Δύο χρόνια πέρασαν από τη μέρα που ο «τυφώνας» του Παναθηναϊκού δεν είναι μαζί μας! Ο δικός μας Θανάσης, ο ένας από εμάς, ο αυθόρμητος, ο παρορμητικός, ο εκρηκτικός άρχοντας της οικογένειας, λείπει από όλους μας! Η παρακαταθήκη του τεράστια, η προσφορά του ανυπέρβλητη και η υποχρέωση όλων μας, να φανούμε αντάξιοι του έργου του πολύ μεγάλη…
Αριστούχος μαθητής, όπως ο ίδιος ανέφερε συχνά, με κίνητρο να πάει την Κυριακή στο γήπεδο, αγάπησε τον Παναθηναϊκό ως οικογένεια και έγινε αναντικατάστατο μέλος της, παρότι ο πατέρας του υποστήριζε τον Απόλλωνα.
Το τάλιρο ως αντάλλαγμα του αριστεύειν το μετέφραζε σε γήπεδο, γκαζόζα και καραμέλες… Αυτή η παιδική συνήθεια έγινε για τον Θανάση και τον Παύλο λατρεία και οι δυο τους έκαναν όλους εμάς να δακρύσουμε πολλές φορές μαζί τους. Δεν υπάρχει οπαδός, φίλαθλος, απλώς παρατηρητής του αθλητικού θεάματος, που να μη θυμάται την εμβληματική μορφή του Θανάση, που ευθαρσώς και με (οξύμωρο) χαρά δήλωνε, ότι έπαθε τρία εμφράγματα για την ομάδα!
Ιδρυτές της Φαρμαγιάν το 1951, τα αδέρφια Θανάσης, Παύλος και Κώστας, εξελίσσονται σε επιχειρηματίες ολκής, με ανάληψη μεγάλων αντιπροσωπειών φαρμάκων. Το 1971 η Φαρμαγιάν μετατρέπεται σε Βιανέξ Α.Ε. και με ακούραστους οδηγούς τα αδέρφια, σταδιακά γίνεται αυτοκρατορία με τέσσερα εργοστάσια ανά την Ελλάδα και 1200 υπαλλήλους. Ο ίδιος έχει πει, ότι δούλευε έως και 16 ώρες την ημέρα! Στο μυαλό όμως του δαιμόνιου επιχειρηματία, μετά την οικογένεια, ο Παναθηναϊκός είναι προτεραιότητα και δύναμη δράσης.
Από το 1972, ο Θανάσης της καρδιάς μας, έδωσε ψυχή και σώμα για την ομάδα. Με τον Παύλο στο πλευρό του και με βιώματα από τα παιδικά χρόνια, έγινε αρχικά μέλος του «Παναθηναϊκού Συναγερμού» και ανέλαβαν από κοινού τη διοίκηση του Ερασιτέχνη.
Το 1979 ο Θανάσης μαζί με τον αδερφό του επιθυμούν διακαώς την ΠΑΕ, κάνουν ο.τι μπορούν για να περάσει στα χέρια τους, αλλά αυτή καταλήγει στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, κάτι που πίκρανε πολύ τον Θανάση ο οποίος αν και είχαν περάσει πολλά χρόνια (1997), είπε σε μια ιστορική συνέντευξη, «νοιώθω ακόμα θλίψη που δεν πήραμε την ΠΑΕ, όχι μόνο γιατί δεν την πήραμε, αλλά και για τον τρόπο που τη χάσαμε».
Πέρασαν 20 χρόνια μέχρι το 1992, οπότε και ανέλαβαν δράση στην ομάδα μπάσκετ. Ο Παύλος πάντα είχε πλάι του τον Θανάση και μαζί έκαναν τον μπασκετικό Παναθηναϊκό ομάδα ευρωπαϊκού βεληνεκούς, ξοδεύοντας πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ.
Μετά τη θητεία του ως σύμβουλος στην Ε.Π.Ο, για μια δεκαετία διετέλεσε πρόεδρος του Ερασιτέχνη (1999-2009), ενώ την περίοδο 2008-2009 είχε αναλάβει το τμήμα βόλεϊ ανδρών. Στο διάστημα της δικής του διοίκησης, ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, ανέκαμψε και ήταν πρωταγωνιστής σε επιτυχίες και τίτλους. Η αποχώρηση της οικογένειας από το τμήμα του βόλεϊ σήμανε και την καθοδική πορεία της ομάδας.
Ευέξαπτος και χειμαρρώδης ξεσπούσε όταν η ομάδα αδικούνταν, δε δίσταζε ποτέ να εκφράσει κάθε συναίσθημα σε οποιαδήποτε ένταση και οπουδήποτε, αυτή ήταν και η αιτία να του αποδοθεί το προσωνύμιο «τυφώνας». Ο χαρακτήρας του πλήρως εναρμονισμένος με τις πολύχρωμες γραβάτες του, έγραψαν ιστορία σε κάθε αγώνα του Παναθηναϊκού.
Υπό την ηγεσία του «τυφώνα» και πάντα σε συνεργασία με τον Παύλο, ο μπασκετικός Παναθηναϊκός κατέκτησε πλήθος τροπαίων εντός και εκτός συνόρων. Έξι ευρωπαϊκά αστέρια (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011), 13 πρωταθλήματα Ελλάδος (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011) εννιά κύπελλα Ελλάδος (1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009,2012), ένα διηπειρωτικό κύπελλο 1996!
Ως πρόεδρος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, ήταν εξίσου παραγωγικός, πρωταθλήματα Ελλάδος βόλεϊ ανδρών, 2004 και 2006, κύπελλα Ελλάδος βόλεϊ ανδρών, 2007 κ 2008, σούπερ καπ Ελλάδας βόλεϊ ανδρών 2006, πρωταθλήματα Ελλάδος βόλεϊ γυναικών (2005, 2006, 2008, 2009), πρωτάθλημα μπάσκετ γυναικών (2000, 2005) και κύπελλο Ελλάδας στο μπάσκετ γυναικών 2000.
Αεικίνητος και φασαριόζος ο δικός μας Θανάσης, με τα μοναδικά ξεσπάσματα και το απαράμιλλο πάθος για την πράσινη οικογένεια, αυτός που ανέστησε τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, ο Θανάσης, που στο κατάμεστο ΟΑΚΑ πήρε το μικρόφωνο και φώναξε συγκινημένος «θέλω να φύγω με τη σημαία του Παναθηναϊκού» ποτέ δεν έφυγε, είναι πάντα στην καρδιά κάθε φιλάθλου, είναι πάντα δίπλα μας, άφησε το στίγμα του… και περιμένει να γράψουμε και πάλι χρυσές σελίδες!
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
