Μία τάπα στον Ρέμπρατσα και άλλη μία στον Μοντέρο και ο Παναθηναϊκός πρωταθλητής Ευρώπης! Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς αποτελεί έναν από τους πιο αγαπητούς ξένους παίκτες που πέρασαν από το «τριφύλλι». Την Τετάρτη θα τιμηθεί όπως του αρμόζει!
Ο Κροάτης «γίγαντας» ήρθε ως «εχθρός», αφού είχε φορέσει αρχικά τη φανέλα του Άρη, ενώ σε εθνικό επίπεδο ήταν αντίπαλος της Ελλάδας με τη φανέλα της Γιουγκοσλαβίας αρχικά και της Κροατίας μετά.
Η ομάδα του Παναθηναϊκού, στο Final-4 στη Σαραγόσα το 1994
Ο Στόγιαν, αποτελεί και θα αποτελεί για πάντα το αγαπημένο παιδί της «πράσινης» εξέδρας. Μαχητής, εξαιρετικός παίκτης αλλά και χαρακτήρας, άφησε το στίγμα του… στο τριφύλλι και στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Την τάπα στον μετέπειτα «πράσινο» Ζέλικο Ρέμπρατσα στον προημιτελικό με την Μπενετόν Τρεβίζο, που «χάρισε» την πρόκριση στον Παναθηναϊκό στο Final-4 του Παρισιού το ’96, η αυτή στον Χουάν Αντόνιο Μοντέρο, που έδωσε την «κούπα» στον Παναθηναϊκό, στον αλήστου μνήμης τελικό, στο «Παλέ Ντε Μπερσί».
Ο Στόγιαν καρφώνει… στο καλάθι της ΤΣΣΚΑ, στον ημιτελικό του ’96 στο Παρίσι
Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς έρχεται στην Αθήνα την Τρίτη το πρωί και την επόμενη μέρα, θα βιώσει, όπως και όλοι όσοι βρεθούν στο ΟΑΚΑ, τι σημαίνει Παναθηναϊκή λατρεία…, τι σημαίνει να ανήκεις στην κορυφαία ομάδα που έχει ποτέ βγάλει η Ελλάδα σε συλλογικό επίπεδο. Και ο Στόγιαν ανήκει στην «πράσινη» οικογένεια…
Με αφορμή την βράβευσή του, ως μέλος της κορυφαίας πεντάδας του Παναθηναϊκού την τελευταία 25ετία, το panathinaikos24.gr, θυμάται τον Δαλματό «γίγαντα».
Ο Βράνκοβιτς, κόβει τον Μοντέρο στο… 0” και ο Παναθηναϊκός στέφεται πρωταθλητής Ευρώπης το 1996
Ζαντάρ, Άρης και το πρώτο τριφύλλι…
Ο Στόγιαν, ξεκίνησε την καριέρα του στη Ζαντάρ, όπου αγωνίστηκε από το 1982 μέχρι και το 1989. Τα τρομερά του προσόντα (2,17), οι αμυντικές του και όχι μόνο ικανότητες, δεν πέρασαν απαρατήρητες. Η Ρεάλ Μαδρίτης προσπαθεί το 1988, να κάνει το… κόλπο γκρόσο, ωστόσο τελικά έμεινε στην πατρίδα του και μετά το Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ, κατέληξε στον Άρη, ο οποίος πάσχιζε να κατακτήσει κάποιον ευρωπαϊκό τίτλο στα Final-4, που συμμετείχε.
Με τους «κίτρινους» θα πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις, θα κατακτήσει το νταμπλ στην Ελλάδα και θα φτάσει ως το Final-4 της Σαραγόσα.
Στα αποδυτήρια της ομάδας, μετά την κατάκτηση του κυπέλλου, το 1993
Μετά τον Άρη, ήρθε η φυσιολογική… συνέχεια, με τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ να τον καλεί. Εκεί πρόβαρε τα πράσινα και το τριφύλλι, παίζοντας στη Βοστώνη και τους Σέλτικς.
Παρά τα τρομερά προσόντα του, η επιθετική του… «ανεπάρκεια», στις ΗΠΑ δεν του άφησε περιθώρια για την καριέρα που θα ήθελε η μπορούσε να κάνει. Επιστροφή στην Ευρώπη και το κανονικό… τριφύλλι.
Ο κορυφαίος στους κορυφαίους
Ο μεγάλος Παύλος Γιαννακόπουλος είχε ένα μεγάλο όραμα, που εν τέλει το έκανε πραγματικότητα. Ο Παναθηναϊκός έγινε η μεγαλύτερη ομάδα στην Ευρώπη και η μεταγραφή του Στόγιαν, αποτέλεσε την αρχή της αυτοκρατορίας.
Ο «Στόικο» θα υπογράψει στον Παναθηναϊκό, όπου θα μείνει για τέσσερα χρόνια. Τα καλύτερα χρόνια της ζωής του.
Διεκδικεί ένα ριμπάουντ, στον τελικό του ’96, απέναντι στην Μπαρτσελόνα
Εντός Ελλάδος οι «πράσινοι» έβρισκαν… τοίχο, αφού το μπάσκετ βρισκόταν υπό καθεστώς «Ξανθού». Ο Στόγιαν παρέα με τον Γκάλη έφεραν το κύπελλο στον Παναθηναϊκό το 1993, ενώ το 1996, μαζί με τους Γιαννάκη, Ντομινίκ, Αλβέρτη, Οικονόμου, Κόρφα, Παταβούκα, Μυριούνη, Βουρτζούμη, Σταυρακόπουλο και Πετσάρσκι, πραγματοποίησαν αυτό που δεν μπορούσε κανείς μέχρι τότε.
Το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης, σε ελληνικά χέρια, με τον Κροάτη κυριολεκτικά, πηδώντας πάνω από τον Κόρφα, να κόβει τον Μοντέρο και να χαρίζει την κούπα στο τριφύλλι. Ιστορία γραμμένη με χρυσά γράμματα…
Το μεγάλο λάθος…
Ο Βράνκοβιτς με τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης και το κόψιμο του… αιώνα, αποφασίζει να ξαναδοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ και τη Μινεσότα. Ένα λάθος που παραδέχεται και ίδιος σήμερα, καθώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν και πάλι όπως ο ίδιος θα ήθελε στην Αμερική.
Ο Παναθηναϊκός βραβεύει τον Στόγιαν, στο περιθώριο της κατάκτησης του πρωταθλήματος του 2005
Μινεσότα, Λος Άντζελες και ξανά Ευρώπη, στην Ιταλία και τη Φορτιτούντο Μπολόνια, όπου αγωνίστηκε μέχρι και το 2001, όταν και «κρέμασε» τη φανέλα του. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι θα γινόταν αν ο «Στόικο» έμενε και τον έβρισκε τρία χρόνια μετά στο «τριφύλλι» ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς…
Η ώρα της τιμής!
Ο Παναθηναϊκός ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα σωματεία, όχι μόνο για τους αμέτρητους τίτλους του, αλλά και για το γεγονός πως μόνο αυτός μπορεί να κάνει μια γιορτή, όπως θα αυτή θα στηθεί στο ΟΑΚΑ, στις 23/9.
Οι «πράσινοι» αν έπρεπε να βραβεύσουν τους κορυφαίος αθλητές που πέρασαν από την ομάδα, την οποία αγάπησαν κα αγαπήθηκαν, θα έπρεπε να «κρεμάσουν» τόσες πολλές φανέλες στον ουρανό του κλειστού, όπου τελικά δεν θα υπήρχαν… νούμερα, για να φορούν οι εν ενεργεία αθλητές του. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο.
Δύο πράσινοι “μύθοι”, Στόγιαν και Φράγκι, θα τα ξαναπούν την Τετάρτη…
Σπάνια βρίσκεις ομάδα που μπορεί να τιμήσει τόσους πολλούς για την προσφορά τους και ο Παναθηναϊκός ανήκει σε αυτό το… κλειστό, παγκόσμιο κλαμπ.
Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς είναι ένας από αυτούς τους παίκτες και την Τετάρτη, θα βιώσει στιγμές ανατριχίλας (όπως όλοι μας), στιγμές έντονης συναισθηματικής φόρτισης, που μόνο αν ανήκεις στην οικογένεια του Παναθηναϊκού, μπορείς να βιώσεις.
Την Τετάρτη ο Παναθηναϊκός γιορτάζει. Ο «Στόικο» θα βρίσκεται εκεί θα πάρει αυτό που του αξίζει…
https://www.youtube.com/watch?v=IlAbpExWN6k
