Το ποδόσφαιρο κέρδισε τις καθυστερήσεις

Απόγευμα Τρίτης «έβγαινε» από την ομάδα του ΟΦΗ πως συγκρούστηκαν στην προπόνηση Ζόρο και Παπάζογλου. Την ίδια ώρα, μας ενημέρωναν πως ο Μακρής είναι αμφίβολος, αφού νιώθει ενοχλήσεις. Οι συνάδελφοι από την Κρήτη διαβεβαίωναν όσους επικοινωνούσαν μαζί τους πως κανείς από τους τρεις δεν αντιμετωπίζει το παραμικρό πρόβλημα. «Τρικ» άλλων εποχών από τον Σα Πίντο. Αντι – ποδοσφαιρικό. Εν έτει 2014, που όλα μαθαίνονται και που ο ρεπόρτερ με ένα τηλέφωνο στον παίκτη μπορεί να μάθει αν έχει κάτι ή όχι, τέτοιου είδους πρακτικές δεν πιάνουν.

Μία μέρα μετά, ο ΟΦΗ κατέβηκε στη Λεωφόρο για να «καταστρέψει». Για να κάνει καθυστερήσεις, να πέφτουν οι παίκτες στο έδαφος, να δένουν τα κορδόνια τους περίπου δύο λεπτά, να τρέχει ο Ζόρο να βάλει τον τραυματία Ζε Εντουάρντο στο γήπεδο. Τίποτα – απολύτως τίποτα – ποδοσφαιρικό. Εξαίρεση αποτέλεσε η παράταση, όταν πια ο ΟΦΗ έτρεχε και δεν έφτανε.

Με τέτοιες πρακτικές, απέναντι σε μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός του Αναστασίου, που έχει για κορόνα το στρωμένο ποδόσφαιρο και την «βάζουμε τη μπάλα κάτω» λογική, δεν έχεις τύχη. Οσο κι αν αυτή τον ευνόησε τον ΟΦΗ στις δύο ευκαιρίες του Λαγού στο φινάλε της κανονικής διάρκειας. Ο Παναθηναϊκός άξιζε να πάρει την πρόκριση στον τελικό και την πήρε. Γιατί είχε θέληση, είχε κάψα, είχε υπομονή στο παιχνίδι του. Δεν βγήκε από το ξεκίνημα με… φούρια, δεν αγχώθηκε, δεν τρελάθηκε. Πέτυχε το πολυπόθητο γκολ νωρίς και στη συνέχεια έψαξε την κατάλληλη ευκαιρία. Ολοι γνώριζαν πως όταν ερχόταν το δεύτερο γκολ, όλα θα τελείωναν. Αργησε να έρθει, αλλά ήρθε, από τον παίκτη που δικαιούται λίγο περισσότερο από τους υπόλοιπους να σηκώσει αυτή την κούπα. Τον Μάρκους Μπεργκ.

Στο δοκάρι του Νούνιες, αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Κακά τα ψέματα, αν ο Αργεντινός έκανε το 2-1 στο συγκεκριμένο σημείο, δύσκολα ο Παναθηναϊκός θα έβρισκε την δύναμη – ψυχική και σωματική – να επανέλθει. Θα ήταν άδικο πέρα ως πέρα. Οι «πράσινοι» έχουν καλύτερη ομάδα από τον ΟΦΗ, έχουν παίκτες με προσωπικότητα, έχουν νιάτα που το λέει η ψυχή τους και έχουν προπονητή που προσπαθεί με ποδοσφαιρικά κριτήρια να προοδεύσει και την ομάδα του και τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο τελικός δεν είναι μακριά. Ο Παναθηναϊκός, μετά την εξασφάλιση της άδειας και την επιστροφή του στα ευρωπαϊκά σαλόνια, έχει μια χρυσή ευκαιρία να κλείσει μια σεζόν που ξεκίνησε με άγχος και προβληματισμό, περισσότερο επιτυχημένα απ’ ότι θα περίμενε ακόμα και ο ίδιος ο Γιάννης Αλαφούζος. Αυτό το Κύπελλο, αν τελικά έρθει, θα θυμίζει πρωτάθλημα. Αρκεί να σκεφτείτε πως ο αντίπαλος – είτε είναι ο ΠΑΟΚ, είτε ο Ολυμπιακός – έχει πολλαπλάσιο μπάτζετ από τον Παναθηναϊκό.