Πιο σημαντικό το «μηδέν» απ’ την «τεσσάρα»
Απέναντι σε μία ομάδα που του είχε σκορπίσει φόβο, ο Παναθηναϊκός έκανε επίδειξη δύναμης και επιθετικά και αμυντικά, κερδίζοντας και τον Βοσκάκη. Γράφει ο Βασίλης Μοιρώτσος.
Βλέπεις τις τελικές προσπάθειες στο τέλος του ματς και διαπιστώνεις πως ο Παναθηναϊκός ήταν άκρως αποτελεσματικός. Εφτά τελικές, οι έξι απ’ αυτές στο τέρμα, τέσσερα γκολ. Καταπληκτικό ποσοστό. Βλέπεις και του Αστέρα. 15 τελικές. Αν δεν έχεις παρακολουθήσει το παιχνίδι θα νομίζεις πως αυτό το 0-4 είναι πλασματικό. Καθόλου. Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε μάλιστα να πετύχει κι άλλα τέρματα στο φινάλε με τις αντεπιθέσεις που έβγαζε.
Κι όμως, η μεγάλη νίκη στην Τρίπολη ήρθε κυρίως λόγω της αμυντικής λειτουργίας. Ο Αναστασίου έβαλε τον Κουτρουμπή μπροστά από τους Σίλντεφελντ και Ταυλαρίδη και «χάλασε» το μυαλό του Βεργέτη. Ο προπονητής του Αστέρα Τρίπολης άλλαξε το σχήμα προκειμένου να πιέσει τους Κουτρουμπή και Λαγό, αλλά οι κεντρικοί του χαφ… κουτουλούσαν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να χάσει τη συνοχή και τη δημιουργία που μας είχε συνηθίσει ο Αστέρας. Ο Παναθηναϊκός απειλήθηκε ουσιαστικά μόνο δύο φορές. Στην κεφαλιά του Νίκο στο πρώτο μέρος, με το αποτέλεσμα στο 0-0 και στο… άχαστο του Γιαννιώτα με το ματς τελειωμένο στο δεύτερο ημίχρονο.
Ο Μπαράλες, που στη Λεωφόρο έκανε «παπάδες» ήταν σαν να μην υπήρξε στο γήπεδο. Ο εγωισμός των Σίλντεφελντ και Ταυλαρίδη μέτρησαν για να τον εξαφανίσουν. Οι ακραίοι του Αστέρα περιορίστηκαν λόγω του… 4-6-0 του πρώτου ημιχρόνου, αφού Κλωναρίδης και Καρέλης έδιναν βοήθειες και ο Γιαννιώτας ήταν στον πάγκο. Ο Παναθηναϊκός έφερε το ματς εκεί ακριβώς που ήθελε, έβγαλε αντεπιθέσεις με καταπληκτικό τρόπο, είδε τον Καρέλη να σκοράρει και πάλι, τον Κλωναρίδη να μοιράζει, τον Μπεργκ να επιστρέφει με γκολ, τον Νίνη να κάνει δεύτερη συνεχόμενη καταπληκτική εμφάνιση μετά τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Η νίκη στην Τρίπολη είναι τόσο σημαντική όσο… φαίνεται. Σε μια έδρα που δεν είχε περάσει κανείς από πέρσι (και τότε ο Παναθηναϊκός τους είχε κερδίσει), οι «πράσινοι» έκαναν περίπατο, έβαλαν τέσσερα γκολ, έπαιξαν όμορφο κατά διαστήματα ποδόσφαιρο, ήταν εξαιρετικοί στον τακτικό τομέα και έδειξαν πως πήραν το μάθημά τους. Τελικά εκείνο το 2-2 στη Λεωφόρο απέναντι στον Αστέρα έκανε περισσότερο καλό στον Παναθηναϊκό παρά στους Αρκάδες. Κι ας έκανε ο Βοσκάκης ό,τι περνούσε απ’ το χέρι του στο πρώτο ημίχρονο για να μην έρθει «διπλό» το ματς.
ΥΓ: Βλέπεις τον Καρέλη και λες «τύφλα να έχει ο Σισέ». Αν όμως φύγει ο Καρέλης;
ΥΓ.1: Πέρα απ’ την πλάκα, ο Τζιμπρίλ θα ενώσει, θα φέρει διαρκείας, θα φέρει μέλη στη Συμμαχία, θα θυμίσει εποχές νταμπλ, θα φέρει και καμιά δεκαριά γκολάκια μαζί… Αν δεν ζητάει πολλά λεφτά τότε είναι αυτοκτονία να μην έχεις μια τέτοια… πολυτέλεια στον πάγκο σου!
