Μια ήττα που δεν κοστίζει κι ένα μέλλον που δεν αλλάζει

Ο Παναθηναϊκός έχασε στην Τούμπα γιατί δεν μπορούσε να κάνει τίποτα περισσότερο από το να προσπαθήσει να αναχαιτίσει τις επιθέσεις του ΠΑΟΚ. Ενός ΠΑΟΚ που στο δεύτερο ημίχρονο και στο διάστημα 46-65′ ήταν τόσο ορμητικός, που όποια ομάδα κι αν είχε απέναντί του, θα την κέρδιζε. Οι πράσινοι μεσοεπιθετικά ήταν κακοί, σχεδόν ανύπαρκτοι και με εξαίρεση τον Μπουζούκη που έβγαλε την κάθετη στον Μακέντα στο 6′ και είχε το καλό σουτ στο 54′, κανείς από τους υπόλοιπους δεν κατάφερε να κάνει την άμυνα του ΠΑΟΚ να νιώσει απειλή.

Όταν οι μεσοεπιθετικοί σου, που αποδεικνύονται και οι παίκτες – κλειδιά φέτος, είναι σε τόσο κακό βράδυ, δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Και για να είμαστε δίκαιοι, τους ανάγκασαν να έχουν μία τόσο κακή βραδιά οι αντίπαλοι. Ο Μάτος, για παράδειγμα, έπιασε τόσο ψηλά στάνταρ απόδοσης, που δεν θα μπορούσε να “φάει” ντρίμπλες στο ένας με έναν από τον υπέροχο, αλλά άπειρο Χατζηγιοβάννη. Κι όταν ο Βραζιλιάνος έβγαινε μπροστά, έφτιαχναν ένα εκρηκτικό δίδυμο με τον Ζαμπά. Κάπως έτσι ήρθε και το πρώτο γκολ.

Συνήθως μετά από τέτοια παιχνίδια ψάχνεις να βρεις κάτι που θα κρατήσεις και κάτι που θα πετάξεις στα σκουπίδια. Η ομάδα του Δώνη δεν έχει να κρατήσει τίποτα, εκτός από κάποια λάθη που έγιναν στην άμυνα, σε συνθήκες πίεσης. Λάθη που διορθώνονται περισσότερο όσο αυτά τα παιδιά θα αγωνίζονται και θα αποκτούν παραστάσεις, παρά στην προπόνηση, στην ομιλία, στην τακτική. Και μόνο το γεγονός πως πρέπει να πετάξει σχεδόν τα πάντα και να αφήσει εδώ και τώρα πίσω του αυτό το ματς, λέει πολλά για τη χθεσινή του εξέλιξη.

Μια δίκαιη νίκη για τον δικέφαλο κι ένα ματς που ο Παναθηναϊκός απλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω. Το μπάτζετ, το βάθος του ρόστερ, οι λύσεις, οι επιλογές σε σημεία κλειδιά, όπως στον άξονα της μεσαίας γραμμής, έχουν πολύ μεγάλη διαφορά. Η θέληση σπάνια κερδίζει τα – πολλά – χρήματα.

Ο Παναθηναϊκός θα κοιτάξει άμεσα παρακάτω, χωρίς να ξεχνάει τι έχει κάνει και πως έχει φτιάξει έως τώρα τη σεζόν του. Μόνοι τους οι πράσινοι μας ανάγκασαν να έχουμε φιλοδοξίες σε κάθε έδρα που θα τους βλέπουμε να παίζουν. Έχασαν για πρώτη φορά την 29η Οκτωβρίου, μετά από 7 αήττητα παιχνίδια με έξι νίκες και μια ισοπαλία. Έχασαν στην έδρα της πιο ισχυρής από κάθε άποψη ομάδας στην Ελλάδα τη φετινή περίοδο. Έχασαν γιατί κάποια στιγμή θα έχαναν και θα χάσουν ξανά.

Η ουσία της φετινής σεζόν όμως και το πρότζεκτ που τρέχει είναι πολύ μεγαλύτερη από μια ήττα, από ένα κακό αποτέλεσμα, ακόμα και από εφτά συνεχόμενα παιχνίδια με επιτυχίες. Το μέλλον δεν μπορεί να το αλλάξει κανείς. Κι αν το μέλλον έχει και αισιόδοξα μαντάτα από το διοικητικό (πονεμένη ιστορία που θα την ανοίξουμε πολύ σύντομα, γιατί κάποιοι νομίζουν πως μπορεί να κοροϊδεύουν για πολύ καιρό ακόμα) τότε θα μπορεί και ο Παναθηναϊκός να ονειρεύεται πως ετούτα τα φοβερά και τρομερά “μωρά” του Δώνη θα πλαισιωθούν με παίκτες μεγάλης αξίας, σαν μερικούς απ’ αυτούς που έχει ο ΠΑΟΚ και το μείγμα θα είναι… εκρηκτικό.