Έγραφα και τη περασμένη εβδομάδα, μετά το ματς στη Βέροια, ότι αντιλαμβάνομαι απόλυτα το «ξενέρωμα» των ποδοσφαιριστών, την αγανάκτηση, την άρνηση. Δεν είναι λίγο να σου παίρνουν τους βαθμούς στις δικαστικές αίθουσες, δεν είναι λίγο Κυριακή με Κυριακή – ενίοτε αν χρειαστεί και Τετάρτες- να σε σφάζουν κάτι απίθανοι τύποι και να μη σε αφήνουν με το «έτσι θέλω» να χαρείς τις προσπάθειες σου. Τόσο στη Βέροια όμως όσο και χθες με τον Αστέρα, οι δικαιολογίες περισσεύουν.
Όταν ο συμπαθής Μπεν ομοιάζει με τον Λιονέλ Μέσι κι όταν ο Μπαράλες του Αστέρα Τρίπολης σου κάνει πλάκα, σαν άλλος Ιμπραϊμοβιτς, μέσα στη Λεωφόρο, τότε έχεις πρόβλημα. Πρόβλημα έχεις επίσης όταν στα τελευταία τρία ματς πρωταθλήματος έχεις πάρει έναν βαθμό κι ενώ θα μπορούσες να μπεις στα playoff άνετος και σίγουρος, τώρα κινδυνεύεις να βρεθείς πανικόβλητος και καταϊδρωμένος.
Εξίσου προβληματικές και οι δηλώσεις του κόουτς. Στη Βέροια δοκιμάσαμε κάποια νέα σχήματα και πράγματα, χθες δεν υπήρχε η διάθεση και φοβηθήκαμε. Κόουτς, αφού το ξέρεις και το βλέπεις το πρόβλημα, λύσε το.
Είναι ζωτικής σημασίας για το «τριφύλλι» να μπει στα Playoff με πλεονέκτημα βαθμολογικό και ψυχολογικό. Χθες, η ομάδα έδωσε το δικαίωμα στον Αστέρα να πιστεύει, ότι πράγματι μπορεί να χτυπήσει τη δεύτερη θέση στο μίνι πρωτάθλημα του Μαΐου κι αυτό δε θα μας βγει σε καλό. Τα δύσκολα έσοδα μιας πρόκρισης στο champions league αλλά τουλάχιστον τα σίγουρα του europa league, είναι ικανά να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας της επόμενης χρονιάς. Πειραματισμοί και αδιαφορία απαγορεύονται.
Ένα ακόμα «κάζο» και στα playoff η ομάδα θα είναι με την πλάτη στον τοίχο. Τα τέσσερα ματς που απομένουν είναι τελικοί. Δεν είναι τελικοί που αρέσουν σε κόσμο και ομάδα, δεν θα φέρουν τίτλους ούτε πανηγυρισμούς, αλλά το να κλείσει η σεζόν θετικά είναι ανάγκη υψίστης σημασίας. Η ομάδα επιβάλλεται να παρουσιαστεί σοβαρή και να τελειώσει τη δουλειά. Διαφορετικά, έρχονται κι άλλα «κάζα»…
