Τι άλλο θα ζήσουμε;

Ε αυτά δεν γίνονται ρε αδερφέ και στην τελική πόσο να αντέξεις σαν άνθρωπος… Όχι, αλλά πείτε μου πως και αν μπορείς να ασχολείσαι «ήρεμα» με αυτό που έχει καταντήσει ο μεγαλύτερος ελληνικός σύλλογος;

Το θέμα δεν είναι το 1-1 με τον Βόλο. Ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο ματς στην ιστορία του ποδοσφαίρου είναι που «χαλάει» με αυτόν τον τρόπο. Το θέμα είναι ότι με τον Παναθηναϊκό τα έχουμε δει ΟΛΑ χωρίς μάλιστα να ξέρουμε αν έχει εμφανιστεί ακόμα ο πάτος του βαρελιού ή έχει και πιο κάτω.

Τα ίδια και στη Λάρισα, τα ίδια και στο ΟΑΚΑ. Να κερδίζεις και να μην μπορείς σαν μεγάλη ομάδα (που κάποτε ήσουν) να το τελειώσεις και να τρέμεις από τον φόβο σου. Να κλείνεσαι πίσω και να περιμένεις το μοιραίο. Και επειδή είσαι και γκαντέμης αυτό ΦΥΣΙΚΑ να έρχεται. Αν και την τύχη σου ΕΣΥ την ορίζεις με την στάση σου και την (αγωνιστική) συμπεριφορά σου.

Δεν κέρδισε ούτε τον Βόλο λοιπόν ο Παναθηναϊκός. Μηδέν στα πέντε στο χειρότερο ξεκίνημα της ιστορίας του. Άλλο ένα «ρεκόρ» που καταρρίπτεται επί Γιάννη Αλαφούζου ο οποίος φυσικά και έχει το μεγαλύτερο κομμάτι της ευθύνης. Βλέπετε επί των ημερών του ντρέπεται και η… ντροπή με αυτά που έχεις βιώσει και που δεν γράφεις απλά βιβλίο αλλά εγκυκλοπαίδεια αν θες να τα αναλύσεις.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Σοκ και δέος: Νύχτα-εφιάλτης για τον Ολυμπιακό – Έχασε με πρωτοφανή διαφορά στο ΣΕΦ!

Με τον Ερυθρό Αστέρα ο Παναθηναϊκός

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ με Ομπράντοβιτς και Παρτίζαν!

Με καινούργιο προπονητή στον πάγκο και… απλά ένα ορθολογικό σχήμα ο Παναθηναϊκός είχε περισσότερο πάθος και μπήκε δυνατά για να καθαρίσει το παιχνίδι του. Εκανε την κοιλιά του, κινδύνεψε, αλλά στο δεύτερο μέρος έδειχνε να έχει της νίκης τα κλειδιά. Ο Καρλίτος μπορεί να έχασε το πέναλτι αλλά στο καπάκι με μια σεντερφορίσια κεφαλιά έκανε το 1-0. Αυτό που είχε… προαναγγείλει και ο Μπόλονι που λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Τον τρόμο δηλαδή και τον πανικό που πιάνει την ομάδα όταν το παιχνίδι πλησιάζει στη λήξη του. Ολέθρια η ολιγωρία σε ένα διάστημα που την «τρως» τη μπάλα και… ξαφνικός θάνατος.

Δεν υπάρχουν λόγια ούτε και διάθεση για να γραφτεί το παραμικρό. Δεν συζητάμε ότι η ομάδα μετά από πέντε αγώνες δεν διεκδικεί πρωτάθλημα. Αυτό το έχουμε εμπεδώσει εδώ και χρόνια. Μιλάμε ότι ΗΔΗ χρειάζεσαι ένα θαύμα απλά για να βγεις Ευρώπη. Απίστευτο και όμως αληθινό με την ψυχολογία όλων των Παναθηναϊκών υπό το μηδέν και στα τάρταρα. Δεν περιγράφω άλλο…