Ο Λάζλο Μπόλονι είναι έτοιμος να βάλει την πράσινη φόρμα, το κλαμπ πάει σε αλλαγή μοντέλου και η ελπίδα όλων είναι ο Ρουμάνος να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, αλλά και τον Γιάννη Αλαφούζο. Γράφει ο Διονύσης Δεσύλλας.
*Ο Λάζλο Μπόλονι, στη θεωρία, είναι μια πάρα πολύ καλή περίπτωση προπονητή. Μια αλεπού των πάγκων, ένας έμπειρος τεχνικός, με παραστάσεις με διακρίσεις. Ένας… κανονικός προπονητής, όπως συνηθίζεται να λέγεται τις τελευταίες ημέρες μετά και την απομάκρυνση του Ντάνι Πογιάτος, ο οποίος έφυγε νωρίς. Ο Ρουμάνος μπορεί να αποδειχθεί η ιδανική επιλογή τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για τον Γιάννη Αλαφούζο.
*Ο 67χρονος δεν είναι στα ξεκινήματά του, ούτε έχει τη φιλοδοξία να χτίσει την καριέρα του. Αυτό το έχει κάνει προ πολλού. Διαθέτει ένα πλούσιo βιογραφικό καριέρας 26 χρόνων, ενώ έχει στη συλλογή του δυο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο με τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, ένα πρωτάθλημα με τη Σταντάρ Λιέγης, αλλά και δυο σούπερ καπ με την ομάδα του Βελγίου. Επίσης, έχει πάρει πρωτάθλημα Β’ Γαλλίας με τη Νανσί το 1998, ομάδα από την οποία άρχισε να δουλεύει ως προπονητής το 1994. Το γεγονός ότι δε βρίσκεται σε πιο… νεαρή ηλικία, μπορεί να λέει πολλά, μπορεί και τίποτα. Τα πάντα εξαρτώνται από τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου – προπονητή, αλλά και από το πως θα “δέσει” η συνεργασία με τους ποδοσφαιριστές και τη διοίκηση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το αν είναι κάποιος μεγάλος ή μικρότερος, έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
*Ο Μπόλονι είναι ένας προπονητής που λατρεύει δυο πράγματα. Την πειθαρχία και το αποτέλεσμα. Του αρέσουν οι δυνατές προπονήσεις, θέλει να βλέπει ενέργεια και διάθεση από τους ποδοσφαιριστές του και δεν καταλαβαίνει από ονόματα. Αν δει ότι ο πιο έμπειρος παίκτης δεν κάνει αυτά που θέλει ο ίδιος, δε θα έχει το παραμικρό πρόβλημα να τον αφήσει στον πάγκο και να προσπαθήσει να εξελίξει κάποιον μικρότερο, του οποίου και θα… του βγάλει το λάδι για να τον ανεβάσει. Το έχει κάνει στο παρελθόν (με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Κριστιάνο Ρονάλντο. Στην Ελλάδα είναι αυτός που πίστεψε και ανέδειξε τον Σταφυλίδη στον ΠΑΟΚ) και με μεγάλη χαρά θα το κάνει και τώρα. Στην προπονητική του λογική του υπάρχει το γρήγορο ποδόσφαιρο, το πρέσινγκ και πάνω απ’ όλα το αποτέλεσμα. Η νίκη. Μια νίκη η οποία πρέπει πάση θυσία να έρθει. Το θέαμα το βάζει σε δεύτερη μοίρα. Δε λέει κανείς ότι θέλει να παρουσιάσει μια ομάδα η οποία θα παίξει αντιποδόσφαιρο. Ωστόσο, στη ζυγαριά κερδίζουν οι βαθμοί, οι οποίοι σύμφωνα με τον Ρουμάνο, αν έρθουν, όλα τα υπόλοιπα αρχίζουν και φτιάχνουν.
*Τι θα θελήσει πρωτίστως να κάνει ο έμπειρος τεχνικός στον Παναθηναϊκό; Αρχικά, θα τσεκάρει το ρόστερ και θα το αξιολογήσει μέσω των προπονήσεων. Δεν αποκλείεται να δοθούν ευκαιρίες σε παίκτη ή και παίκτες που ήταν εκτός πλάνων. Αυτά θα τα αποφασίσει ο Μπόλονι. Δεύτερον, θα προσπαθήσει να περάσει άμεσα τη φιλοσοφία του στους ποδοσφαιριστές με πολλή θεωρία, δυνατή προπόνηση και διαρκές φροντιστήριο τακτικής. Τρίτον, θα δείξει ζωηρό ενδιαφέρον για την ακαδημία και θα θελήσει να είναι σε συνεχή επαφή με τον αρχιπροπονητή Βαγγέλη Σάμιο, αλλά και με τους τεχνικούς των ομάδων ανά ηλικία. Θα τον δούμε, πιθανότατα, σε ματς των Νέων ή ακόμη και της Κ17. Του αρέσει να πηγαίνει να παρακολουθεί αναμετρήσεις ακαδημιών.
*Έπειτα από μια άκρως επιτυχημένη πορεία στην Αντβέρπ, με την οποία για μια τριετία έκανε εξαιρετικά πράγματα, βγάζοντάς την στην Ευρώπη για πρώτη φορά έπειτα από 25 χρόνια. Στη Γάνδη έφυγε ύστερα από τρεις αγωνιστικές. Κάτι ανάλογο με την περίπτωση Πογιάτος δηλαδή. Με τη διαφορά ότι ο Μπόλονι πήγε εκεί αρκετά αργά, δεν έκανε προετοιμασία, δεν έχτισε αυτό που ήθελε ο ίδιος και αποχώρησε πολύ γρήγορα έπειτα από ανεπιτυχή αποτελέσματα και κόντρες με ποδοσφαιριστές. Κάποιοι απ’ αυτούς τον κατηγόρησαν για ποδόσφαιρο που δεν ταιριάζει στην ομάδα, κάνοντάς το, μάλιστα, με δηλώσεις on camera.
*Ο Μπόλονι, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος δε διστάζει να έρθει σε ρήξη με παίκτη, με πρόεδρο, με συνεργάτη, αν δε γίνεται αυτό που πιστεύει ή αν θεωρεί ότι έχει δίκιο. Δεν είναι… ξεροκέφαλος, αλλά επίμονος. Ως ισχυρή ποδοσφαιρική προσωπικότητα, δε μασάει τα λόγια του, δεν είναι διπλωμάτης, δεν καπελώνεται. Αυτό είναι αναμφίβολα θετικό, αλλά του έχει κοστίσει στην καριέρα του. Έξω από το γήπεδο είναι φίλος, μέσα σε αυτό όμως γίνεται πιο σκληρός. Για τους παίκτες του, μικρούς και μεγάλους, είναι ο ποδοσφαιρικός δάσκαλος.
*Δάσκαλος ε; Μήπως, τελικά, κάτι τέτοιο ψάχνει στην παρούσα φάση ο Παναθηναϊκός, αλλά και ο Γιάννης Αλαφούζος; Ο μεγαλομέτοχος της πράσινης ΠΑΕ δίνει ψήφο εμπιστοσύνης σε αρκετούς, αλλά μετά το πληρώνει. Επίσης, συνεχίζει να αναθεωρεί τα πλάνα του κάθε λίγο και λιγάκι. Ίσως, τελικά, μετά τα όσα συνέβησαν με Ρόκα και Πογιάτος (έπειτα από την λανθασμένη απόφαση αποχώρησης του Δώνη), ο ιδιοκτήτης της πράσινης ΠΑΕ να χρειάζεται έναν προπονητή σαν τον Μπόλονι. Έναν δάσκαλο του ποδοσφαίρου, ο οποίος θα προσπαθήσει να φέρει ξανά το τριφύλλι στα καλύτερα και να δείξει κάποια πράγματα διαφορετικά στο κλαμπ. Σε μια εποχή που τα οικονομικά προβλήματα δεν ήταν όπως πριν από δυο ή τρία χρόνια. Σε μια εποχή κατά την οποία ο Παναθηναϊκός έχει επιστρέψει στα της πίεσης, αλλά καλείται να επιστρέψει και στη δική του κανονικότητα. Οι βάσεις, άλλωστε, υπάρχουν. Για την περίφημη κανονικότητα, υπάρχει δρόμος. Η ευχή όλων είναι ο Σύλλογος να τα καταφέρει και ο Μπόλονι του Παναθηναϊκού (αν θέλετε ο Μπόλονι που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός) να είναι αυτός που θα το πετύχει.
