Για πρώτη φορά στην καριέρα του ο Αργύρης Πεδουλάκης θα βάλει στην άκρη το αργό, σκεπτόμενο μπάσκετ των λίγων κατοχών και θα πάει σε υψηλές ταχύτητες. Το στοίχημα είναι μεγάλο για εκείνον αφού πρώτη φορά προπονεί τόσο «ακριβό» ρόστερ έχοντας ως πρώτο μέλημα να διαχωρίσει την έννοια του «παίζω γρήγορα» από το «παίζω βιαστικά».
Στο ξεκίνημα ο ΠΑΟ θα έχει θέματα να λύσει αφού οι παίκτες δεν θα έχουν «βρεθεί» συνεπώς το να παίξει σβέλτα δεν θα είναι απλό. Το ν’ αλλάζεις αστραπιαία τη μπάλα, να κρατιούνται οι παίκτες στις σωστές αποστάσεις, ν’ αλλάζουν θέσεις. να εντοπίζουν τα μις ματς, να διαβάζουν τις άμυνες χρειάζονται ατέλειωτες εργατοώρες και σ’ ένα μήνα ο Εξάστερος οφείλει να είναι έτοιμος για δράση.
Για την άμυνα η αποδεδειγμένη ικανότητα του κόουτς να παρουσιάζει αποτελέσματα είναι εγγύηση, το ερώτημα είναι τι θα γίνει στην επίθεση, να μην ξεχνάμε ότι το… θέαμα ήταν η αιτία για την απόλυση του Περιστεριώτη που ουσιαστικά έφερε την ομάδα δύο χρόνια πίσω μιας και «δεσμοί» με Ιβάνοβιτς, Τζόρτζεβιτς ουδέποτε αναπτύχθηκαν.
Στο κάτω-κάτω όλα για το ονόρε γίνονται όσον αφορά την επίθεση, το 90% των ομάδων αλλάζουν συμπεριφορά όταν έρχονται τα κρίσιμα την άνοιξη όπου οι περισσότεροι προπονητές επιλέγουν να πάνε σε καταστάσεις «πέντε εναντίον πέντε». Σε τέτοιο στυλ παιχνιδιού ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν ασυναγώνιστος γι αυτό επί Πεδουλάκη η ομάδα βρέθηκε κοντά στο φάιναλ-φορ παρότι το μπάτζετ της ήταν πετσοκομμένο.
Η ομάδα είναι καινούργια, θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο σε σχέση με τους ανταγωνιστές που έκαναν ελάχιστες αλλαγές. Κατά την ταπεινή μας άποψη καλό δεν είναι που ήδη αρχίσαμε να διαβάζουμε για triple crown, ο κίνδυνος για εσωστρέφεια μετά από 2-3 σερί γκέλες στη σειρά είναι μεγάλος κάτι που μόνο καλό δεν θα κάνει σε κάτι φρέσκο που πάει να δημιουργηθεί με τις καλύτερες προϋποθέσεις των τελευταίων ετών.
