Όπως λέει και το γνωστό σύνθημα, στο Άμπου Ντάμπι θα έρθω Πανάθα για σένα! Ο Παναθηναϊκός μας τα κατάφερε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες και πέρασε σε ένα ακόμα Final Four, αφού πρώτα προσπέρασε το εμπόδιο της άκρως ανταγωνιστικής Εφές (με 3-2).
Η αλήθεια είναι ότι και το Game 5 της σειράς ήταν άκρως ψυχοβγαλτικό, με τους «πράσινους» όμως να έχουν το know-how στο φινάλε και να παίρνουν αυτό που άξιζαν (75-67), παρότι καρδιοχτύπησαν τον κόσμο τους.
Το πρόβλημα για τον «επτάστερο» σε αυτό το ματς ήταν μάλλον… επαναπαύτηκε μετά το 36-13 στα μέσα της δεύτερης περιόδου και βραχυκύκλωσε επιθετικά από εκείνο το σημείο. Ευτυχώς όμως είχε την απαιτούμενη αμυντική προσήλωση και τα hustle plays όταν τα χρειάστηκε για να φτάσει στο ροζ φύλλο. Κακά τα ψέματα, οι πρωταθλητές Ευρώπης άγγιξαν το άριστα σε επίπεδο αμυντικής λειτουργίας, αφού έβγαλαν εκτός ρυθμού τους Τούρκους και δεν τους επέτρεψαν να βγάλουν τις συνεργασίες τους, ειδικά στο καλό διάστημα του «τριφυλλιού». Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φιλοξενούμενοι πέτυχαν μόλις 13 πόντους στα πρώτα 15 λεπτά και αυτούς με τα χίλια ζόρια.
Προφανώς και όλα τα φώτα θα πέσουν πάνω στον μεγάλο πρωταγωνιστή της αναμέτρησης, Τσέντι Όσμαν. Ο Τούρκος φόργουορντ ήταν ο καθοριστικός παράγοντας και ο κύριος λόγος που ο Παναθηναϊκός υπέταξε την Εφές. Έκανε ρεκόρ καριέρας σε πόντους (με 28) και ειδικό σύστημα αξιολόγησης στην Ευρωλίγκα, ενώ για μια ακόμα φορά επιβεβαίωσε ότι είναι… φορτηγό με σπασμένα φρένα στον ανοιχτό γήπεδο. Απλά δεν πιάνεται και έχει έναν μοναδικό τρόπο να τελειώνει τις φάσεις ακόμα και αν δεν έχει καλή γωνία με το αντίπαλο καλάθι.
Άξιος συμπαραστάτης του ο Τζέριαν Γκραντ, ο οποίος έχει «πνίξει» τον Λάρκιν με την καταπληκτική άμυνα του. Ο Αμερικανός γκαρντ είναι ο… κρυφός MVP του αγώνα, αφού ήταν εκείνος που καθόρισε τη μοίρα του αγώνα στο φινάλε με δύο πολύ μεγάλα καλάθια μετά το 65-61. Ήταν δύο εύστοχες προσπάθειες που φέρουν την υπογραφή του! Στις θετικές παρουσίες προφανώς και ο φιλότιμος Γκέιμπριελ, που έδωσε και την ψυχή του παλεύοντας με τα θηρία. Ο Νοτιοσουδανός ήταν συγκινητικός και συνέβαλε τα μέγιστα με τη μαχητικότητά του. Κάτι αντίστοιχο έπραξε και ο Χουάντσο, ο οποίος έκανε όλη την αθόρυβη δουλειά σε άμυνα και ριμπάουντ (11 τον αριθμό). Η ουσία είναι ότι οι «πράσινοι» έκαναν την υπέρβασή τους φτάνοντας στο Final Four παρότι δεν είχαν τον κορυφαίο σέντερ της Ευρωλίγκας (σ.σ. Λεσόρ) από τον Δεκέμβριο και παρότι στο Game 5 οι Ναν (4/16 εντός παιδιάς) και Σλούκας (0/5 εντός παιδιάς) δεν είχαν και το καλύτερο βράδυ τους εκτελεστικά. Βέβαια, ο αρχηγός του «τριφυλλιού» ήταν εξαιρετικός δημιουργικά (8 ασίστ).
Σύμμαχος της ομάδας και ο «έκτος παίκτης», αυτοί οι 19.000 τρελοί φίλοι του «επτάστερου», που φρόντισαν να δημιουργήσουν καταπληκτική ατμόσφαιρα και να στηρίξουν ψυχολογικά τους παίκτες και τον Αταμάν όταν εκείνοι έδειχναν να μπλοκάρουν. Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού έσπασε όλα τα… κοντέρ τη φετινή σεζόν και αποτέλεσε το ιδανικό στήριγμα στην προσπάθεια της ομάδας. Εν κατακλείδι, οι «πράσινοι» πέτυχαν τον πρώτο τους στόχο με την πρόκριση στο Final Four του Άμπου Ντάμπι και τώρα δεν έχουν κάτι να χάσουν, αν και έχουν μπροστά τους μία από τις πληρέστερες ομάδες της φετινής Ευρωλίγκας…
