Καλώς την κι ας άργησε. Την επιστροφή στο σκοράρισμα του Φώτη Ιωαννίδη εννοούμε, που μέσα σε τρία βράδια πέτυχε δύο γκολ στις ισάριθμες εκτός έδρας νίκες του Παναθηναϊκού επί του Λεβαδειακού και των TNS, στα δύο πιο πρόσφατα must win παιχνίδια της ομάδας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Στη χώρα της υπερβολής, της παρόλας και των χέιτερς που εξουσιάζουν τα «κλικ», δεν θέλει και πολύ για να απαξιωθεί ο οποιοσδήποτε, με πρόχειρες επικρίσεις και συμπεράσματα δυο και τριών μηνών, δίχως την παραμικρή ικανότητα αντίληψης του δάσους κι όχι του δέντρου.
Ποτέ δεν ήταν ο «μπόμπερ» και ο επιθετικός-τιμωρός μέσα στο «κουτί» ο Φώτης, που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να καραδοκεί για να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα. Αντιθέτως, αποτελεί τον ορισμό του πολυσύνθετου στράικερ, εξ ου και οι προτάσεις δεκάδων εκατομμυρίων για την απόκτησή του, που σύμφωνα με ορισμένους δεν πρόκειται να… επαναληφθούν επειδή στα μισά της φετινής σεζόν είχε πετύχει ελάχιστα γκολ.
Οχι βέβαια ότι δεν παίζει κανένα ρόλο το να σκοράρει ένα 9άρι. Φυσικά και παίζει, αλλά μην έχετε την αφέλεια ότι οι σκάουτερς των ευρωπαϊκών μεγαθηρίων δεν γνωρίζουν ότι το συνολικό πακέτο του Φώτη αποτελεί το μεγάλο του όπλο. Το γεγονός, δηλαδή, ότι είναι ένα 9άρι που μπορεί να κάνει γρήγορα μέτρα με τη μπάλα, να κοντράρει στη δύναμη κάθε αμυντικό, να παίξει το ίδιο καλά με πρόσωπο και με πλάτη τον αντίπαλό του, να βγάλει κάθετες πάσες σαν 10άρι και να συμμετάσχει τόσο συνδυαστικά όσο και με ατομικές ενέργειες στην επιθετική ανάπτυξη. Ολα αυτά είναι δυσεύρετα στοιχεία σε έναν στράικερ. Αποκλειστικά τα γκολ μετράνε μόνο για αυτούς που κοιτάζουν (νούμερα και βιογραφικά), αλλά δεν βλέπουν.
Κι αν ήταν έτσι, τον Ελ Κααμπί θα τον έπαιρνε η Ρεάλ. Ο Ιωαννίδης δεν έγινε ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος επειδή πέτυχε δύο γκολ σε τρία βράδια. Τα γκολ θα τον βοηθήσουν στη ψυχολογία του, κάθε επιθετικός αισθάνεται καλύτερα όταν σκοράρει και υπάρχουν περίοδοι που είτε σου φαίνεται το τέρμα με χαραμάδα, είτε με ωκεανό. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού ψηφίστηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από τους συναδέλφους του ως ο καλύτερος Ελληνας ποδοσφαιριστής του πρωταθλήματος. Και είναι ο καλύτερος και πιο ολοκληρωμένος Ελληνας επιθετικός.
Αρχηγός του Παναθηναϊκού, με λαμπρό παρόν και ακόμα πιο λαμπρό μέλλον, όσο θα βελτιώνει τις αδυναμίες του, ήτοι τα τελειώματά του. Στα 24 του χρόνια, έχει εξελιχθεί σε υπερόπλο της ομάδας για την επίτευξη των στόχων της σε Ελλάδα και Ευρώπη και είναι εντυπωσιακή η εξέλιξή του από την ημέρα που ήρθε από τον Λεβαδειακό μέχρι σήμερα, έχοντας ακόμα πάρα πολλά περιθώρια βελτίωση. Κλείστε τ’ αυτιά σας, μην ακούτε τους χέιτερς κι αφήστε το χρόνο να καταδείξει του λόγου το αληθές. Τον περασμένο Ιούνιο τραυματίστηκε σοβαρά με την Εθνική στον ώμο και δεν έκανε προετοιμασία στον Παναθηναϊκό.
Μόλις επέστρεψε κι άρχισε να βρίσκει ρυθμό, έμεινε εκτός με μυϊκό τραυματισμό. Η επιστροφή του έγινε βιαστικά, υπέστη υποτροπή, πάλι έξω. Μπες-βγες, δεν βρίσκεις ρυθμό ποτέ. Μην λησμονείτε τα δεδομένα, συνεπώς. Για τον Ιωαννίδη ένα είναι το αποκλειστικό ζητούμενο: να μείνει υγιής. Τίποτα άλλο.
