Δεν σκότωσε κανένα θηρίο κι ας την είχε κάνει να φαντάζει ως τέτοιο χρόνια τώρα τη Λαμία ο Παναθηναϊκός. Πήρε ωστόσο βαθιά ανάσα και οξυγόνο, χαμογέλασε για πρώτη φορά φέτος και μετά από τόσο καιρό οι φίλοι του δεν θα κοιμηθούν τόσο χαλασμένοι το βράδυ. Εντάξει, δεν θα πετάει κανείς από τη χαρά του, δεν θα πετάει όμως και αντικείμενα δεξιά και αριστερά. Δεν το λες και λίγο…
Ο Καρλίτος πήρε από το χέρι τον Παναθηναϊκό και με τα δύο τεμάχια που κόλλησε τον οδήγησε στην πρώτη του νίκη. Αυτή βέβαια είναι η μισή αλήθεια και δεν αναφέρομαι στον Διούδη που έπιασε το πέναλτι στο 0-1 και του αξίζουν πολλά μπράβο αλλά στον Μπόλονι. Δικό του έργο είναι αυτή η αλλαγή που βλέπουμε από τη μέρα που ήρθε. Την είδαμε και με τον Βόλο κι ας κοιμήθηκε ο Θεός και η… άμυνα στο φινάλε, την βλέπουμε πιο έντονα τώρα που αρχίζει να περνάει ο καιρός κι ας είναι ΠΟΛΥ νωρίς ακόμα.
Αλλωστε ακόμη και μετά το πρώτο γκολ που ήρθε νωρίς νωρίς ο Παναθηναϊκός εμφάνισε κάποια από τα συμπτώματα του πρόσφατου παρελθόντος. Δεν τελείωσε το ματς, έκανε ένα αστείο πέναλτι από το πουθενά και αν δεν ήταν ο Σωκράτης θα έβαζε ξανά την Λαμία στο παιχνίδι.
Χρειάστηκε να έρθει και το δεύτερο παστέλι από τον Καρλίτος για να ηρεμήσεις πραγματικά και από εκεί και πέρα είχες την ευκαιρία να ξεμπουκώσεις για τα καλά και μην το έκανες. Ας είναι. Στην παρούσα φάση μετράνε ΜΟΝΟ τα αποτελέσματα. Ηρθε η πρώτη νίκη, την Τρίτη παίζεις με τον Απόλλωνα και το άλλο Σάββατο με τον Ατρόμητο. Με ένα τρία στα τρία το συζητάμε, αλλιώς το ποτάμι δεν θα γυρίζει πίσω.
Επειδή όμως το πρόβλημα κατά βάση είναι ψυχολογικό έχεις λόγο να αισιοδοξείς. Θέλω να πω ότι μπορεί το ρόστερ σου να μην είναι για πρωτάθλημα, δεν είναι όμως και για το χάλι που βλέπαμε. Οι μπροστινοί έχουν πάρει φόρα και όπως έχουμε ξαναπεί ΜΑΖΙ μπορούν να κάνουν πολλά. Αν αρχίσουν και οι μέσοι να ανεβαίνουν (γυρνάει και ο Βίγια όπως είδαμε) η ζωή τους και η… ζωή μας θα γίνει πιο εύκολη και ευχάριστη.
Εχουν τρομερή πίεση οι πράσινοι κι αυτό φαίνεται και στα γκολ που έβαλαν. Δεν είναι τυχαίο το ξέσπασμα στον πανηγυρισμό, κουβάλαγαν βαρύ σταυρό και είχαν λυγίσει. Μακάρι να μπήκε ένα φρένο στον κατήφορο. Οι βαθμοί που χάθηκαν δεν γυρνάνε πίσω, αλλά χρόνος για νέα αρχή σαφώς και υπάρχει. Για να δούμε τι θα δούμε λοιπόν…
