Ο κεντρικός του Παναθηναϊκού, Παναγιώτης Πελεκούδας, άνοιξε την καρδιά του στο Panathinaikos24.gr και μίλησε για όλους και για όλα.
Η έλευση του στον Παναθηναϊκό, ο πρώτος χρόνος στο τριφύλλι, το δέσιμο του με τον Σύλλογο και το μήνυμα του για την επόμενη μέρα.
Τι είπε για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, για τους Πανταλέων – Ανδρεόπουλο, για τον Σάσα Στάροβιτς αλλά και για τις δύο φετινές κούπες.
Όλα στη συνέντευξη – ποταμό που ακολουθεί στο Panathinaikos24.gr:
Πως αποφάσισες να έρθεις στον Παναθηναϊκό πριν δύο χρόνια;
«Είδα μια προσπάθεια που γινόταν για την αναγέννηση του συλλόγου με την διοίκηση του κ. Γιαννακόπουλου. Όλο αυτό μου ταίριαζε πάρα πολύ στο σκεπτικό μου, στα κυβικά μου και θεώρησα σωστό να είμαι μέλος σ΄ αυτή την προσπάθεια και όπου βγει».
Με λίγα λόγια επέλεξες τον Παναθηναϊκό επειδή ταυτιζόσουν με το πλάνο;
«Ναι ισχύει αυτό. Το πλάνο το διοικητικό, η εξέλιξη που έδειχνε ο σύλλογος και η θέληση των ανθρώπων με έκαναν να ταυτιστώ με την προσπάθεια που γινόταν. Μου αρέσει να προσπαθώ για να πετύχω κάτι. Να έχω ένα στόχο».
Θεωρείς ότι η αθλητική αναγέννηση η δική σου είναι συνδυασμένη με την αναγέννηση του Παναθηναϊκού;
«Δεν θεωρώ ότι έχω παίξει το καλύτερο μου βόλεϊ στον Παναθηναϊκό, αλλά μπορώ να σου πω ότι παίζοντας στον Παναθηναϊκό είμαι πιο χαρούμενος από ποτέ. Χαίρομαι να παίζω βόλεϊ πιο πολύ από ποτέ άλλοτε. Μετά από κάθε αγώνα είμαι χαρούμενος. Οπότε από κει που ήμουν ένας αθλητής απομονωμένος έγινα μέλος μιας οικογένειας. Της οικογένειας του Παναθηναϊκού».
Είσαι ικανοποιημένος από το πώς πήγαν τα πράγματα την πρώτη χρονιά;
«Τα συναισθήματα για εκείνη την χρονιά είναι κάπως… μοιρασμένα. Έχω την ικανοποίηση για το γεγονός ότι παίξαμε καλά, αλλά μου μένει μια πικρία καθώς θα μπορούσαμε να τερματίσουμε στην τρίτη θέση. Δεν τα καταφέραμε στα πλέι οφ ενώ είχαμε πολύ καλή αγωνιστική εικόνα. Μπορεί να ήταν το περιορισμένο μπάτζετ ή μπορεί να ήταν το ότι δεν είχαμε την ομοιογένεια που είχαμε φέτος. Πιστεύω ότι το δεύτερο ειδικά έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να τερματίσουμε στην πέμπτη θέση και όχι στην τρίτη. Πέσαμε στην Κηφισιά, η οποία ήταν φορμαρισμένη και είχε έμπειρους αθλητές και έτσι κατάφερε να μας κερδίσει».
Μετά το τέλος της πρώτης σου χρονιάς πίστευες ότι ένα χρόνο μετά ο Παναθηναϊκός θα είχε κατακτήσει δύο τίτλους;
«Όχι, μπορώ να πω ότι υπολόγιζα πως θα είμαστε σε κάποιους τελικούς. Έτσι το έβλεπα η αλήθεια είναι. Είχα συγκρατημένη αισιοδοξία, διότι ήθελα να δω πως θα κινηθούν και οι άλλες ομάδες. Όταν ξεκίναγε η χρονιά κανείς δεν περίμενε ότι θα πάρουμε δύο τίτλους. Θεωρούσαμε ότι θα βγούμε τρίτοι».
Αυτό ίσχυε ακόμα και μετά το πρώτο κομμάτι της σεζόν;
«Όταν ξεκινήσαμε και παίζαμε τόσο καλά, δηλαδή γύρω στο Νοέμβριο- Δεκέμβριο μπήκε σε όλους η ιδέα ότι πάμε για κάτι μεγάλο. Το αν θα το καταφέρναμε δεν το ξέραμε, αλλά το πιστεύαμε».
Μεταξύ σας το θέσατε ως στόχο ή όχι;
«Κάποια στιγμή ο κ. Ανδρεόπουλος μας είπε: «Δεν με νοιάζει να το πάρουμε, αλλά έτσι όπως σας βλέπω είναι κρίμα να μην φτάσουμε στην πηγή». Τώρα αν θα το παίρναμε ή όχι ήταν άλλο θέμα. Το σίγουρο ήταν ότι θα πηγαίναμε σαν αουτσάιντερ σε όλα τα παιχνίδια. Μέσα μας ξέραμε ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε».
Το σημείο μηδέν της φετινής επιτυχίας του Παναθηναϊκού είναι το πρώτο ματς του Λιγκ Καπ κόντρα στον Ολυμπιακό ή θεωρείς ότι είναι λίγο πιο πίσω;
«Για να σου πω την αλήθεια θεωρώ ότι είναι αρκετά πίσω. Το πιο σημαντικό ήταν ότι από την πρώτη στιγμή που παίζαμε όλοι μαζί δίναμε την ψυχή μας. Αυτό σε συνδυασμό με τις τακτικές και το φορμάρισμα της ομάδας έκανε την επιτυχία αν όχι δεδομένη πολύ πιθανή.
Φυσικά ότι θα φτάσεις τόσο ψηλά δεν το περιμένεις, αλλά είσαι σίγουρος ότι θα πας καλά. Όταν έγινε και αυτό στο Ρέντη νομίζω καταλάβαμε όλοι ότι είμαστε ισάξιοι.
Συνειδητοποιήσαμε ότι πλέον δεν είμαστε τόσο μεγάλο αουτσάιντερ. Δείξαμε στον Ολυμπιακό ότι πρέπει να μας υπολογίζει, καθώς δεν είμαστε μια ομάδα που θα μας έχει εύκολα».
Πως ο Παναθηναϊκός από το σημείο που έχανε 2-0 στο πρώτο τελικό του Λιγκ Καπ έφτασε στο να το κατακτήσει;
«Κοίτα πριν από την έναρξη των τελικών του Λιγκ Καπ, οι πιθανότητες ήταν μοιρασμένες σχετικά με το ποιος θα το κατακτήσει. Όταν όμως στο πρώτο ματς ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με 2-0 τότε οι πιθανότητες ήταν 80-20 υπέρ αυτών. Οπότε στο σημείο αυτό μας έφυγε το βάρος του φιναλίστ και γίναμε η ομάδα του Παναθηναϊκού που μάχεται. Αυτή η ομάδα που μάχεται είναι δύσκολο να πέσει. Πιο πριν από το 2-0 ήμασταν μια ομάδα που έπαιζε τελικό απλά και ήθελε απεγνωσμένα να το πάρει. Είχαμε χάσει για λίγο τη διασκέδαση μας και την ψυχή μας.
Όταν είδαμε ότι ο στόχος απομακρύνεται και ότι θα χάσουμε λογικά αδιαφορήσαμε για τον στόχο και αρχίσαμε να παίζουμε καλά για να περνάμε καλά. Με λίγα λόγια απελευθερωθήκαμε, καθώς μας έδειχναν ότι δεν μπορούμε να το πάρουμε. Νομίζω ότι εμείς αδικούσαμε τους εαυτούς μας στα πρώτα δύο σετ του πρώτου ματς. Απ΄ ότι φάνηκε αυτοί λύγισαν με την πίεση. Στο δεύτερο παιχνίδι θεωρήσαμε ότι στο 2-0 τελείωσε το παιχνίδι. Μας πίεσαν λίγο και δεν μπορούσαμε να το διαχειριστούμε, καθώς γίναμε πάλι το φαβορί. Μπροστά στην έδρα μας, με τον κόσμο μας, με τον πρόεδρο στο γήπεδο. Ήμασταν ένα βήμα από την επιστροφή του Παναθηναϊκού στους τίτλους μετά από χρόνια και έτσι η πίεση αυξήθηκε πάρα πολύ. Είχαμε καλό προπονητή, καλούς παίκτες και έτσι καταφέραμε στο γκόλντεν σετ να κάνουμε αυτό που κάναμε».
Θεωρείς λοιπόν ότι όλο αυτό δεν έχει να κάνει με τον αντίπαλο, αλλά με το πώς ο Παναθηναϊκός θα διαχειριζόταν την εκάστοτε κατάσταση;
«Φέτος θεωρώ ότι ήταν κάπως έτσι. Εμείς τους πιέσαμε αρκετά και αυτοί δεν κατάφεραν να αποδώσουν όσο έπρεπε. Νομίζω ότι είναι πιο πολύ το ψυχολογικό κομμάτι. Όταν το φαβορί αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι φαβορί είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Όπως και όταν το αουτσάιντερ καταλάβει ότι πλέον οι ρόλοι έχουν αλλάξει. Δεν είναι εύκολο. Ηταν πολύ δύσκολο και για μας λοιπόν. Η κόντρα φέτος ήταν μεγάλη».
Θεωρείς ότι φέτος αιφνιδιάσατε τον Ολυμπιακό;
«Στο Λιγκ Καπ ναι, αλλά στο πρωτάθλημα όχι. Θεωρώ ότι στο πρωτάθλημα δεν ήταν ο Ολυμπιακός που περιμέναμε. Οι παίκτες δεν ήταν συγκεντρωμένοι στο στόχο τους. Μπορώ να σου πω ότι εκείνη την περίοδο ήμασταν καλύτεροι. Το γιατί δεν μπορώ να το ξέρω. Εμείς προετοιμαστήκαμε σωστά για τον τίτλο και έτσι τα καταφέραμε».
Όλο αυτό με τον κορωνοϊό πως επηρέασε εσάς τους αθλητές;
«Αυξήθηκαν πάρα πολύ οι πόνοι στα κορμιά μας, καθώς από εκεί που είσαι σε πλήρη αδράνεια, ξαφνικά ανεβάζεις απότομα ρυθμό. Ήταν λογικό λοιπόν να υπάρχουν μικροτραυματισμοί. Ευτυχώς όμως δεν είχαμε μεγάλους τραυματισμούς. Όλες οι ομάδες θα είχαν προβλήματα. Θέλω να πω ότι έκαναν υπερπροσπάθεια οι αθλητές μόνο και μόνο για να εμφανιστούν στο γήπεδο».
Όλο αυτό όμως βγήκε σε καλό σωστά ;
«Ναι βγήκε σε καλό στο ελληνικό βόλεϊ και ακόμα περισσότερο στον Παναθηναϊκό. Η κατάκτηση αυτή του πρωταθλήματος γέμισε χαρά τους Παναθηναϊκούς, τους έκανε να ελπίζουν ξανά και έδωσε ώθηση στο να γραφτούν περισσότερα μέλη και να μην τα περιμένουν όλα από έναν άνθρωπο».
Θα ήθελες λοιπόν να μου πεις δύο λόγια για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο;
«Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πήρε μια απόφαση να απομακρυνθεί από την ομάδα. Είναι μια απόφαση που σίγουρα τον πονάει και σίγουρα την έχει σκεφτεί καλά πριν την πάρει και ξέρει και γιατί το έκανε. Η οικογένεια αυτή έχει δώσει τόσα στον Παναθηναϊκό και δεν μπορούμε να κρίνουμε και να πούμε κακή κουβέντα. Είναι ο λόγος που εμείς πήραμε πρωτάθλημα, είναι ο λόγος που είχαμε οικονομική άνεση.
Καλές συνθήκες εργασίας. Όταν λοιπόν κάποιος παραλαμβάνει μια ομάδα με πολλά εκατομμύρια χρέος και φτάνει σε ένα επίπεδο να λειτουργεί ο Ερασιτέχνης και μόνος του πια, σημαίνει ότι είχε ένα όραμα και πέτυχε. Το αν ολοκλήρωσε το όνειρο του είναι κάτι που το ξέρει ο ίδιος. Εγώ δεν ξέρω αν τελικά ολοκληρώθηκε το πέρασμα του πραγματικά ή κάποια στιγμή θα γυρίσει στον Παναθηναϊκό».
Όταν εσείς μάθατε ότι ο Γιαννακόπουλος φεύγει από τον Παναθηναϊκό τι είπατε μεταξύ σας;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν σκεφτήκαμε ούτε στιγμή ότι θα τα παρατήσουμε. Εκείνη την περίοδο στο να κρατηθεί η ομάδα ενωμένη και δυνατή σημαντικό ρόλο έπαιξε τόσο ο αρχηγός μας όσο και ο προπονητής μας. Το κάναμε για μας. Εμείς είπαμε πάμε να το πάρουμε για μας και για τον πρόεδρο που μας πλήρωσε εκείνη τη στιγμή. Ήταν μια σφαλιάρα. Επρεπε να το κάνουμε για μας και τον κόπο μας».
Στους τελικούς είδαμε ότι όλοι συμμετείχαν πλην του Σάσα Στάροβιτς. Ποια είναι η γνώμη σου γι΄αυτό;
«Ο Σάσα Στάροβιτς γενικά για την ομάδα μας θα είναι μια απώλεια και για του χρόνου. Με το κορμί που έχει ο Σάσα και με τόσο μεγάλο διάστημα αποχή δεν θα μπορούσε να παίξει καν. Είναι ένα παιδί 2.08, το οποίο κατά τη διάρκεια της έξαρσης της πανδημίας δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, καθώς ήταν όλη την μέρα σπίτι του με τη γυναίκα του και το νεογέννητο παιδί του. Αυτός ο παίκτης για να προετοιμαστεί θα ήθελε τρεις μήνες. Εγώ θεωρώ λογική την απόφασή του και ίσως έκανε και καλό στον Παναθηναϊκό».
Το λες με την έννοια ότι είχε την ευκαιρία ο Ράπτης να αναδειχθεί σε μια νέα θέση;
«Ναι και γι΄ αυτό, αλλά για το ότι η ομάδα γλίτωσε κάποια χρήματα. Το να πιέσεις έναν αθλητή να παίξει χωρίς να είναι καλά το κορμί του και θα ρισκάρει τη δική του καριέρα, αλλά και την ομάδα. Την ομάδα καθώς αν το κορμί του δεν προλάβαινε να επανέλθει, τότε θα είχαμε έναν παίκτη λιγότερο.
Όποτε ήταν πολύ τίμιο που το ξέραμε από την αρχή. Ο Σάσα πήρε αυτή την απόφαση καθώς πίστευε ότι δεν θα καταφέρει να είναι έτοιμος. Δεν ήταν στη λογική ότι δεν θέλω να σας δω. Δεν είναι κακό παιδί, αλλά η κατάσταση τον έφερε στο σημείο να αποφασίσει για το αν θα ρισκάρει κάποια χρόνια από την καριέρα του. Ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει αλλά το παιδί πήρε μια απόφαση σωστή τόσο για την καριέρα του όσο και για τον Παναθηναϊκό.
Το λέω αυτό διότι αν σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του θα ερχόταν να πάρει τα χρήματα. Είναι πολύ απλό. Δεν θα πιεζόταν και θα έπαιρνε και τα λεφτά. Οπότε ο Σάσα είναι πολύ τίμιος. Δεν υπάρχει κακία. Ο Στάροβιτς είναι μέλος της οικογένειας και δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο μας βοήθησε μέσα στη χρόνια. Εγώ σου λέω με σιγουριά ότι και εδώ να ήταν δεν θα κατάφερνε να παίξει. Επίσης έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα δεν θα κατάφερνε να πιάσει την απόδοση που έπιασε ο Αλέξανδρος».
Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί σε αυτήν την ηλικία να αλλάξει θέση και να το κάνει τόσο καλά;
«Όταν ζητάς από ένα παιδί 19 χρονών να παίξει σε άλλη θέση και το κάνει και τέλεια είναι μεγάλη υπόθεση. Ειδικά μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα είναι… θαύμα. Μπορώ να σου πω ότι είναι μια αλλαγή που δεν γίνεται τόσο συχνά. Είναι κάτι που το κάνουν λίγοι παίκτες στον κόσμο.
Διαφοροποιείσαι σαν παίκτης με την κίνηση αυτή. Για την ακρίβεια για να καταλάβει ο κόσμος, ο διαγώνιος παίρνει επιθέσεις από την πίσω ζώνη σε αντίθεση με τον ακραίο. Αυτό το κάνουν 3-4 παίκτες σε όλο τον κόσμο. Ο Αλέξανδρος το έκανε σε μια μικρογραφία, καθώς οι υπόλοιποι το κάνουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι πολύ σημαντικό αυτό για τον Αλέξανδρο. Η ιστορία θα δείξει πόσο τρανός θα γίνει. Να σου πω και κάτι και να έφευγε ο Αλέξανδρος δεν θα μπορούσε να του πει κανείς τίποτα».
Τι είναι αυτό που σας κράτησε στην ομάδα ;
«Θα αρχίσω από κάτι άλλο πρώτα. Η ομάδα μας φέτος στηριζόταν στον ενθουσιασμό και φυσικά στην ομοιογένεια. Αν εξαιρέσεις τον Αλέξανδρο, όλοι οι υπόλοιποι ήμασταν στο ίδιο επίπεδο. Η ομοιογένεια αυτή λοιπόν υπάρχει και στα αποδυτήρια. Αν παρατηρήσεις τις δηλώσεις των ξένων μας, που είναι σπάνιο αυτό, λένε ότι εγώ περνάω τέλεια εδώ. Όπως φυσικά το ίδιο πιστεύουν και οι Έλληνες. Ανεξάρτητα με το εάν παίρναμε πρωτάθλημα ή όχι.
Πριν φύγει ειδικά ο κ. Γιαννακόπουλος όλοι λέγαμε ότι θα μείνουμε, καθώς κανείς δεν ήθελε να… χαλάσει την οικογένεια. Αυτό ίσχυε φυσικά και μετά σε μεγάλο βαθμό. Έχει χτιστεί μια οικογένεια. Αυτό είναι που μας κράτησε ενωμένους. Ο ένας νοιάζεται για τον άλλον. Αυτά που γινόντουσαν και γίνονται στον Παναθηναϊκό είναι σπάνια. Αυτό το κλίμα είναι σπάνιο και δεν το βρίσκεις αλλού. Είχαμε προπόνηση και πηγαίναμε 1 ώρα νωρίτερα και καθόμασταν έξω από το γήπεδο για να μιλήσουμε. Σε υπόλοιπες ομάδες δεν το βλέπεις αυτό».
Πως ένιωσες με τον χαμό που έγινε μετά το τέλος του πρωταθλήματος;
«Η χαρά ήταν απίστευτη. Αυτά που ζήσαμε εκεί δεν τα έχω ξαναζήσει στη ζωή μου. Εμάς απλά μας είπανε ότι θα έχει 500-1000 άτομα. Δεν περιμέναμε ότι θα γίνει αυτός ο χαμός».
Θεωρείς ότι με τον τρόπο αυτό ξέσπασε ο κόσμος για τις δύσκολες στιγμές που βιώνει ο σύλλογος;
«Ναι είναι η αλήθεια αυτό. Ο Σύλλογος έχει βιώσει… μαύρες ημέρες τα τελευταία χρόνια. Ο Ερασιτέχνης για χρόνια και πριν έρθει ο Γιαννακόπουλος ήταν υπό διάλυση. Το μόνο τμήμα που κράταγε και προσπαθούσε ανεξάρτητα με το τι γινόταν ήταν το βόλεϊ. Γι΄ αυτό ευθύνη έχουν τόσο ο Σωτήρης όσο και ο κόουτς. Οι καταστάσεις ήταν τραγικές αλλά και πάλι τα παιδιά κατέβαιναν κανονικά στους αγώνες. Μπορώ να πω ότι το βόλεϊ του Παναθηναϊκού είναι η «Μάνα του Λόχου» στον Ερασιτέχνη.
Φέτος το κατοχυρώσαμε αυτό. Γι΄ όλο αυτό το… μπαμ που έχει γίνει με τις εγγραφές αλλά και με τους ανθρώπους που βοηθούν μεγάλο ρόλο έχει παίξει η επιτυχία του βόλεϊ. Ο μέσος Παναθηναϊκός «τρελάθηκε» που πήραμε ένα τίτλο με την κατάσταση που υπήρχε. Δεν ήταν ένας τίτλος εύκολος αν αναλογιστείς το πόσο ρευστά ήταν τα πράγματα. Δεν ήξερες πως και με ποιον να πανηγυρίσεις. Εμείς βρεθήκαμε στη μέση, διότι ήμασταν το μόνο τμήμα που αγωνιζόταν. Έγινε πολύ καλή διαχείριση από τον αρχηγό, τον προπονητή και τη νέα διοίκηση και την παλιά διοίκηση. Όλο αυτό είναι πολύ αισιόδοξο για το μέλλον. Υπάρχουν πολλοί δυνατοί άνθρωποι γύρω από τον Παναθηναϊκό, που μπορούν να συσπειρωθούν. Επίσης πολύ σημαντικό είναι το γηπεδικό. Αν λυθεί αυτό τότε δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα».
Έκανες μια ανάρτηση πρόσφατα με μια φωτογραφία σου και τη λέξη ενιαίος. Τι εννοούσες με αυτό;
«Εγώ θεωρώ το να είσαι ενιαίος σαν άνθρωπος, σε βοηθάει στο να είσαι άνθρωπος. Με την ίδια λογική πιστεύω ότι και ένας σύλλογος το να είναι ενιαίος από τα μεγάλα αθλήματα μέχρι τα μικρά, μπορεί να ανθίσει σε όλα τα κομμάτια του. Μόνο ενιαίος μπορεί ο σύλλογος να γίνει ξανά αυτό που ήταν σε όλα τα τμήματα».
Θα ήθελα να μου πεις δύο λόγια για την ανανέωση σου. Πως έγινε; Υπήρχε παρασκήνιο;
« Ήταν μια τυπική διαδικασία ουσιαστικά. Δεν υπήρχε κανένα παρασκήνιο. Είχα εμπιστοσύνη στον προπονητή, στον παλιό πρόεδρο και στον καινούργιο πρόεδρο ότι δεν θα ανοίξει ρουθούνι. Δεν ήταν κάτι δύσκολο».
Σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Τσάτσιτς είπε για ένα παιχνίδι που έχετε και τόνισε ότι αυτός δεν… πληρώνει ποτέ. Τι έχεις να πει γι΄ αυτό;
«(σ.σ. γέλια). Έχουμε ένα παιχνίδι που παίζουμε στην προθέρμανση. Είναι πολύ καλός και η ομάδα του είναι πολύ καλή και χάνουμε. Αυτός είναι με τον Σωτήρη και εγώ είμαι με τον Χαράλαμπο και τους υπόλοιπους. Οι υπόλοιπες ομάδες το παίζουν έτσι και εμείς το έχουμε αναγάγει σε… επιστήμη. Εμείς έχουμε φτάσει σε σημείο να τσακωνόμαστε. Είναι εκπληκτικό».
Με τι θα είσαι ικανοποιημένος σε ένα χρόνο από τώρα;
«Θα είμαι ικανοποιημένος αν έχω περάσει όσο καλά πέρασα τη φετινή χρονιά. Άσχετα με τους τίτλους. Και να μην παίρναμε τίτλο πάντα θα θυμόμουν αυτή τη χρονιά. Απλά όλο αυτό έχει συνδυαστεί με δύο τίτλους και έχει γίνει ακόμα πιο σημαντικό. Είναι ακόμα πιο γλυκό».
Η επόμενη χρονιά είναι πιο δύσκολη θεωρείς;
«Μπορεί ναι μεν να πηγαίνει σαν πρωταθλητής, αλλά δεν είναι φαβορί. Έχουν κάνει πολύ καλές κινήσεις και οι άλλες ομάδες».
Θα ήθελες να πεις κάτι στον κόσμο;
«Μακάρι να ανοίξουν τα γήπεδα και να τους έχουμε σύντομα δίπλα μας. Μέχρι να γίνει αυτό να συνεχίσουν να στηρίζουν τον Ερασιτέχνη, για να μπορούν να πρωταγωνιστήσουν και τα υπόλοιπα τμήματα».
Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις δύο λόγια για τον Σωτήρη Πανταλέων και για τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο.
«Είναι ο λόγος που ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο σημείο αυτό. Ήταν εκεί όταν η ομάδα διαλυόταν, αλλά και στις επιτυχίες. Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Αυτοί οι δύο άνθρωποι πρέπει να είναι πάντα στον σύλλογο. Όχι μόνο στο βόλεϊ, αλλά και γενικότερα στο σύλλογο. Έχουν όραμα για τον Σύλλογο. Ακόμα και από τις δηλώσεις του το καταλαβαίνεις αυτό».
🏐 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο Βόλεϊ
