Η πετυχημένη προσέγγιση, ένα πέναλτι – μαρς και μια πρωτιά που παραμένει πράσινη
Ο Βασίλης Μοιρώτσος γράφει για τον Παναθηναϊκό που αδικήθηκε και από το σκορ και από τους διαιτητές στη Νέα Φιλαδέλφεια, για το ρίσκο που βγήκε και για ένα πρωτάθλημα που θα συνεχίσει να εξελίσσεται σε θρίλερ.
Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, βλέποντας την ενδεκάδα με την οποία παρατάχθηκε ο Παναθηναϊκός στη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν ήμουν πολύ αισιόδοξος για την εξέλιξη του ντέρμπι. Δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα λειτουργήσει η επιλογή του Τερίμ να παίξει ο Κώτσιρας αμυντικός μέσος, τη στιγμή που η ΑΕΚ είχε στον άξονά της έναν από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος και έναν πυλώνα για το αγωνιστικό της στυλ, τον Πινέδα. Με διέψευσε η εικόνα του ίδιου του αγώνα και αποδείχτηκε καθοριστική στην εξέλιξη του παιχνιδιού. Ο Κώτσιρας κυνήγησε, κούρασε, έβγαλε εκτός ρυθμού τον Πινέδα. Με λίγα λόγια… κατέστρεψε τόσο όσο χρειαζόταν το παιχνίδι του αντιπάλου και αυτό είναι το πρώτο σημείο που έκανε τον Παναθηναϊκό να είναι για περισσότερη ώρα η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο.
Και η ομάδα που εν τέλει αδικείται από το αποτέλεσμα. Δεν έκανε ευκαιρίες με το τσουβάλι η ομάδα του Τερίμ, ούτε είχε κάποια κυριαρχία μέσα στο γήπεδο. Ήταν όμως μια ομάδα που ήξερε περισσότερο από τον αντίπαλό της τι ζητούσε στο χορτάρι, που πίεσε καλύτερα και πιο αποτελεσματικά και που σου δημιουργούσε την αίσθηση όταν έκανε επίθεση πως μπορεί να δημιουργήσει με μεγαλύτερη ευκολία επικίνδυνες καταστάσεις. Όπως και το έκανε.
Βοήθησε σε αυτό και το πρέσινγκ, που λειτούργησε άψογα μέχρι το 70′ και το οποίο είναι μια ομαδική δουλειά, αλλά και κάποια ατομικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα ο Αράο είναι ο πρώτος αμυντικός του Παναθηναϊκού εδώ και δύο χρόνια που έχει τέτοια εικόνα απέναντι στον καλύτερο επιθετικό του πρωταθλήματος, τον Λιβάι Γκαρσία. Και δεν εννοώ μόνο καθαρά ποδοσφαιρικά. Ο Βραζιλιάνος δεν… μάσησε από τον αντίπαλό του, δε τον φοβήθηκε ούτε σε μια στιγμή, δεν τον είδαμε να κάνει βήματα προς τα πίσω κάθε φορά που ο Λιβάι έπιανε την μπάλα όπως έκαναν άλλοι σε προηγούμενα παιχνίδια.
Γενικά το ρίσκο του Τερίμ, που έπαιξε και πάλι με την άμυνα πολύ ψηλά, του βγήκε με εξαίρεση το πρώτο γκολ. Εκεί που την πατάει από την αντίθετη κίνηση που κάνουν οι αμυντικοί του για να βγάλουν οφσάιντ τον Λιβάι. Ο Τούρκος γνωρίζει ότι παίζοντας με αυτόν τον τρόπο, υπάρχουν κίνδυνοι και η επιλογή του Ακαϊντίν ελπίζω να είναι εκείνη που θα δώσει τη λύση. Ο Τούρκος στη Φενέρμπαχτσε προφανώς γνώριζε να παίζει με 40 μέτρα στην πλάτη του, περιμένω να δω πόσο γρήγορος είναι για να μπορέσει να ανταπεξέλθει. Αλλά αυτό το ρίσκο του Τερίμ έφερε και πολλά προβλήματα στον Αλμέιδα.
Ο προπονητής της ΑΕΚ πιθανότατα να περίμενε έναν Παναθηναϊκό όπως τον είχε δει και τις δύο φορές που επισκέφτηκε πέρσι τη Νέα Φιλαδέλφεια. Να περιμένει στη μεσαία γραμμή πριν ξεκινήσει το πρεσάρισμα. Ο διαφορετικός τρόπος προσέγγισης μάλλον μπέρδεψε τον Αργεντινό, η ΑΕΚ δεν έβρισκε τρόπος να κυκλοφορήσει, με αποτέλεσμα το παιχνίδι της να στηρίζεται στο «πετάω την μπάλα στον Λιβάι και περιμένω απ’ αυτόν να κάνει τα πάντα». Όμως ο Λιβάι όσο καλός παίκτης και να είναι, δεν είναι ο Μέσι να τους περάσει όλους σε κάθε του επαφή.
Ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε στη Νέα Φιλαδέλφεια για δύο λόγους: ο πρώτος είναι γιατί και πάλι σε αυτό το γήπεδο τον… πιστόλιασαν διαιτητικά και δεν του έδωσαν ένα μαρς πέναλτι του Πινέδα πάνω στον Βέρμπιτς. Το αντιμετωπίζουμε σχεδόν σαν κάτι φυσιολογικό πλέον αυτό, αλλά μόνο τέτοιο δεν είναι. Ο δεύτερος έχει να κάνει με το ότι έπαψε να είναι τολμηρός από το 2-1 και μετά. Με τους χώρους ανοιχτούς, θα μπορούσε να δημιουργήσει καταστάσεις για να τελειώσει το ματς στην κόντρα επίθεση, αλλά δεν έκανε ούτε ευκαιρία. Κλεινόταν όλο και περισσότερο για να διαφυλάξει το σκορ, ενώ το ίδιο το ματς του είχε δείξει έως εκεί ότι με το να είναι πιο ψηλά στο γήπεδο, είχε και καλύτερη εικόνα.
Είναι αλήθεια πως δε βοήθησαν οι αλλαγές στο να το κάνει αυτό. Διαφορετικά παίζεις στην κόντρα επίθεση με τον Ιωαννίδη και διαφορετικά με τον Σπόραρ. Αλλά Λημνιός και Αϊτόρ και θα μπορούσαν και έπρεπε να λειτουργήσουν πιο σωστά.
Οι πράσινοι δε βρήκαν ξανά νίκη σε ντέρμπι, ακόμα κι έτσι όμως είναι εκείνοι που οδηγούν την κούρσα. Με… συγκάτοικο πλέον τον ΠΑΟΚ. Έτσι θα πάει το πράγμα. Δεν περιμένουμε από κάποιον να ξεφύγει βαθμολογικά, τουλάχιστον όχι σε τόσο βαθμό που θα τον θεωρούμε ξεκάθαρο φαβορί. Αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει και παραμείνει πρώτος έως τις αρχές Φλεβάρη, έχοντας παίξει και με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο, τότε θα μπορούμε να κάνουμε και μια… σούμα και να μιλήσουμε για πιθανότητες.
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον τα διαιτητικά σφάλματα να τελείωσαν το βράδυ της Κυριακής με το καραμπινάτο πέναλτι που δε δόθηκε στον Βέρμπιτς και να μην έχουμε περαιτέρω αλλοίωση του πρωταθλήματος. Και ας ελπίσουμε επίσης να ανοίξουν επιτέλους τα γήπεδα, γιατί αυτό το πράγμα με τις άδειες εξέδρες δεν βλέπεται και δεν αντέχεται.
To Panathinaikos24.gr είναι δίπλα σε κάθε άθλημα και κάθε στιγμή του Παναθηναϊκού. Είτε πρόκειται για μπάλα ποδοσφαίρου είτε για μπάλα μπάσκετ, είτε για το παρκέ του βόλεϊ, αλλά και για κάθε άθλημα και κάθε είδηση του ερασιτέχνη.
Με καθημερινά blogs που καλύπτουν όλο το φάσμα του πράσινου οργανισμού, με ζωντανές εκπομπές που τις έχετε αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή και φυσικά με όλη την επικαιρότητα από τον αθλητισμό και όχι μόνο. Panathinaikos24.gr, το πρώτο «πράσινο» σάιτ που αγκαλιάσατε από την πρώτη στιγμή είναι εδώ, έτοιμο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εποχής και όπου χτυπάει η καρδιά του Παναθηναϊκού.
