Όχι, στην Κομοτηνή ο Παναθηναϊκός δεν ήταν εντυπωσιακός. Δεν μάγεψε με την απόδοσή του, δεν μας έκανε όλους να καμαρώνουμε με την εμφάνιση του. Είχε, όμως, κάτι που χρειάζεται να διαθέτουν όλες οι μεγάλες ομάδες. Αυτές που κάνουν πρωταθλητισμό. Σοβαρότητα. Στοιχείο που δεν επέτρεψε σχεδόν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να αμφισβητηθεί η ανωτερότητά του και να ελπίζει ο Πανθρακικός σε καλύτερο αποτέλεσμα.
Αυτή τη φορά οι «πράσινοι» δεν σπατάλησαν ευκαιρίες. Δεν έκαναν δώρα στην άμυνα. Κι όταν σκόραραν για πρώτη φορά με τον εξαιρετικό Καρέλη δεν επαναπαύτηκαν. Αντιθέτως, σκόραραν και δεύτερο τέρμα, έστω κι αν αυτό ήρθε από την ευγενική χορηγία του Σέρεμετ και αφού «κλείδωσαν» το «διπλό» σε μια από τις πιο δύσκολες έδρες του φετινού πρωταθλήματος έκαναν μια άψογη διαχείριση όπως επιβάλλεται να κάνουν οι μεγάλοι. Εκλεισαν χώρους, κυκλοφόρησαν καλά την μπάλα, απέφυγαν τα φτηνά λάθη και ακολούθησαν κατά γράμμα τις εντολές του Γιάννη Αναστασίου, ο οποίος βλέποντας τον Πανθρακικό να αγωνίζεται με πέντε αμυντικούς, επομένως, έναν λιγότερο ποδοσφαιριστή στο κέντρο, φόρτωσε τη μεσαία του γραμμή, μ’ αυτό το 4-3-2-1 και δικαιώθηκε.
Κάντε, τώρα, ένα… rewind. Θυμηθείτε παιχνίδια στα οποία η διαχείριση των ποδοσφαιριστών του «τριφυλλιού» δεν ήταν καλή, με αποτέλεσμα να χάνονται πολύτιμοι βαθμοί. Προσοχή: Γράφω η διαχείριση και όχι η εμφάνιση. Άλλο πράγμα το ένα, άλλο το άλλο. Κάτι για το οποίο έχει μιλήσει ο προπονητής της ομάδας, γνωρίζοντας απ’ έξω κι ανακατωτά τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του «τριφυλλιού».
Ολο αυτό, λοιπόν, όπως και άλλα, διορθώνονται. Με την πολλή και καλή δουλειά που γίνεται στο Κορωπί, με τα παιχνίδια που «ψήνουν» τους νεαρούς ποδοσφαιριστές, με την ομοιογένεια και τη «γνωριμία» των ποδοσφαιριστών όσο περνάει ο καιρός. Κι όταν αυτό «φτιάχνεται», τότε σιγά σιγά αποκτάς και σταθερότητα, στοιχείο απαραίτητο σε μια ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Και ο Παναθηναϊκός είναι τέτοιος που σύντομα θα χρειαστεί να ξανακάνει πρωταθλητισμό…
Υ.Γ.: Ο Καρέλης είναι μια κλασσική περίπτωση ποδοσφαιριστή με ταλέντο, αλλά αδούλευτος σε βασικά πράγματα. Με τον Γιάννη Αναστασίου και φυσικά τον Στιβ Ρούτερ (μην τον ξεχνάμε), ο νεαρός άσος βελτιώνεται. Εξαιρετικός και χθες. Αυτό το παιδί, με σωστή δουλειά και το κεφάλι χαμηλά μπορεί στο μέλλον να κάνει πολλά και σπουδαία πράγματα. Τα προσόντα τα διαθέτει.
