Ένα από τα πιο δημοφιλή σχόλια που διάβασα μετά τη χθεσινή ήττα στην Τρίπολη από τον Αστέρα ήταν η φράση: «μαγική εικόνα το αποτέλεσμα». Πράγματι, το τριφύλλι μπορούσε να είχε καθαρίσει το ματς από το πρώτο ημίχρονο αλλά αυτό δε συνέβη. Μία ακόμα μαγική εικόνα, από τις πολλές που έχουμε δει φέτος.
Χθες, ο Παναθηναϊκός ήταν άτυχος και είχε σημαντικές ευκαιρίες να «καθαρίσει» τον Αστέρα, ωστόσο δεν κατάφερε να τις μετουσιώσει σε γκολ. Παράλληλα, ενώ πίεζε και ήταν καλύτερος, ένα τραγικό λάθος του Ζέκα, από αυτά που δεν μας έχει συνηθίσει ο Πορτογάλος, ήταν αρκετό ώστε οι Αρκάδες να κλέψουν το τρίποντο. Εν ολίγοις, αυτή είναι η ιστορία του ματς που τουλάχιστον στις τάξεις των οπαδών του τριφυλλιού, μάλλον θα ξεχαστεί γρήγορα. Μαγική εικόνα λοιπόν.
Υπάρχει ωστόσο, μια δεύτερη ανάγνωση. Για ένα ακόμα παιχνίδι, αυτή τη φορά σε ματς που έκρινε περισσότερα –δεδομένου της βαθμολογικής θέσης του αντιπάλου- η ομάδα εκτός της ατυχίας της είχε να αντιμετωπίσει και μια εχθρική διαιτησία. Στο έβδομο μόλις λεπτό ο βοηθός καταλογίζει ανύπαρκτο οφ-σάιντ τον Κλωναρίδη που έφευγε μόνος του τετ-α-τετ ενώ όλοι συμφωνούν ότι ο Σανκαρέ έπρεπε να έχει αποβληθεί από το 44’.
Έχοντας κατά νου τις διαιτησίες που αντιμετώπισε φέτος η ομάδα, στο Ηράκλειο, στη Ριζούπολη, αλλά και στη Λεωφόρο με Ατρόμητο, με Πανθρακικό και τόσες άλλες, αναρωτιέμαι τι είναι πιο μαγική εικόνα. Η εντός προγράμματος ατυχία, που σίγουρα κάποια στιγμή θα σου χτυπήσει τη πόρτα ή ότι ο Παναθηναϊκός έπρεπε να έχει τουλάχιστον δέκα βαθμούς περισσότερους στο πρωτάθλημα και παρόλα αυτά σήμερα είναι πέμπτος;
Μαγική εικόνα δεν είναι το χθεσινό ματς. Μαγική και ασύλληπτη εικόνα είναι το ίδιο το πρωτάθλημα στο σύνολο του. Παρά την αυτοκριτική, που είναι απαραίτητο να ασκείται, παρά την έγνοια μας για το πώς η ομάδα θα βελτιωθεί και θα γίνει ακόμα πιο ανταγωνιστική, πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας ότι το «παιγνίδι» δεν παίζεται «επί ίσοις όροις». Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι πια δεν διατηρούνται καν τα προσχήματα και η «κλοπή» γίνεται προκλητικά και με προφανή τρόπο. Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας, άραγε;
Υγ. Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής, είτε καλός είτε λιγότερο καλός, που δεν έχει υποπέσει σε «ανόητα» λάθη. Τέτοιο ήταν χθες του Ζέκα στη φάση του γκολ. Αν κάτι πρέπει να θυμόμαστε, κατά τη γνώμη μου όμως, είναι πόσο προσέφερε πριν τη φάση αυτή και πόσο «σκύλιασε» στη συνέχεια για να ρεφάρει. Έτσι οφείλουν να κάνουν οι αρχηγοί…
