Πηγαίνοντας για ένα ηχηρό μήνυμα

Έβαλε δύσκολα στον ίδιο του τον εαυτό ο Παναθηναϊκός με την ήττα από τον Ατρόμητο. Και μετατρέπει την εβδομάδα 28/01 – 04/02 σε… διαβολοβδομάδα. Μπορεί να κριθούν πολλά μέσα σε αυτή. 28 Γενάρη στην Τούμπα πρωτάθλημα. 31 Γενάρη στο Περιστέρι Κύπελλο. 4 Φεβρουαρίου με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο πρωτάθλημα. Σε ένα πρωτάθλημα που βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Και σε ένα Κύπελλο που πλέον η πρόκριση, μετά το 1-2 του πρώτου αγώνα, δυσκόλεψε. Αφάνταστα. Μην ξεχνάτε πως ο Παναθηναϊκός έχασε στο Περιστέρι στο πρωτάθλημα, σε ένα ματς που του δημιούργησε πολλά θέματα. Και επί της ουσίας αποτέλεσε και το τέλος του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Κακός δαίμονας ο Ατρόμητος, αλλά τουλάχιστον μπορεί κάποιος να κρατήσει στο μυαλό του πως αυτό το αποτέλεσμα ήταν μια ξεκάθαρη μαγική εικόνα. Γιατί; Γιατί αυτό το ματς ήταν το πιο παραγωγικό από πλευράς ευκαιριών της εποχής Τερίμ. Οι μισές να είχαν μπει στα δίχτυα, οι πράσινοι θα πήγαιναν για… απογευματινό καφέ την Τετάρτη στο Περιστέρι. Δεν μπήκαν και θα πάνε για «μάχη». Είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει, το ότι τόσες πολλές ευκαιρίες δεν έγιναν γκολ, αλλά είναι θετικό που η ομάδα αρχίζει να βρίσκει και πάλι αυτοματισμούς, δημιουργία, επιθετικότητα, κυριαρχία. Γιατί τα είχε χάσει.

Πριν το Περιστέρι όμως υπάρχει η Τούμπα. Ναι είναι ματς στο οποίο επί της ουσίας δεν κρίνεται τίτλος, αφού έχουμε ακόμα δρόμο. Αλλά στον ψυχολογικό τομέα, λίγο μετά τη «σφαλιάρα» της Τετάρτης, παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Μια ήττα μπορεί να φέρει τριγμούς, έλλειψη εμπιστοσύνης στο πλάνο και… τρίτη θέση. Κι αυτό θα είναι πολύ μεγάλο ψυχολογικό βάρος. Και θα μετατρέψει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό σε… μεγάλο τελικό!

Επειδή πλέον μιλάμε ξεκάθαρα για τον Παναθηναϊκό του Τερίμ και θα πρέπει να αρχίσουμε να διαγράφουμε εκείνον του Γιοβάνοβιτς, τα πεπραγμένα των πράσινων με τον Τούρκο έως τώρα στον πάγκο σε ντέρμπι είναι τα εξής: τρία παιχνίδια, τρεις ισοπαλίες. Δύο με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο και ένα με την ΑΕΚ στο πρωτάθλημα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αλλά το πρόσημο είναι μάλλον θετικό. Γιατί; Γιατί ήρθε η πρόκριση και μάλιστα με… αντρίκιο τρόπο απέναντι στον Ολυμπιακό. Με τους πράσινους να κερδίζουν ένα σωρό προβλήματα, να ατσαλώνονται και να προκρίνονται.

Και γιατί στη Νέα Φιλαδέλφεια δέχτηκαν μια κρύα ισοφάριση στις καθυστερήσεις, με ένα ακόμα πιο κρύο πέναλτι. Σε ένα ματς που αν ήταν πιο τολμηροί μετά το 1-2 θα είχαν βάλει και τρίτο και θα το είχαν καθαρίσει. Αυτό το πρόσωπο χρειάζεται ο Παναθηναϊκός στην Τούμπα. Της Νέας Φιλαδέλφειας στα πρώτα 70 λεπτά. Αλλά για να έχει αυτό το πρόσωπο, δεν υπάρχουν… πειράματα. Χρειάζεται άμυνα κανονική, με… μπαρουτοκαπνισμένους, χρειάζονται παίκτες που τον κουβάλησαν στην περσινή πορεία πρωταθλητισμού, χρειάζεται η μαχητικότητα που τον διέκρινε.

Μπροστά η ποιότητα περισσεύει. Ο Μπακασέτας έδειξε με το καλημέρα πως θα κάνει τη διαφορά και δε θα αργήσει η στιγμή που θα είναι ο απόλυτος ηγέτης μέσα στο γήπεδο, ο Αϊτόρ είναι κεφάτος, ο Ιωαννίδης επιστρέφει, ο Μπερνάρ είναι ξεκούραστος (δεν του ταιριάζει να έρχεται από τον πάγκο). Τις φάσεις θα τις βρει. Αλλά αυτή τη φορά πρέπει και να τις αξιοποιήσει. Ένα διπλό την Κυριακή θα είναι το πλέον ηχηρό μήνυμα ότι ο Παναθηναϊκός είναι εδώ και είναι φαβορί.