Οι μετά Χριστόν προφητείες μετά από τέτοιους διασυρμούς είναι εύκολες. Άλλωστε ό,τι και να πεις μέσα θα είσαι. Για την άμυνα, την επίθεση, τα ριμπάουντ, τα λάθη, τα μεγάλα συμβόλαια που έψαχνες να τα βρεις στο γήπεδο. Κι όλοι θα έχουν δίκιο.
Αν και δεν υπάρχει τέτοιος τίτλος, ο Παναθηναϊκός ήταν η χειρότερη ομάδα από τις οκτώ που είδαμε στους πρώτους αγώνες των πλέι οφ. Καμία δεν έχασε τόσο εύκολα, καμία άλλη ομάδα δεν εμφάνισε τέτοια εικόνα.
Δεν υπάρχουν ντροπές στον αθλητισμό, κι η κατάσταση σε σειρές αγώνων είναι πραγματικά ρευστή. Ούτε καν ευκαιρία δεν χάθηκε, διότι για να χαθεί ευκαιρία πρέπει να τη διεκδικήσεις. Κι η ομάδα του Τζόρτζεβιτς δεν έφτασε στη Βιτόρια για να παίξει επίσημο αγώνα, αλλά φιλικό. Το μάτι των Ισπανών γυάλιζε σε κάθε μάχη. Έπεφταν στις πινακίδες για να σώσουν χαμένες μπάλες, κέρδιζαν ακόμα και πέντε επιθετικά ριμπάουντ σε μία επίθεση, δάγκωναν για κάθε μπάλα.
