να τα λέμε! Στα σχέδιά της ήταν να σπουδάσει και βλέπουμε. Όπως και έγινε. Πέρασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (ουδεμία σχέση με τη δημοσιογραφία φυσικά) πήρε και βεβαίωση ότι μπορούσε να διδάξει, όμως το συγκεκριμένο χαρτί, καταχωνιάστηκε κάπου στο αρχείο της, διότι πολύ απλά βρέθηκε στο δρόμο της το Sportime! Το μεγάλο της σχολειό της δημοσιογραφίας. Μια δεκαετία στο Sportime έκανε ρεπορτάζ μπάσκετ, ώσπου πιστεύει… το έμαθε πια το «παλιό-επάγγελμα». Στη συνέχεια εργάστηκε στο Derby, όπου βίωσε μια ακόμη ξεχωριστή εμπειρία, σύντομη μεν, αλλά πολύ ιδιαίτερη με εξαιρετικούς συναδέλφους με κάποιους εκ των οποίων εχει τη χαρά να ξανασυνεργαστεί (βλ. Γιάννη Αβραμίδη), εδώ στο Panathinaikos24. Και βέβαια δεν ξεχνάει το πέρασμά της και από το Onsports, από το οποίο επίσης έχει πολύ όμορφες στιγμές να θυμάται..